| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -gefeit-, *gefeit* |
| (Few results found for gefeit automatically try defeat) |
| |
| | defeat | (n) ความพ่ายแพ้, See also: ความปราชัย, Syn. conquest, licking subjugation | | defeat | (n) ความสิ้นหวัง, See also: ความผิดหวัง, ความล้มเหลว, Syn. failure, loss, Ant. success, triumph, victory | | defeat | (vt) ทำลาย (ชื่อเสียง), See also: ลบล้าง, Syn. baffle, confound, foil, frustrate | | defeat | (vt) ทำให้พ่ายแพ้, See also: เอาชนะ, ทำให้ล้มเหลว, Syn. conquer, crush, rout, vanquish, overcome, overpower, overwhelm, Ant. lose, submit, surrender, yield | | defeatism | (n) แนวคิดหรือการกระทำของผู้ยอมรับหรือคาดว่าจะพ่ายแพ้หรือไม่ประสบความสำเร็จ, See also: การยอมรับความล้มเหลว | | defeatist | (adj) ซึ่งมีแนวโน้มจะล้มเหลว สิ้นหวัง หรือพ่ายแพ้, See also: คาดว่าจะไม่สำเร็จ | | defeatist | (n) ผู้พ่ายแพ้, See also: ผู้ล้มเหลว, ผู้สิ้นหวัง |
| | defeat | (ดิฟีท') vt. ทำให้พ่ายแพ้, ชนะ, ทำให้เสีย, ยกเลิก, ลบล้าง, กำจัด n. การทำให้พ่ายแพ้, การได้ชัยชนะ, ความพ่ายแพ้, ความล้มเหลว, Syn. failure | | defeatism | (ดิฟีท'ทิสซึม) n. ลัทธิ , ยอมแพ้. |
| | defeat | (vt) มีชัยต่อ, กำจัด, ลบล้าง, ทำให้แพ้, ทำให้ไร้ผล |
| | | | | พับฐาน | (v) give up, See also: defeated, Example: นักมวยฝ่ายโน้นพับฐานกลับบ้านแทบไม่ทัน, Thai Definition: แพ้อย่างราบคาบ, Notes: (ปาก) | | พิชิต | (v) conquer, See also: defeat, vanquish, subdue, Syn. ชนะ, ปราบ, Example: เขาสามารถพิชิตคดีฆาตกรรมซ่อนเงื่อนลงได้อย่างงดงาม, Thai Definition: เอาชนะให้ได้หรือทำให้สำเร็จให้ได้ตามที่คาดหวังไว้ | | ตีเมือง | (v) attack (a city or country), See also: defeat, Syn. โจมตีเมือง, ตีบ้านตีเมือง, Example: ข้าศึกตั้งค่ายล้อมเมืองเป็นเวลาหนึ่งเดือน และในที่สุดก็สามารถตีเมืองได้อย่างง่ายดาย, Thai Definition: ใช้กำลังทหารเข้าโจมตีบ้านเมือง | | ปราชัย | (n) defeat, See also: failure, rout, Syn. ความพ่ายแพ้, การแพ้, Ant. ชัยชนะ, Example: สงครามโลกครั้งที่ 2 ปิดฉากลงด้วยความปราชัยของฝ่ายญี่ปุ่นในวันที่15 สิงหาคม 2488, Count Unit: ครั้ง | | การชิงดีชิงเด่น | (n) beating, See also: defeating, race, fighting, fierce competition, Syn. การแข่งขัน, Example: การชิงดีชิงเด่นกันนำมาซึ่งความเกลียดชัง, Thai Definition: การแย่งกันเอาหน้าหรือเอาดีเอาเด่น, การขัดขวางความเจริญก้าวหน้าของผู้อื่น เพื่อให้ตนดีเด่นแต่ผู้เดียว | | ชนะสงคราม | (v) defeat the war, See also: conquer | | ความพ่ายแพ้ | (n) defeat, See also: beating, Syn. ความปราชัย, ความแพ้พ่าย, Ant. การชนะ, Example: การสู้รบครั้งนี้ ฝ่ายกบฏได้รับความพ่ายแพ้โดยสิ้นเชิง | | ความปราชัย | (n) defeat, See also: vanquishment, rout, Syn. ความพ่ายแพ้, ความแพ้พ่าย, Ant. ชัยชนะ, Example: สงครามโลกครั้งที่ 2 ปิดฉากลงด้วยความปราชัยของฝ่ายญี่ปุ่นในวันที่ 15 สิงหาคม 2488 | | ชนะ | (v) beat, See also: defeat, overcome, conquer, gain a victory, triumphed over, Ant. แพ้, พ่าย, พ่ายแพ้, Example: ในการรบครั้งนี้ทหารฝ่ายสัมพันธมิตรชนะศัตรู | | สยบ | (v) defeat, See also: beat, conquer, overcome, Example: ท่านผู้บังคับบัญชาสามารถสยบการเคลื่อนไหวของฝ่ายทหารให้ราบคาบลงได้, Thai Definition: ทำให้พ่ายแพ้ |
| | เอาชนะ | [aochana] (v, exp) EN: win ; triumph ; conquer ; overcome ; beat ; defeat FR: vaincre ; surmonter ; remporter la victoire | | อปรา | [aparā] (v) EN: fail ; be defeated ; lose ; be beaten FR: perdre ; être battu | | ชนะ | [chana] (v) EN: win ; defeat ; beat ; triumph (over) ; overcome ; conquer ; gain a victory FR: gagner ; vaincre ; battre ; éliminer ; défaire (litt.) | | ชนะสงคราม | [chana songkhrām] (v, exp) EN: defeat the war ; conquer FR: gagner la guerre ; vaincre | | เฆี่ยน | [khīen] (v) EN: defeat ; beat FR: battre ; défaire (litt.) | | ขี้แพ้ชวนตี | [khīphaē chūan tī] (v, exp) EN: quarrelsome after defeat ; being a bad loser FR: être mauvais perdant | | คว่ำ | [khwam] (v) EN: overturn ; overthrow ; upset ; destroy ; ruin ; defeat FR: renverser ; défaire | | หงายท้อง | [ngāithøng] (v) EN: be defeated ; lose | | ปราชัย | [parāchai] (n) EN: defeat ; failure ; rout FR: défaite [ f ] | | ปราชัย | [parāchai] (v) EN: lose ; be defeated ; be beaten ; suffer defeat ; rout FR: perdre ; être battu ; être défait ; subir une défaite |
| | | | defeat | (n) an unsuccessful ending to a struggle or contest, Syn. licking, Ant. victory | | defeated | (n) people who are defeated, Syn. discomfited | | defeated | (adj) beaten or overcome; not victorious, Ant. undefeated | | defeated | (adj) disappointingly unsuccessful, Syn. foiled, thwarted, frustrated, discomfited, disappointed | | defeatism | (n) acceptance of the inevitability of defeat | | defeatist | (n) someone who is resigned to defeat without offering positive suggestions, Syn. negativist |
| | Defeat | n. [ Cf. F. défaite, fr. défaire. See Defeat, v. ] 1. An undoing or annulling; destruction. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Upon whose property and most dear life
A damned defeat was made. Shak. [ 1913 Webster ] 2. Frustration by rendering null and void, or by prevention of success; as, the defeat of a plan or design. [ 1913 Webster ] 3. An overthrow, as of an army in battle; loss of a battle; repulse suffered; discomfiture; -- opposed to victory. [ 1913 Webster ] | | Defeat | v. t. [ imp. & p. p. Defeated; p. pr. & vb. n. Defeating. ] [ From F. défait, OF. desfait, p. p. ofe défaire, OF. desfaire, to undo; L. dis- + facere to do. See Feat, Fact, and cf. Disfashion. ] 1. To undo; to disfigure; to destroy. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] His unkindness may defeat my life. Shak. [ 1913 Webster ] 2. To render null and void, as a title; to frustrate, as hope; to deprive, as of an estate. [ 1913 Webster ] He finds himself naturally to dread a superior Being that can defeat all his designs, and disappoint all his hopes. Tillotson. [ 1913 Webster ] The escheators . . . defeated the right heir of his succession. Hallam. [ 1913 Webster ] In one instance he defeated his own purpose. A. W. Ward. [ 1913 Webster ] 3. To overcome or vanquish, as an army; to check, disperse, or ruin by victory; to overthrow. [ 1913 Webster ] 4. To resist with success; as, to defeat an assault. [ 1913 Webster ] Sharp reasons to defeat the law. Shak. Syn. -- To baffle; disappoint; frustrate. [ 1913 Webster ] | | defeatism | n. acceptance of the inevitability of defeat. [ WordNet 1.5 ] | | Defeature | n. [ OF. desfaiture a killing, disguising, prop., an undoing. See Defeat, and cf. Disfeature. ] 1. Overthrow; defeat. [ Obs. ] “Nothing but loss in their defeature.” Beau. & Fl. [ 1913 Webster ] 2. Disfigurement; deformity. [ Obs. ] “Strange defeatures in my face.” Shak. [ 1913 Webster ] | | Defeatured | p. p. Changed in features; deformed. [ R. ] [ 1913 Webster ] Features when defeatured in the . . . way I have described. De Quincey. [ 1913 Webster ] |
| | 击败 | [jī bài, ㄐㄧ ㄅㄞˋ, 击 败 / 擊 敗] defeat; beat #3,808 [Add to Longdo] | | 惨败 | [cǎn bài, ㄘㄢˇ ㄅㄞˋ, 惨 败 / 慘 敗] defeat #15,410 [Add to Longdo] | | 残敌 | [cán dí, ㄘㄢˊ ㄉㄧˊ, 残 敌 / 殘 敵] defeated enemy #77,183 [Add to Longdo] | | 溃兵 | [kuì bīng, ㄎㄨㄟˋ ㄅㄧㄥ, 溃 兵 / 潰 兵] defeated troops; routed army; scattered soldiers #84,173 [Add to Longdo] |
| | 敗 | [はい, hai] (n) (1) loss; defeat; (suf, ctr) (2) (ant #1,349 [Add to Longdo] | | 敗退 | [はいたい, haitai] (n, vs) being defeated; being eliminated (from competition); (P) #2,105 [Add to Longdo] | | 負け | [まけ, make] (n) defeat; loss; losing (a game); (P) #3,182 [Add to Longdo] | | 勝負 | [しょうぶ, shoubu] (n, vs) victory or defeat; match; contest; game; bout; (P) #3,597 [Add to Longdo] | | 敗北 | [はいぼく, haiboku] (n) (1) defeat; (vs, vi) (2) to be defeated; (P) #3,939 [Add to Longdo] | | 敗戦 | [はいせん, haisen] (n, vs) defeat; losing a war; (P) #5,594 [Add to Longdo] | | 倒す(P);斃す;殪す;仆す | [たおす, taosu] (v5s, vt) (1) (倒す only) to throw down; to bring down; to blow down; to fell; to knock down; to set (something) down on its side; to turn (something) on its side; (2) to kill; to defeat; to beat; (3) (倒す only) to overthrow; to trip up; to ruin; (4) (倒す only) to leave unpaid; to cheat; (P) #6,869 [Add to Longdo] | | 勝敗 | [しょうはい, shouhai] (n) victory or defeat; issue (of battle); outcome; (P) #8,894 [Add to Longdo] | | 敗れる | [やぶれる, yabureru] (v1, vi) to be defeated; to be unsuccessful; (P) #9,901 [Add to Longdo] | | 落とす(P);落す | [おとす, otosu] (v5s, vt) (1) to drop; to lose; to let fall; to shed (light); to cast (one's gaze); to pour in (liquid); to leave behind; (2) to clean off (dirt, makeup, paint, etc.); to remove (e.g. stains or facial hair); to lose; to spend money at a certain place; to omit; to leave out; to secretly let escape; (3) to lose (a match); to reject (an applicant); to fail (a course); to defeat (in an election); (4) to lower (e.g. shoulders or voice); to lessen (e.g. production or body weight); to worsen (quality); to reduce (e.g. rank or popularity); to speak badly of; to make light of; to fall into straitened circumstances; (5) to fall into (e.g. a dilemma or sin); to make one's own; to have one's bid accepted; to force surrender; to take (e.g. an enemy camp or castle); to forcefully convince; to press for a confession; to deal with; (6) { comp } to download; to copy from a computer to another medium; (7) { MA } to make someone swoon (judo); (8) to finish a story (e.g. with the punch line); (9) to finish (a period, e.g. of fasting); (P) #10,232 [Add to Longdo] |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
