ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -wrong-, *wrong* |
wrong | (adj) ผิด, See also: ผิดพลาด, ไม่ถูกต้อง, Syn. erroneous, inaccurate, incorrect, Ant. accurate, correct | wrong | (adj) ผิดปกติ | wrong | (adv) อย่างผิดพลาด, See also: อย่างไม่ถูกต้อง | wrong | (n) สิ่งที่ผิด, See also: สิ่งที่ไม่ดี, ความผิด, ความไม่ดี | wronger | (n) ผู้ผิดพลาด, See also: ผู้ทำไม่ถูกต้อง | wrongly | (adv) อย่างผิดพลาด, Syn. unfairly, wrongfully, badly, unjustifiably | wrongful | (adj) ซึ่งไม่ถูกต้อง, See also: ซึ่งไม่ชอบด้วยกฎหมาย, Syn. illegal, illicit, unlawful, Ant. legal, lawful | wrongful | (adj) ซึ่งไม่ยุติธรรม, Syn. unfair, unjust, partial, Ant. fair, just, impartial | wrongdoer | (n) ผู้กระทำผิดศีลธรรม, See also: ผู้ละเมิดกฎหมาย, Syn. evildoer, malefactor, sinner | wrongness | (n) ความผิดพลาด |
|
| wrong | (รอง) adj., adv., n. (สิ่งที่) ผิด, ผิดพลาด, ไม่ถูกต้อง, ไม่เป็นความจริง, ไม่เหมาะสม, ไม่ปกติ, ประหลาด, ชอบกล, พิกล, ไม่สมควร, อยุติธรรม, ผิดศีลธรรม, เสีย, ไม่ยุติธรรม vt. กระทำผิด ใส่ร้าย ประทุษร้าย ละเมิด, See also: wronger n. wrongly adv. wrongness n. | wrong font | ตัวตะกั่วที่ไม่ได้ขนาดหรือไม่ได้ที่ | wrong-headed | (รอง'เฮดดิด) adj. ดื้อรั้น, หัวดื้อ, ยืนหยัดในความคิดที่ผิด, See also: wrong-headedness n. | wrongdoer | (รอง'ดูเออะ) n. ผู้กระทำผิด, ผู้ละเมิดกฎหมาย, Syn. sinner, miscreant | wrongdoing | (รอง'ดูอิง) n. การกระทำผิด, เรื่องชั่ว, การกระทำผิดศีลธรรม, Syn. miscreance | wrongful | (รอง'ฟูล) adj. ผิดล ไม่ยุติธรรม, ไม่ถูกต้อง, ผิดศีลธรรม, ไม่ชอบด้วยกฎหมาย, See also: wrongfully adv. wrongfulness n. | wrongheaded | (รอง'เฮดดิด) adj. ดื้อรั้น, หัวดื้อ, ยืนหยัดในความคิดที่ผิด, See also: wrong-headedness n. | wrongous | (รอง'เกิส) adj. ผิด, ไม่ถูกต้อง, ผิดกฎหมาย, Syn. unjust, illegal, wrongful |
| wrong | (adj) ผิด, เข้าใจผิด, ไม่เป็นธรรม, ไม่เหมาะสม | wrong | (n) ความผิด, ความชั่ว, ความอยุติธรรม, การใส่ร้ายผู้อื่น | wrong | (vt) กระทำผิดต่อ, ทำผิดพลาด, ละเมิด, ใส่ร้าย, ประทุษร้าย | wrongful | (adj) ผิดพลาด, ไม่ยุติธรรม, ผิดกฎหมาย, ไม่ถูกต้อง, ผิดศีลธรรม |
| | | | | มิจฉาวายามะ | (n) wrong effort, See also: wrong attempt, wrong perserverance, Syn. ความพยายามผิด, Ant. สัมมาวายามะ, Notes: (บาลี) | มิจฉาสมาธิ | (n) wrong concentration, See also: wrong will/determination, Syn. ความตั้งใจผิด, Ant. สัมมาสมาธิ | มิจฉาวาจา | (n) wrong saying or language, See also: wrong utterance or speech, Ant. สัมมาวาจา, Example: เขาอาศัยมิจฉาวาจาในการหาเสียง, Thai Definition: การเจรจาถ้อยคำผิด, ประพฤติวจีทุจริต, Notes: (บาลี) | มิจฉาสติ | (n) wrong conscience, See also: wrong meditation, Syn. ความระลึกในทางผิด, Ant. สัมมาสติ, Notes: (บาลี) | มิจฉาวาจา | (n) wrong saying or language, See also: wrong utterance or speech, Ant. สัมมาวาจา, Example: เขาอาศัยมิจฉาวาจาในการหาเสียง, Thai Definition: การเจรจาถ้อยคำผิด, ประพฤติวจีทุจริต, Notes: (บาลี) | มิจฉาวายามะ | (n) wrong effort, See also: wrong attempt, wrong perseverance, Syn. ความพยายามผิด, Ant. สัมมาวายามะ, Notes: (บาลี) | มิจฉาสติ | (n) wrong conscience, See also: wrong meditation, Syn. ความระลึกในทางผิด, Ant. สัมมาสติ, Notes: (บาลี) | มิจฉาสมาธิ | (n) wrong concentration, See also: wrong will/determination, Syn. ความตั้งใจผิด, Ant. สัมมาสมาธิ | โดยมิชอบ | (adv) improperly, See also: wrongfully, Syn. โดยไม่ถูกต้อง, Ant. โดยชอบ, Example: เธอต่อสู้แย่งชิงสิ่งนี้มาโดยมิชอบ | บาปกรรม | (n) sin, See also: wrong-doing, Syn. อกุศลกรรม, บาป, Ant. กุศลกรรม, Example: ผู้ร้ายสมัยนี้ไม่กลัวบาปกรรม เพราะบังอาจขโมยของศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพบูชา, Thai Definition: การกระทำผิดหลักคำสอนหรือข้อห้ามในศาสนา |
| บาป | [bāp] (n) EN: sin ; vice ; wrong-doing ; bad karma FR: péché [ m ] ; faute [ f ] ; mauvaise action [ f ] | ใช้ในทางที่ผิด | [chai nai thāng thī phit] (v, exp) EN: use wrongly ; abuse | เดาผิด | [dao phit] (v, exp) EN: guess wrong FR: mal estimer | เดียงสา | [dīengsā] (v) EN: be sensible ; know the way of the world ; be intelligent ; be responsible ; be mature ; be of age ; reach the age of discretion ; know what is right or wrong FR: être raisonnable ; être sensé ; être avisé ; faire preuve de maturité | เห็นกงจักรเป็นดอกบัว | [hen kongjak pen døkbūa] (xp) EN: mistake wrong for right | เจ้าทุกข์ | [jao thuk] (n, exp) EN: wronged party ; injured party ; complainant ; victim | กรรม | [kam] (n) EN: sin ; misdeeds ; wrong-doing ; badness ; transgression ; wickedness ; misfortune FR: mauvaise action [ f ] | การกระทำในทางที่ไม่ถูกต้อง | [kān kratham nai thāng thī mai thūktǿng] (n, exp) EN: wrongdoing | การรู้ตัวว่าเป็นความผิด | [kān rūtūa wā pen khwāmphit] (n, exp) EN: knowledge of wrongdoing | การทำละเมิด | [kān tham lamoēt] (n, exp) EN: civil wrong |
| | | wrong | (n) that which is contrary to the principles of justice or law, Syn. wrongfulness, Ant. rightfulness, right | wrong | (n) any harm or injury resulting from a violation of a legal right, Syn. damage, legal injury | wrong | (v) treat unjustly; do wrong to, Ant. right | wrong | (adj) contrary to conscience or morality or law, Ant. right | wrong | (adj) based on or acting or judging in error, Ant. right | wrong | (adj) not in accord with established usage or procedure, Syn. incorrect | wrong | (adj) used of the side of cloth or clothing intended to face inward | wrongdoer | (n) a person who transgresses moral or civil law, Syn. offender | wrongdoing | (n) activity that transgresses moral or civil law, Syn. wrongful conduct, actus reus, misconduct | wrongful | (adj) unlawfully violating the rights of others |
| Wrong | v. t. [ imp. & p. p. Wronged p. pr. & vb. n. Wronging. ] [ 1913 Webster ] 1. To treat with injustice; to deprive of some right, or to withhold some act of justice from; to do undeserved harm to; to deal unjustly with; to injure. [ 1913 Webster ] He that sinneth . . . wrongeth his own soul. Prov. viii. 36. [ 1913 Webster ] 2. To impute evil to unjustly; as, if you suppose me capable of a base act, you wrong me. [ 1913 Webster ] I rather choose To wrong the dead, to wrong myself and you, Than I will wrong such honorable men. Shak. [ 1913 Webster ] | Wrong | adv. In a wrong manner; not rightly; amiss; morally ill; erroneously; wrongly. [ 1913 Webster ] Ten censure wrong for one that writes amiss. Pope. [ 1913 Webster ] | Wrong | n. [ AS. wrang. See Wrong, a. ] That which is not right. Specifically: (a) Nonconformity or disobedience to lawful authority, divine or human; deviation from duty; -- the opposite of moral right. [ 1913 Webster ] When I had wrong and she the right. Chaucer. [ 1913 Webster ] One spake much of right and wrong. Milton. [ 1913 Webster ] (b) Deviation or departure from truth or fact; state of falsity; error; as, to be in the wrong. (c) Whatever deviates from moral rectitude; usually, an act that involves evil consequences, as one which inflicts injury on a person; any injury done to, or received from; another; a trespass; a violation of right. [ 1913 Webster ] Friend, I do thee no wrong. Matt. xx. 18. [ 1913 Webster ] As the king of England can do no wrong, so neither can he do right but in his courts and by his courts. Milton. [ 1913 Webster ] The obligation to redress a wrong is at least as binding as that of paying a debt. E. Evereth. [ 1913 Webster ] ☞ Wrongs, legally, are private or public. Private wrongs are civil injuries, immediately affecting individuals; public wrongs are crimes and misdemeanors which affect the community. Blackstone. [ 1913 Webster ] [ 1913 Webster ] | Wrong | obs. imp. of Wring. Wrung. Chaucer. [ 1913 Webster ] | Wrong | a. [ OE. wrong, wrang, a. & n., AS. wrang, n.; originally, awry, wrung, fr. wringan to wring; akin to D. wrang bitter, Dan. vrang wrong, Sw. vrång, Icel. rangr awry, wrong. See Wring. ] [ 1913 Webster ] 1. Twisted; wry; as, a wrong nose. [ Obs. ] Wyclif (Lev. xxi. 19). [ 1913 Webster ] 2. Not according to the laws of good morals, whether divine or human; not suitable to the highest and best end; not morally right; deviating from rectitude or duty; not just or equitable; not true; not legal; as, a wrong practice; wrong ideas; wrong inclinations and desires. [ 1913 Webster ] 3. Not fit or suitable to an end or object; not appropriate for an intended use; not according to rule; unsuitable; improper; incorrect; as, to hold a book with the wrong end uppermost; to take the wrong way. [ 1913 Webster ] I have deceived you both; I have directed you to wrong places. Shak. [ 1913 Webster ] 4. Not according to truth; not conforming to fact or intent; not right; mistaken; erroneous; as, a wrong statement. [ 1913 Webster ] 5. Designed to be worn or placed inward; as, the wrong side of a garment or of a piece of cloth. [ 1913 Webster ] Syn. -- Injurious; unjust; faulty; detrimental; incorrect; erroneous; unfit; unsuitable. [ 1913 Webster ] | Wrongdoer | n. 1. One who injures another, or who does wrong. [ 1913 Webster ] 2. (Law) One who commits a tort or trespass; a trespasser; a tort feasor. Ayliffe. [ 1913 Webster ] | Wrongdoing | n. Evil or wicked behavior or action. [ 1913 Webster ] | Wronger | n. One who wrongs or injures another. Shak. “Wrongers of the world.” Tennyson. [ 1913 Webster ] | Wrongful | a. Full of wrong; injurious; unjust; unfair; as, a wrongful taking of property; wrongful dealing. -- Wrong"ful*ly, adv. -- Wrong"ful*ness, n. [ 1913 Webster ] | Wronghead | n. A person of a perverse understanding or obstinate character. [ R. ] [ 1913 Webster ] |
| | | 曲 | [くせ;クセ, kuse ; kuse] (n) (1) (uk) long segment of a noh play forming its musical highlight; (n-pref) (2) (See 曲者・1) wrong; improper; indecent #188 [Add to Longdo] | 是非 | [ぜひ, zehi] (adv, n) (1) (uk) certainly; without fail; (2) right and wrong; pros and cons; (P) #2,212 [Add to Longdo] | 悪い(P);惡い(oK);惡るい(oK) | [わるい, warui] (adj-i) (1) bad; poor; inferior; (2) evil; sinful; (3) unprofitable; unbeneficial; (4) at fault; to blame; in the wrong; (5) sorry; (P) #2,963 [Add to Longdo] | 不可 | [ふか, fuka] (n, n-suf) (1) wrong; bad; improper; unjustifiable; inadvisable; (n) (2) failing grade; (P) #5,673 [Add to Longdo] | 勘違い | [かんちがい, kanchigai] (n, vs) misunderstanding; wrong guess; (P) #5,819 [Add to Longdo] | 悪しからず(P);不悪 | [あしからず, ashikarazu] (adv) don't get me wrong, but ...; I'm sorry; (P) #9,005 [Add to Longdo] | 白黒 | [しろくろ, shirokuro] (n, adj-no) (1) black and white; monochrome; (exp, vs) (2) good and evil; right and wrong; guilt and innocence; (P) #12,787 [Add to Longdo] | 思い込み;思いこみ | [おもいこみ, omoikomi] (n) wrong impression; subjective impression; assumption; prejudice #14,524 [Add to Longdo] | 不都合 | [ふつごう, futsugou] (adj-na, n) inconvenience; inexpedience; trouble; harm; impropriety; wrongdoing; (P) #15,588 [Add to Longdo] | 悪人 | [あくにん, akunin] (n, adj-no) bad person; villain; scoundrel; wrongdoer; wicked person; (P) #15,808 [Add to Longdo] |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |