contradict | (vt) ขัดแย้ง, Syn. go against |
contradict | (vt) โต้แย้ง, Syn. disclaim, deny |
contradiction | (n) ความแตกต่าง, Syn. difference |
contradictory | (adj) ซึ่งตรงกันข้ามกัน, See also: ซึ่งขัดแย้งกัน, ซึ่งไม่ไปในทางเดียวกัน, Syn. opposite, conflicting |
contradiction in terms | (idm) คำพูดต้องห้าม |
contradict | (คอนทระดิคทฺ') { contradicted, contradicting, contradicts } vt. โต้แย้ง, เถียง, ปฏิเสธ. vi. กล่าวแย้ง., See also: contradicter n. ดูcontradict contradictor n. ดูcontradict |
contradiction | (คอนทระดิค'เชิน) n. การโต้แย้ง, การเถียง, ความขัดแย้ง, ความไม่ลงรอยกัน |
contradictory | (คอนทระดิค'ทะรี) adj. ซึ่งขัดแย้ง, ซึ่งไม่ลงรอยกัน, ซึ่งตรงกันข้าม n. ข้อเสนอที่ขัดแย้งกับข้อเสนออื่น. |
contradict | (vt) เถียง, แย้ง, โต้แย้ง |
contradiction | (n) การโต้แย้ง, การเถียง, การแย้ง, ความตรงกันข้าม |
contradictory | (adj) ซึ่งตรงกันข้าม, ซึ่งขัดแย้ง, ซึ่งไม่ลงรอยกัน |
proof by contradiction | การพิสูจน์โดยข้อขัดแย้ง [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
self-contradiction | ความขัดแย้งในตัว [ปรัชญา ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
self contradiction | ข้อขัดแย้งในตัว [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
contradiction | ๑. ความขัดแย้งกัน๒. ข้อความขัดแย้งในตัว [ปรัชญา ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
contradiction | การขัดแย้ง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
contradiction | ข้อขัดแย้ง [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
contradiction, proof by | การพิสูจน์โดยข้อขัดแย้ง [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
contradiction, self- | ความขัดแย้งในตัว [ปรัชญา ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
contradictory | ขัดแย้งกัน [ปรัชญา ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
contradictory statements | ข้อความขัดแย้ง [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
Contradiction | ความขัดแย้งกัน [TU Subject Heading] |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
แย้ง | (v) contradict, See also: argue, Syn. โต้เถียง, ท้วง, ท้วงติง, ค้าน, เถียง, Ant. ยอมตาม, ยินยอม |
ขัดต่อ | (v) contrary to, See also: be contradictory with, be in conflict with, go against, Syn. ขัดกับ, ตรงข้าม |
แย้งกันอยู่ในตัว | (v) be self-contradictory, Syn. ขัดแย้ง, ขัดกัน, Example: คำพูดของเขาแย้งกันอยู่ในตัว |
ขัดกัน | (v) conflict, See also: contradict, Syn. ทะเลาะ, ขัดแย้ง, ปะทะ, ไม่ลงรอย, Ant. เข้ากันได้, Example: เธอกับเขาขัดกันเป็นประจำ, Thai Definition: ไม่ลงรอยกันหรือมีความเห็นกันไปคนละทาง |
ข้อแย้ง | (n) contradictory, See also: argument, dispute, Syn. ข้อโต้แย้ง, ข้อขัดแย้ง, Ant. ข้อยุติ, Example: ฝ่ายค้านมีข้อแย้งซึ่งที่ประชุมไม่ยอมรับ, Thai Definition: ความคิดที่ไม่ตรงกันหรือไม่เห็นด้วย |
ค้าน | (v) oppose, See also: protest, dissent, disagree, object, contradict, reject, Syn. ท้วง, เถียง, ขัด, คัดค้าน, แย้ง, Example: ข้าพเจ้าขอค้านว่า ก่อนที่จะเป็นนักเขียนเราต้องเป็นนักอ่านเสียก่อน |
แย้ง | (v) oppose, See also: protest, dissent, disagree, object, contradict, reject, Syn. ท้วง, คัดค้าน, ค้าน, ติง, ท้วงติง, Example: กลุ่มนักปฏิบัตินิยมได้ออกโรงแย้งอิทธิพลความคิดเห็นของชาวตะวันตก |
แย้ง | (v) contradict, See also: contrast, be incompatible, be contradictory, be contrary, Syn. ขัดกัน, ขัดแย้ง, Example: คำพูดของเขาแย้งกันอยู่ในตัว |
ปีนเกลียว | (v) contradict, See also: be inconsistent, Syn. ขัดแย้ง, Ant. กลมเกลียว, Example: หากขาดมุทิตาจิต ในการปฏิบัติงานกับเพื่อนร่วมงานก็จะแย่งกันเอาหน้า แข่งดี แข่งเด่น ปีนเกลียว ทะเลาะเบาะแว้งเป็นศัตรูทำลายล้างกัน, Thai Definition: มีความเห็นไม่ลงรอยกัน, แตกพวกหรือไม่ถูกกัน. |
โต้แย้ง | (v) argue, See also: counter, oppose, contradict, dispute, Ant. เห็นด้วย, คล้อยตาม, Example: สถาปนิกโต้แย้งวิศวกรอย่างเอาจริงเอาจัง, Thai Definition: แสดงความเห็นขัดแย้งกัน |
การกระทบกระทั่ง | (n) conflicting with, See also: clashing with, contradicting, Syn. การโดน, การปะทะ, Example: ตำรวจหลีกเลี่ยงการกระทบกระทั่งกันระหว่างกลุ่มแกนนำกับฝ่ายตำรวจ |
ขวางโลก | (adj) perverse, See also: contrary, contradictory, adverse, Syn. รั้น, Example: เขาทำตัวเป็นคนขวางโลกจนเพื่อนฝูงเอือมระอา, Thai Definition: แปลกไปจากคนอื่น, ผิดจากปกติวิสัย |
โดยไม่โต้แย้ง | [dōi mai tōyaēng] (adv) EN: without contradiction |
จาบ | [jāp] (v) EN: offend ; be impolite ; contradict defiantly ; harass |
ค้าน | [khān] (v) EN: oppose ; object ; disagree ; protest ; contradict ; dispute ; dissent FR: protester ; s'opposer ; contrarier ; objecter |
ขัดกัน | [khat kan] (v, exp) EN: conflict ; contradict FR: contredire |
ขัดกัน | [khat kan] (adj) FR: contraire ; contradictoire |
ขัดแย้ง | [khatyaēng] (v) EN: oppose ; contradict ; disagree ; resist ; withstand ; be in conflict FR: contredire ; contester ; s'opposer |
ความขัดแย้ง | [khwām khatyaēng] (n, exp) EN: conflict ; contradiction |
เถียง | [thīeng] (v) EN: dispute ; debate ; argue ; wrangle ; discuss ; contradict ; talk back FR: contester ; objecter ; répliquer ; discuter ; débattre |
โต้ | [tō] (v) EN: argue ; refute ; contradict ; dispute ; oopose ; back ; contend ; counter ; reply FR: résister ; riposter ; répliquer ; réfuter ; s'opposer |
แย้ง | [yaēng] (v) EN: protest ; take exception to ; object to ; dispute ; counter ; conflict ; contradict ; oppose ; dissent ; disagree ; reject ; contrast ; be incompatible ; be contradictory ; be contrary FR: contredire ; réfuter |
แย้งกันอยู่ในตัว | [yaēng kan yū nai tūa] (v, exp) EN: be self-contradictory |
contradict | |
contradicts | |
contradicted | |
contradicting | |
contradiction | |
contradictory | |
contradictions | |
uncontradicted | |
contradictorily |
contradict | |
contradicts | |
contradicted | |
contradicting | |
contradiction | |
contradictory | |
contradictions |
contradict | (v) be in contradiction with, Syn. belie, negate |
contradict | (v) deny the truth of, Syn. negate, contravene |
contradiction | (n) opposition between two conflicting forces or ideas |
contradiction | (n) (logic) a statement that is necessarily false, Syn. contradiction in terms |
contradiction | (n) the speech act of contradicting someone |
contradictorily | (adv) in a contradictory manner |
contradictoriness | (n) the relation that exists when opposites cannot coexist |
contradictory | (n) two propositions are contradictories if both cannot be true (or both cannot be false) at the same time |
contradictory | (adj) of words or propositions so related that both cannot be true and both cannot be false |
contradictory | (adj) unable to be both true at the same time, Syn. mutually exclusive |
self-contradiction | (n) contradicting yourself |
at odds | (adj) in disagreement; ; - John Morley, Syn. contradictory, conflicting, self-contradictory |
negate | (v) prove negative; show to be false, Syn. contradict, Ant. affirm |
oppose | (v) be resistant to, Syn. controvert, contradict |
paradoxical | (adj) seemingly contradictory but nonetheless possibly true, Syn. self-contradictory |
Contradict | v. t. Dear Duff, I prithee, contradict thyself, The future can not contradict the past. Wordsworth. [ 1913 Webster ] No truth can contradict another truth. Hooker. [ 1913 Webster ] A greater power than we can contradict |
Contradict | v. i. To oppose in words; to gainsay; to deny, or assert the contrary of, something. [ 1913 Webster ] They . . . spake against those things which were spoken by Paul, contradicting and blaspheming. Acts xiii. 45. [ 1913 Webster ] |
Contradictable | a. Capable of being contradicted. [ 1913 Webster ] |
Contradicter | n. one who contradicts. Swift. [ 1913 Webster ] |
Contradiction | n. [ L. contradictio answer, objection: cf. F. contradiction. ] His fair demands can he make deathless death? That were to make We state our experience and then we come to a manly resolution of acting in contradiction to it. Burke. [ 1913 Webster ] Both parts of a contradiction can not possibly be true. Hobbes. [ 1913 Webster ] Of contradictions infinite the slave. Wordsworth. [ 1913 Webster ]
|
Contradictional | a. Contradictory; inconsistent; opposing. [ R. ] Milton. [ 1913 Webster ] |
Contradictious | a. -- |
Contradictive | a. Contradictory; inconsistent. -- |
Contradictor | n. [ L. ] A contradicter. [ 1913 Webster ] |
Contradictorily | adv. In a contradictory manner. Sharp. [ 1913 Webster ] |
Contradictoriness | n. The quality of being contradictory; opposition; inconsistency. J. Whitaker. [ 1913 Webster ] |
Contradictory | a. [ LL. contradictorius: cf. F. contradictoire. ] Schemes . . . contradictory to common sense. Addisn. [ 1913 Webster ] |
Contradictory | n.; It is common with princes to will contradictories. Bacon. [ 1913 Webster ] |
Self-contradiction | n. The act of contradicting one's self or itself; repugnancy in conceptions or in terms; a proposition consisting of two members, one of which contradicts the other; |
Self-contradictory | a. Contradicting one's self or itself. [ 1913 Webster ] |
Undoubtful | See abolishable. |
矛盾 | [矛 盾] contradictory; contradiction #1,635 [Add to Longdo] |
化解 | [化 解] to dissolve; to resolve (contradictions); to dispel (doubts); to iron out (difficulties); to defuse (conflicts); to neutralize (fears) #7,024 [Add to Longdo] |
驳 | [驳 / 駁] variegated; heterogeneous; to refute; to contradict; to ship by barge; a barge; a lighter (ship) #16,206 [Add to Longdo] |
抵触 | [抵 触 / 抵 觸] to conflict; to contradict #17,449 [Add to Longdo] |
自相矛盾 | [自 相 矛 盾] to contradict oneself; self-contradictory #38,045 [Add to Longdo] |
舛 | [舛] mistaken; erroneous; contradictory #38,163 [Add to Longdo] |
顶撞 | [顶 撞 / 頂 撞] contradict #42,595 [Add to Longdo] |
模棱两可 | [模 棱 两 可 / 模 稜 兩 可] to equivocate; to hold two contradictory views at the same time; to sit on the fence #43,110 [Add to Longdo] |
出尔反尔 | [出 尔 反 尔 / 出 爾 反 爾] old: to reap the consequences of one's words (成语 saw, from Mencius); modern: to go back on one's word; to fail to keep a promise; to contradict oneself; inconsistent #46,038 [Add to Longdo] |
唱反调 | [唱 反 调 / 唱 反 調] to sing an opposite tune; to contradict; to express an opposing view; to strike a discordant note #48,840 [Add to Longdo] |
瞎指挥 | [瞎 指 挥 / 瞎 指 揮] lit. to direct blindly; to issue confused orders; to give contradictory directions #67,691 [Add to Longdo] |
归谬法 | [归 谬 法 / 歸 謬 法] reductio ad absurdum; arguing by contradiction; also called 反證法|反证法 #226,433 [Add to Longdo] |
反嘴 | [反 嘴] to answer back; to contradict; to renege; to go back on one's word #273,268 [Add to Longdo] |
驳面子 | [驳 面 子 / 駁 面 子] to contradict sb to his face; insensitive to other's feelings #727,451 [Add to Longdo] |
駮 | [駮] variant of 駁|驳, variegated; heterogeneous; to refute; to contradict; to ship by barge; a barge; a lighter (ship) #793,278 [Add to Longdo] |
牴触 | [牴 触 / 牴 觸] contradict [Add to Longdo] |
只见树木,不见森林 | [只 见 树 木 , 不 见 森 林 / 祇 見 樹 木 , 不 見 森 林] only see the trees, but not see the forest (成语 saw, from Mao Zedong, On contradictions 毛澤東|毛泽东, 矛盾論|矛盾论); to concentrate on minutiae at the expense of the big picture [Add to Longdo] |
逆喻 | [逆 喻] oxymoron (paradoxical or selfcontradictory expression, such as English "deafening silence") [Add to Longdo] |
矛盾 | [むじゅん, mujun] (n, vs, adj-no) contradiction; inconsistency; (P) #5,344 [Add to Longdo] |
反する(P);叛する | [はんする, hansuru] (vs-s, vi) (1) (反する only) to be contrary to; to be inconsistent with; to contradict; (2) (反する only) to act contrary to (rules or guidelines); to violate; to transgress; (3) to oppose; to rebel; to revolt; (P) #6,967 [Add to Longdo] |
抵触(P);觝触;牴触 | [ていしょく, teishoku] (n, vs) (1) collision; conflict; (2) being contrary; being incompatible; being inconsistent; being contradictory; (3) being in violation (of the law, etc.); (P) #7,800 [Add to Longdo] |
逆接 | [ぎゃくせつ, gyakusetsu] (n) contradictory conjunction (but, however, etc.) [Add to Longdo] |
逆夢 | [さかゆめ, sakayume] (n) a dream which is contradicted by reality [Add to Longdo] |
形容矛盾 | [けいようむじゅん, keiyoumujun] (n) contradictio in adjecto (contradiction between an adjective and the noun it modifies, i.e. "wooden iron", "hot ice", etc.) [Add to Longdo] |
交喙の嘴;鶍の嘴 | [いすかのはし, isukanohashi] (exp, n, adj-no) (See 交喙) something contradictory and different from what one expected; crossbill's bill [Add to Longdo] |
口を合わせる | [くちをあわせる, kuchiwoawaseru] (exp, v1) (See 口裏を合わせる) to arrange not to contradict each other [Add to Longdo] |
自家撞着 | [じかどうちゃく, jikadouchaku] (n, vs) self-contradiction [Add to Longdo] |
自己撞着 | [じこどうちゃく, jikodouchaku] (n, vs) self-contradiction; self-inconsistency [Add to Longdo] |
自己矛盾 | [じこむじゅん, jikomujun] (n, vs, adj-no) self-contradiction; paradox; antinomy [Add to Longdo] |
前後撞着 | [ぜんごどうちゃく, zengodouchaku] (n, vs) self-contradiction; self-inconsistency [Add to Longdo] |
前後矛盾 | [ぜんごむじゅん, zengomujun] (n, vs) self-contradiction; self-inconsistency [Add to Longdo] |
相対立する | [あいたいりつする, aitairitsusuru] (vs-i) to be incompatible; to be contradictory [Add to Longdo] |
相矛盾 | [あいむじゅん, aimujun] (n, vs) mutually contradictory [Add to Longdo] |
打ち消す(P);打消す(P) | [うちけす, uchikesu] (v5s, vt) (1) to deny; to contradict; (2) to negate (esp. a sound); to drown out; (P) [Add to Longdo] |
撞着 | [どうちゃく, douchaku] (n, vs) contradiction [Add to Longdo] |
撞着矛盾 | [どうちゃくむじゅん, douchakumujun] (n, vs) self-contradiction [Add to Longdo] |
頓珍漢(ateji) | [とんちんかん;トンチンカン, tonchinkan ; tonchinkan] (adj-na, n) (uk) absurdity; contradiction; incoherence; irrelevance [Add to Longdo] |
二律背反 | [にりつはいはん, niritsuhaihan] (n) antinomy; self-contradiction [Add to Longdo] |
背馳 | [はいち, haichi] (n, vs) inconsistency; contradiction; disobedience [Add to Longdo] |
背反;悖反 | [はいはん, haihan] (n, vs) revolting; rebellion; going against; contradiction; antinomy [Add to Longdo] |
駁する | [ばくする, bakusuru] (vs-s, vt) to oppose someone's opinion; to refute; to contradict [Add to Longdo] |
否定的 | [ひていてき, hiteiteki] (adj-na) negative; contradictory [Add to Longdo] |
氷炭 | [ひょうたん, hyoutan] (n) ice and charcoal; contradiction [Add to Longdo] |
弁駁;辯駁(oK) | [べんばく;べんぱく, benbaku ; benpaku] (n, vs) refutation; contradiction; rebuttal; disproof; disputation [Add to Longdo] |
矛盾原理 | [むじゅんげんり, mujungenri] (n) principle of contradiction (logic) [Add to Longdo] |
矛盾撞着 | [むじゅんどうちゃく, mujundouchaku] (n, vs) self-contradiction [Add to Longdo] |
矛盾律 | [むじゅんりつ, mujunritsu] (n) law of contradiction (logic) [Add to Longdo] |
齟齬;鉏鋙(oK) | [そご, sogo] (n, vs) inconsistency; discord; conflict; discrepancy; contradiction; failure; frustration [Add to Longdo] |
Time: 0.0579 seconds, cache age: 2.663 (clear)