ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -humor-, *humor* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | humor | (ฮิว'เมอะ) n. ความตลกขบขัน, อารมณ์ขัน -Phr. (out of humo (u) r ไม่พอใจ, เคือง, ฉุน) . vt. ทำให้พึงพอใจ, ยอมตาม, ปรับตัวเข้ากับ., See also: humorful, humourful adj., Syn. pleasantry, wit | humoral | (ฮิว'เมอรัล) adj. เกี่ยวกับของเหลวของร่างกาย | humorous | (ฮิว'เมอรัส) adj. ตลก, ขบขัน, adj. เกี่ยวกับของเหลวในร่างกาย, เปียกชื้น, Syn. funny | aqueous humor | ของเหลวคล้ายน้ำที่อยู่ในช่องระหว่างกระจกตากับเลนส์ตา | gallows humor | n. ความขบขันเมื่อผจญกับอันตราย | ill-humored | adj. อารมณ์ไม่ดี, อารมณ์ร้าย, ไม่สบายใจ, กลัดกลุ้ม |
| | humor; humour | สารน้ำ [ ศัพท์ที่มีคำ humor ประกอบ ดูที่ humour, ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | humoral | ๑. -สารน้ำ๒. -ฮอร์โมน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| | humoralism | (n) ความเชื่อของแพทย์โรมันว่าความป่วยของร่างกายคนมาจากการเสียสมดุลของของเหลวสี่อย่างในร่างกาย |
| | | ขำขัน | (v) humor, See also: joke, Syn. ขำ, ขบขัน, Example: การชมการแสดงเรื่องล้อยวนชวนขันนี้ให้ความสนุกสนานขำขันสมชื่อเรื่อง | อารมณ์ขัน | (n) humour, See also: humor, sense of humour, Ant. เคร่งเครียด, ซีเรียส, Example: ผู้เขียนได้หยอดอารมณ์ขันไว้พอสมควร ทำให้ผู้อ่านติดตามเนื้อเรื่องไปได้เรื่อยๆ โดยไม่เบื่อ, Thai Definition: ลักษณะนิสัยที่มักเห็นเรื่องต่างๆ เป็นเรื่องชวนขัน | โปกฮา | (adj) humorous, See also: clownishly, Syn. ตลก, ตลกโปกฮา, Example: เขาเป็นคนตลกโปกฮา ทำให้ใครๆ ชอบอยู่ใกล้, Thai Definition: ที่ทำให้คนอื่นขบขันด้วยคำพูดหรือกิริยาท่าทางเป็นต้น | ติดตลก | (adv) humorously, See also: talk humorously, jokingly, facetiously, funny, comically, Syn. ชวนหัว, ชวนขัน, Example: เขาชอบพูดติดตลกทำให้เพื่อนๆ ขบขันไปตามๆ กัน, Thai Definition: อย่างมีลักษณะขบขันชวนหัวเราะ | ติดตลก | (v) humor, See also: be humorous, joke, be funny, be comic, Syn. ชวนหัว, ชวนขัน, Thai Definition: เอาตัวตลกมาเล่นแทรกเพื่อให้ตัวละครหรือคนร้องพัก |
| อารมณ์ขัน | [āromkhan] (n) EN: humour = humor (Am.) ; sense of humour FR: humour [ f ] ; esprit [ m ] ; sens de l'humour [ m ] | ขำ | [kham] (adj) EN: amusing ; humorous ; funny FR: plaisant ; humoristique ; insolite ; amusant ; comique ; divertissant ; drôle ; rigolo (fam.) | ขำขัน | [khamkhan] (adj) EN: humorous FR: humoristique | ขัน | [khan] (adj) EN: funny ; amusing ; humorous ; jocular FR: drôle ; amusant | ขบขัน | [khopkhan] (adj) EN: amusing ; funny ; mirthful ; humorous ; comic ; jocular FR: amusant ; drôle ; gai ; joyeux | ไม่ขบขัน | [mai khopkhan] (adj) EN: humourless = humorless (Am.) | น่าขัน | [nākhan] (adj) EN: funny ; amusing ; humorous FR: drôle ; amusant ; comique | หงุดหงิด | [ngut-ngit] (v) EN: be moody ; be in a bad humor ; be in a bad tempered ; be in a bad mood ; be irritable ; get angry easily FR: être de mauvaise humeur ; être irritable | โปกฮา | [pōkhā] (x) EN: humorous ; clownishly | ติดตลก | [tittalok] (v) EN: be joking ; be humorous ; joke |
| | | humor | (n) the trait of appreciating (and being able to express) the humorous, Syn. humour, sense of humour, sense of humor | humor | (n) the quality of being funny, Syn. humour | humor | (n) (Middle Ages) one of the four fluids in the body whose balance was believed to determine your emotional and physical state, Syn. humour | humor | (v) put into a good mood, Syn. humour | humoral | (adj) of or relating to bodily fluids | humoral immune response | (n) an immune response (chiefly against bacterial invasion) that is mediated by B cells | humorist | (n) someone who acts speaks or writes in an amusing way, Syn. humourist | humorless | (adj) lacking humor; - Truman Capote, Syn. unhumorous, humourless, Ant. humorous | humorlessly | (adv) in a humorless manner, Syn. humourlessly, Ant. humorously | humorous | (adj) full of or characterized by humor, Syn. humourous, Ant. humorless |
| Humor | v. t. [ imp. & p. p. Humored p. pr. & vb. n. Humoring. ] 1. To comply with the humor of; to adjust matters so as suit the peculiarities, caprices, or exigencies of; to adapt one's self to; to indulge by skillful adaptation; as, to humor the mind. [ 1913 Webster ] It is my part to invent, and the musician's to humor that invention. Dryden. [ 1913 Webster ] 2. To help on by indulgence or compliant treatment; to soothe; to gratify; to please. [ 1913 Webster ] You humor me when I am sick. Pope. Syn. -- To gratify; to indulge. See Gratify. [ 1913 Webster ] | Humor | n. [ OE. humour, OF. humor, umor, F. humeur, L. humor, umor, moisture, fluid, fr. humere, umere, to be moist. See Humid. ] [ Written also humour. ] 1. Moisture, especially, the moisture or fluid of animal bodies, as the chyle, lymph, etc.; as, the humors of the eye, etc. [ 1913 Webster ] ☞ The ancient physicians believed that there were four humors (the blood, phlegm, yellow bile or choler, and black bile or melancholy), on the relative proportion of which the temperament and health depended. [ 1913 Webster ] 2. (Med.) A vitiated or morbid animal fluid, such as often causes an eruption on the skin. “A body full of humors.” Sir W. Temple. [ 1913 Webster ] 3. State of mind, whether habitual or temporary (as formerly supposed to depend on the character or combination of the fluids of the body); disposition; temper; mood; as, good humor; ill humor. [ 1913 Webster ] Examine how your humor is inclined, And which the ruling passion of your mind. Roscommon. [ 1913 Webster ] A prince of a pleasant humor. Bacon. [ 1913 Webster ] I like not the humor of lying. Shak. [ 1913 Webster ] 4. pl. Changing and uncertain states of mind; caprices; freaks; vagaries; whims. [ 1913 Webster ] Is my friend all perfection, all virtue and discretion? Has he not humors to be endured? South. [ 1913 Webster ] 5. That quality of the imagination which gives to ideas an incongruous or fantastic turn, and tends to excite laughter or mirth by ludicrous images or representations; a playful fancy; facetiousness. [ 1913 Webster ] For thy sake I admit That a Scot may have humor, I'd almost said wit. Goldsmith. [ 1913 Webster ] A great deal of excellent humor was expended on the perplexities of mine host. W. Irving. [ 1913 Webster ] Aqueous humor, Crystalline humor or Crystalline lens, Vitreous humor. (Anat.) See Eye. -- Out of humor, dissatisfied; displeased; in an unpleasant frame of mind. Syn. -- Wit; satire; pleasantry; temper; disposition; mood; frame; whim; fancy; caprice. See Wit. [ 1913 Webster ] | Humoral | a. [ Cf. F. humoral. ] Pertaining to, or proceeding from, the humors; as, a humoral fever. [ 1913 Webster ] Humoral pathology (Med.), the pathology, or doctrine of the nature of diseases, which attributes all morbid phenomena to the disordered condition of the fluids or humors of the body. [ 1913 Webster ]
| Humoralism | n. 1. (Med.) The state or quality of being humoral. [ 1913 Webster ] 2. (Med.) The doctrine that diseases proceed from the humors; humorism. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] | Humoralist | n. One who favors the humoral pathology or believes in humoralism. [ 1913 Webster ] | Humorism | n. 1. (Med.) The theory founded on the influence which the humors were supposed to have in the production of disease; Galenism. Dunglison. [ 1913 Webster ] 2. The manner or disposition of a humorist; humorousness. Coleridge. [ 1913 Webster ] | Humorist | n. [ Cf. F. humoriste. ] 1. (Med.) One who attributes diseases of the state of the humors. [ archaic ] [ 1913 Webster ] 2. One who has some peculiarity or eccentricity of character, which he indulges in odd or whimsical ways. [ 1913 Webster ] He [ Roger de Coverley ] . . . was a great humorist in all parts of his life. Addison. [ 1913 Webster ] 3. One who displays humor in speaking or writing; one who has a facetious fancy or genius; a wag; a droll; especially, one who writes or tells jokes as a profession. [ 1913 Webster +PJC ] The reputation of wits and humorists. Addison. [ 1913 Webster ] | Humoristic | a. Of, pertaining to, or resembling, a humorist. [ 1913 Webster ] | Humorize | v. t. To humor. Marston. [ 1913 Webster ] | Humorless | a. Destitute of humor. [ 1913 Webster ] |
| 幽默 | [yōu mò, ㄧㄡ ㄇㄛˋ, 幽 默] humor; humorous #5,912 [Add to Longdo] | 风趣 | [fēng qù, ㄈㄥ ㄑㄩˋ, 风 趣 / 風 趣] humor; wit; humorous; witty #20,789 [Add to Longdo] | 诙谐 | [huī xié, ㄏㄨㄟ ㄒㄧㄝˊ, 诙 谐 / 詼 諧] humor; zany #23,872 [Add to Longdo] | 笑林 | [xiào lín, ㄒㄧㄠˋ ㄌㄧㄣˊ, 笑 林] Humor; Jokes #93,589 [Add to Longdo] | 谐趣 | [xié qù, ㄒㄧㄝˊ ㄑㄩˋ, 谐 趣 / 諧 趣] humor; amusing #95,431 [Add to Longdo] | 谐称 | [xié chēng, ㄒㄧㄝˊ ㄔㄥ, 谐 称 / 諧 稱] humorous nickname [Add to Longdo] |
| humorvoll | (adj) ที่เต็มไปด้วยอารมณ์ขัน, ที่เต็มไปด้วยมุกตลก เช่น Er ist humorvoll. Er kann immer über sich selbst lachen. เขามีอารมณ์ขันจัง เขาสามารถหัวเราะขำตัวเองได้ตลอดเวลา, See also: A. humorlos |
| | | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |