ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -dys-, *dys*, dy |
dyslexia, dyslexie | (n) เวลานี้คนจะเรียกเป็น LD มาจากคำว่า Learning disorder คือความบกพร่องทางทักษะทางการเรียนรู้ |
|
| dyslexic | (n) " ดิสเลคซิค” (dyslexic-บุคคลที่พร่องความสามารถในการเขียนเป็นคำๆ ปกติแล้วจะสัมพันธ์กับความบกพร่องทางประสาทวิทยา) |
| dystopia | (n) 1. state in which the conditions of life are extremely bad as from deprivation or oppression or terror 2. a work of fiction describing an imaginary place where life is extremely bad because of deprivation or oppression or terror |
| dyslacxia | (n) โรคดิสเล็กเซีย คือ ความบกพร่องในการอ่าน มีปัญหาในการอ่าน อ่านได้บ้างไม่ได้บ้าง อ่านไม่คล่อง สะกดคำติดขัด ผสมคำไม่ได้ หรืออ่านไม่ได้เลย โดยมีสาเหตุมาจากความผิดปกติของเส้นประสาท |
| | dys- | Pref. ไม่สบาย , เลว , ผิดปกติลำบาก | dysentery | (ดิส'ซันเทอรี) n. โรคบิด, โรคท้องร่วง., See also: dysenteric adj. ดูdysentery, Syn. diarrhea | dysfunction | (ดิสฟัง'เชิน) n. ความผิดปกติของการปฏิบัติหน้าที่ | dysmenorrhea | (ดิสเมนนะเรีย') n. อาการปวดระดู., See also: dysmenorrheal, dysmenoerrheal adj. | dysmenorrhoea | (ดิสเมนนะเรีย') n. อาการปวดระดู., See also: dysmenorrheal, dysmenoerrheal adj. | dyspepsia | (ดิสเพพ'เซีย) n. การย่อยที่ไม่สมบูรณ์หรือเสื่อม, อาการอาหารไม่ย่อย | dyspeptic | (ดิสเพพ'ทิค) adj. เกี่ยวกับอาหารไม่ย่อย, เศร้าโศก, กลัดกลุ้ม, บูดบึ้ง | dysphagia | กลืนลำบาก | dysphoria | (ดิสโฟ'เรีย) n. อาการไม่พอใจกังวลใจ | dyspnea | (ดิสพเนีย') n.การหายใจลำบาก., See also: dyspneal adj. dyspneic adj. dyspnoeal adj. dyspnoeic adj. dyspnoic adj. ดูdysentery |
| dysentery | (n) โรคท้องร่วง, โรคบิด | dyspepsia | (n) โรคธาตุพิการ, อาการอาหารไม่ย่อย | dyspeptic | (adj) เป็นโรคธาตุพิการ, เกี่ยวกับอาหารไม่ย่อย | dyspeptic | (n) คนเป็นโรคธาตุพิการ, คนเป็นโรคท้องอืด, คนเป็นโรคอาหารไม่ย่อย | ladyship | (n) ตำแหน่งคุณหญิง, ตำแหน่งท่านผู้หญิง |
| Dyslexia | (n) ความบกพร่องในการอ่าน หรือ ความบกพร่องในด้านการเรียนรู้ | Dysrhythmia | จังหวะที่ผิดปกติ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง : จังหวะที่ผิดปกติซึ่งจัดแสดงในบันทึกกิจกรรมทางไฟฟ้าของสมองหรือหัวใจ |
| | | dysaphia | (n) a disorder in the sense of touch | dysarthria | (n) impaired articulatory ability resulting from defects in the peripheral motor nerves or in the speech musculature | dyscalculia | (n) impaired ability to learn grade-appropriate mathematics | dyschezia | (n) difficulty in defecating (usually as a consequence of long continued voluntary suppression of the urge to defecate) | dyscrasia | (n) an abnormal or physiologically unbalanced state of the body | dysdercus | (n) a genus of slender long-legged bugs that feed on the developing seeds of cotton and stain it, Syn. genus Dysdercus | dysentery | (n) an infection of the intestines marked by severe diarrhea | dysfunction | (n) (medicine) any disturbance in the functioning of an organ or body part or a disturbance in the functioning of a social group, Syn. disfunction | dysfunctional | (adj) impaired in function; especially of a bodily system or organ | dysfunctional | (adj) (of a trait or condition) failing to serve an adjustive purpose, Syn. nonadaptive |
| Dys- | An inseparable prefix, fr. the Greek dys- hard, ill, and signifying ill, bad, hard, difficult, and the like; cf. the prefixes, Skr. dus-, Goth. tuz-, OHG. zur-, G. zer-, AS. to-, Icel. tor-, Ir. do-. [ 1913 Webster ] | Dysaesthesia | ‖n. [ NL., fr. Gr. dys- ill, bad + &unr_; to perceive, to feel. ] (Med.) Impairment of any of the senses, esp. of touch. [ 1913 Webster ] | Dyscrasia | ‖n. [ NL. dyscrasia, fr. Gr. dyskrasi`a; dys- bad + kra^sis mixture, fr. keranny`nai to mix: cf. F. dycrasie. ] (Med.) An ill habit or state of the constitution; -- formerly regarded as dependent on a morbid condition of the blood and humors. [ 1913 Webster ] | Dyscrasite | n. [ Gr. &unr_; bad + &unr_; compound. ] (Min.) A mineral consisting of antimony and silver. [ 1913 Webster ] | Dyscrasy | n.; pl. Discrasies Dycrasia. [ 1913 Webster ] Sin is a cause of dycrasies and distempers. Jer. Taylor. | Dysenterical | { } a. [ L. dysentericus, Gr. &unr_;; cf. F. dysentérigue. ] Of or pertaining to dysentery; having dysentery; as, a dysenteric patient. “Dysenteric symptoms.” Copland. [ 1913 Webster ] Variants: Dysenteric | Dysentery | n. [ L. dysenteria, Gr. &unr_;; dys- ill, bad + &unr_;, pl. &unr_;, intestines, fr. 'ento`s within, fr. &unr_; in, akin to E. in: cf. F. dysenterie. See Dys, and In. ] (Med.) A disease attended with inflammation and ulceration of the colon and rectum, and characterized by griping pains, constant desire to evacuate the bowels, and the discharge of mucus and blood. [ 1913 Webster ] ☞ When acute, dysentery is usually accompanied with high fevers. It occurs epidemically, and is believed to be communicable through the medium of the alvine discharges. [ 1913 Webster ] | dysfunctional | adj. 1. impaired in function; especially of a bodily system or organ. [ WordNet 1.5 ] 2. (Psychol.) failing to serve an adjustive purpose; -- of a trait or condition; as, dysfunctional behavior. Syn. -- nonadaptive. [ WordNet 1.5 ] | Dysgenesic | a. Not procreating or breeding freely; as, one race may be dysgenesic with respect to another. Darwin. [ 1913 Webster ] | Dysgenesis | ‖n. [ Pref. dys- + genesis. ] (Biol.) A condition of not generating or breeding freely; infertility; a form of homogenesis in which the hybrids are sterile among themselves, but are fertile with members of either parent race. [ 1913 Webster ] |
| 痢 | [lì, ㄌㄧˋ, 痢] dysentery #12,213 [Add to Longdo] | 痢疾 | [lì ji, ㄌㄧˋ ㄐㄧ˙, 痢 疾] dysentery #30,128 [Add to Longdo] | 白痢 | [bái lì, ㄅㄞˊ ㄌㄧˋ, 白 痢] dysentery characterized by white mucous stool; white diarrhea #54,663 [Add to Longdo] | 镝 | [dī, ㄉㄧ, 镝 / 鏑] dysprosium Dy66, lanthanoid element #89,208 [Add to Longdo] | 疶 | [xiè, ㄒㄧㄝˋ, 疶] dysentery #655,331 [Add to Longdo] | 阅读障碍 | [yuè dú zhàng ài, ㄩㄝˋ ㄉㄨˊ ㄓㄤˋ ㄞˋ, 阅 读 障 碍 / 閱 讀 障 礙] dyslexia [Add to Longdo] |
| | |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |