| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -noble-, *noble* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | noble | (adj) ชั้นสูง, See also: มีตระกูล, สูงศักดิ์, Syn. solid, upstanding, worthy, Ant. dishonorable, lowborn | | noble | (n) คนชั้นสูง, See also: คนสูงส่ง, คนสูงศักดิ์, Syn. magnanimousness, grandeur | | nobleman | (n) ขุนนาง, See also: ผู้ดี, Syn. aristocrat, peer, noble | | nobleness | (n) ความมีคุณธรรมสูง, See also: ความสูงส่ง, Syn. magnificence | | noblewoman | (n) คุณหญิง, See also: ผู้ดี, หญิงสูงศักดิ์, Syn. aristocrat, countess, empress | | nobleminded | (adj) ซึ่งมีคุณธรรมสูง | | Noble prizes | (n) รางวัลโนเบล (มอบให้ผู้มีผลงานยอดเยี่ยมที่สุดสาขาต่างๆ) | | noblesse oblige | (n) ความเชื่อว่าผู้มั่งคั่งควรช่วยเหลือผู้ด้อยกว่า |
| |
| | noble | (โน'เบิล) adj. ชั้นสูง, มีตระกูล, สูงศักดิ์, ชั้นขุนนาง, สง่า, ประเสริฐ, (เคมี) เฉื่อย n. คนชั้นสูง, ผู้มีตระกูลสูง, ขุนนาง, See also: nobleness n., Syn. high, grand | | nobleman | (โน'เบิลเมิน) n. คนชั้นสูง, คนสูงศักดิ์, ขุนนาง pl. noblemen | | ennoble | (เอนโน'เบิล) vt. ทำให้สูงขึ้น, ทำให้สูงส่ง, มอบตำแหน่งอันมีเกียรติให้., See also: ennoblement n. ดูennoble ennobler n. ดูennoble ennoblingly adv. ดูennoble, Syn. improve, uplift | | ignoble | (อิกโน'เบิล) adj. ต่ำช้า, เลวทราม, มีคุณภาพเลว, ชั้นต่ำ, ไพร่., See also: ignobility, ignobleness n. ignobly adv. |
| | noble | (adj) สง่างาม, มีชื่อเสียง, มีตระกูล, ชั้นสูง, มีคุณธรรมสูง | | noble | (n) พวกผู้ดี, คนสูงศักดิ์, คนชั้นสูง | | nobleman | (n) ขุนนาง, พวกผู้ดี, คนสูงศักดิ์, คนชั้นสูง | | nobleness | (n) ความสง่างาม, ความเป็นผู้ดี, ความสูงศักดิ์ | | ennoble | (vt) ทำให้สูงศักดิ์, ทำให้มีศีลธรรม, ทำให้สูงส่ง | | ignoble | (adj) ต่ำช้า, เลวทราม, เป็นไพร่, ชั้นต่ำ |
| | | noble gas | แก๊สมีตระกูล, ดู inert gas [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] | | noble metal | โลหะมีตระกูล, ธาตุหรือโลหะผสมที่ไม่ทำปฏิกิริยาหรือทำปฏิกิริยาได้ยาก เช่น ทองคำ แพลทินัม เหล็กกล้าไร้สนิม เป็นต้น [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| | | | ผู้สูงศักดิ์ | (n) nobleman, See also: one of high birth, Ant. ผู้ต่ำต้อย, Example: พระเจ้าหลุยส์ที่ 13 ทรงให้สมญาริเชอลิเยอว่าผู้สูงศักดิ์, Thai Definition: ผู้มียศศักดิ์สูง | | ผู้ดีเก่า | (n) aristocrat, See also: noble, well-mannered person, respected person, Example: ตระกูลนี้สืบเชื้อสายผู้ดีเก่าจากต้นตระกูลที่เป็นถึงขุนน้ำขุนนางในสมัยรัชกาลที่ 4, Thai Definition: เรียกอ้างถึงผู้อยู่ในตระกูลสูงหรือมีสถานะสูงในสังคมเก่า | | สกุล | (n) noble birth | | ขุน | (n) titled official, See also: nobleman, Example: อีกไม่นานเขาก็จะเปลี่ยนจากขุนเป็นหลวงแล้ว, Thai Definition: ตำแหน่งบรรดาศักดิ์รองหลวงลงมา | | ขุนนาง | (n) nobleman, See also: bureaucrat, nobility, government official, Syn. เจ้าขุนมูลนาย, Ant. ทาส, ข้ารับใช้, Example: คุณตาของเขาเป็นขุนนางรับราชการในวัง, Count Unit: คน, Thai Definition: ข้าราชการบรรดาศักดิ์ | | มีสกุล | (adj) noble, See also: grand, majestic, high, honourable, Syn. ชั้นสูง, Ant. ไร้สกุล, Example: ผ้าไหมได้รับความยกย่องว่าเป็นผ้ามีสกุล | | ใจสูง | (adj) high-minded, See also: noble-minded, righteous, Syn. ใจดี, ใฝ่ดี, จิตใจงาม, Ant. ใจต่ำ, Example: คนใจสูงย่อมเป็นที่รักใคร่ของคนที่รู้จัก | | ก๊าซเฉื่อย | (n) inert gas, See also: noble gas, Example: นีออนเป็นก๊าซเฉื่อยอย่างหนึ่ง, Count Unit: ก๊าซ | | แก๊สเฉื่อย | (n) inert gas, See also: noble gas, rare gas, Syn. ก๊าซเฉื่อย, Thai Definition: ธาตุที่เป็นแก๊ส มีสมบัติไม่ไวต่อปฏิกิริยาเคมี ได้แก่ ฮีเลียม นีออน อาร์กอน คริปทอน ซีนอน และเรดอน | | อริยมรรค | (n) noble path (which has eight factors or eightfold noble path), See also: sublime paths of the holy life, Syn. พระอริยมรรค, Example: คนที่ต้องการดับทุกข์จึงได้เดินตามทางแห่งพระอริยมรรค, Thai Definition: ทางอันประเสริฐอันเป็นทางแห่งความดับทุกข์ มีองค์ 8 มี สัมมาทิฐิ ความเห็นชอบ เป็นต้น, ทางดำเนินของพระอริยะ |
| | อาชาไนย | [āchānai] (adj) EN: highborn ; of noble birth ; well-bred ; wellborn ; well-trained | | อัปยศ | [appayot] (adj) EN: defamed ; shameful ; disgraceful ; ignominious FR: ignoble ; honteux | | อริยสัจ | [Ariyasat] (n) EN: Noble Truth Ariya-sacca (pali) FR: Noble Vérité [ f ] ; Ariya Sacca (pali) | | อริยสัจ 4 | [Ariyasat sī] (n, exp) EN: the four Noble Thruths FR: les quatre Nobles vérités | | บัดสี | [batsī] (adj) EN: shameful ; disgraceful ; ignominious ; ashamed FR: honteux ; ignoble | | บวร | [bøwøn = bøwøra] (n) EN: superb ; sublime ; glorious ; noble ; excellent ; supreme FR: suprême ; supérieur ; sublime ; glorieux | | จัญไร | [janrai] (adj) EN: horrid ; cursed ; damned ; wicked ; evil FR: maudit ; damné ; ignoble ; diabolique ; mauvais | | เจ้า = จ้าว | [jao = jāo] (n) EN: prince ; royalty ; king FR: aristocrate [ m ] ; noble [ m ] ; prince [ m ] ; roi [ m ] | | เจ้านาย | [jaonāi] (n) EN: aristocrat FR: noble [ m ] ; prince [ m ] ; seigneur [ m ] ; maître [ m ] | | แก๊สมีตระกูล | [kaētmi trakūn] (n, exp) EN: noble gas FR: gaz noble [ m ] |
| | | | noble | (adj) of or belonging to or constituting the hereditary aristocracy especially as derived from feudal times, Ant. lowborn | | noble | (adj) having or showing or indicative of high or elevated character, Ant. ignoble | | noble | (adj) inert especially toward oxygen | | noble cane | (n) sugarcanes representing the highest development of the species; characterized by large juicy stalks with soft rinds and high sugar content | | noble gas | (n) any of the chemically inert gaseous elements of the helium group in the periodic table, Syn. argonon, inert gas | | noble metal | (n) any metal that is resistant to corrosion or oxidation | | noblesse | (n) members of the nobility (especially of the French nobility) | | noblesse oblige | (n) the obligation of those of high rank to be honorable and generous (often used ironically) |
| | Noble | a. [ Compar. Nobler superl. Noblest ] [ F. noble, fr. L. nobilis that can be or is known, well known, famous, highborn, noble, fr. noscere to know. See know. ] 1. Possessing eminence, elevation, dignity, etc.; above whatever is low, mean, degrading, or dishonorable; magnanimous; as, a noble nature or action; a noble heart. [ 1913 Webster ] Statues, with winding ivy crowned, belong
To nobler poets for a nobler song. Dryden. [ 1913 Webster ] 2. Grand; stately; magnificent; splendid; as, a noble edifice. [ 1913 Webster ] 3. Of exalted rank; of or pertaining to the nobility; distinguished from the masses by birth, station, or title; highborn; as, noble blood; a noble personage. [ 1913 Webster ] ☞ Noble is used in the formation of self-explaining compounds; as, noble-born, noble-hearted, noble-minded. [ 1913 Webster ]
Noble gas (Chem.), a gaseous element belonging to group VIII of the periodic table of elements, not combining with other elements under normal reaction conditions; specifically, helium, neon, argon, krypton, xenon, or radon; also called inert gas. --
Noble metals (Chem.), silver, gold, and platinum; -- so called from their resistance to oxidation by air and to dissolution by acids. Copper, mercury, aluminium, palladium, rhodium, iridium, and osmium are sometimes included. [ 1913 Webster ]
Syn. -- Honorable; worthy; dignified; elevated; exalted; superior; sublime; great; eminent; illustrious; renowned; stately; splendid; magnificent; grand; magnanimous; generous; liberal; free. [ 1913 Webster ] | | Noble | n. 1. A person of rank above a commoner; a nobleman; a peer. [ 1913 Webster ] 2. An English money of account, and, formerly, a gold coin, of the value of 6 s. 8 d. sterling, or about $1.61 (in 1913). [ 1913 Webster ] 3. (Zool.) A European fish; the lyrie. [ 1913 Webster ] | | Noble | v. t. To make noble; to ennoble. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Thou nobledest so far forth our nature. Chaucer. [ 1913 Webster ] | | Nobleman | n.; pl. Noblemen One of the nobility; a noble; a peer; one who enjoys rank above a commoner, either by virtue of birth, by office, or by patent. [ 1913 Webster ] | | Noble-minded | a. Having a noble mind; of high moral or intellectual character; honorable; magnanimous. -- No"ble-mind`ed*ness, n.
Syn. -- exalted, high-flown, high-minded, lofty, idealistic. [1913 Webster] | | noble-mindedness | n. elevated ideals or conduct.
Syn. -- high-mindedness, idealism. [ WordNet 1.5 ] | | Nobleness | n. The quality or state of being noble; greatness; dignity; magnanimity; elevation of mind, character, or station; nobility; grandeur; stateliness. [ 1913 Webster ] His purposes are full honesty, nobleness, and integrity. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] | | Noblesse | { } n. [ F. noblesse. See Noble. ] 1. Dignity; greatness; noble birth or condition. [ Obs. ] Chaucer. Spenser. B. Jonson. [ 1913 Webster ] 2. The nobility; persons of noble rank collectively, including males and females. Dryden. [ 1913 Webster ] Variants: Nobless | | Noblewoman | n.; pl. Noblewomen A female of noble rank; a peeress. [ 1913 Webster ] | | Nobley | n. [ OF. nobleie. ] 1. The body of nobles; the nobility. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ] 2. Noble birth; nobility; dignity. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ] |
| | 君子 | [jūn zi, ㄐㄩㄣ ㄗ˙, 君 子] nobleman; person of noble character #10,137 [Add to Longdo] | | 贵贱 | [guì jiàn, ㄍㄨㄟˋ ㄐㄧㄢˋ, 贵 贱 / 貴 賤] noble and lowly; high versus low social hierarchy of ruler to people, father to son, husband to wife in Confucianism #32,359 [Add to Longdo] | | 华族 | [huá zú, ㄏㄨㄚˊ ㄗㄨˊ, 华 族 / 華 族] noble family #67,529 [Add to Longdo] | | 女公子 | [nǚ gōng zǐ, ㄋㄩˇ ㄍㄨㄥ ㄗˇ, 女 公 子] noble lady; (honorific) your daughter #186,483 [Add to Longdo] |
| | | 上 | [じょう, jou] (n, adj-no, n-adv, n-suf) (1) above; up; over; elder (e.g. daughter); (2) top; summit; (3) surface; on; (4) before; previous; (5) superiority; one's superior (i.e. one's elder); (6) on top of that; besides; what's more; (7) upon (further inspection, etc.); based on (and occurring after); (8) matters concerning...; as concerns ...; (9) (as ...上は) since (i.e. "for that reason"); (n-suf) (10) (hon) (See 父上) suffix indicating higher social standing; (11) (arch) place of one's superior (i.e. the throne); (12) (arch) emperor; sovereign; shogun; daimyo; (13) (arch) noblewoman (esp. the wife of a nobleman); (P) #111 [Add to Longdo] | | 位 | [くらい, kurai] (adv, suf) (1) (orig. from 座居, meaning "seat") throne; crown; (nobleman's) seat; (2) (See 位階) government position; court rank; (3) social standing; rank; class; echelon; rung; (n) (4) grade (of quality, etc.); level; tier; rank; (5) (See 桁・2) digit (e.g. the tens, the hundreds, etc.); place; (6) (See どの位) degree; extent; amount; (P) #116 [Add to Longdo] | | 柱 | [はしら, hashira] (n) (1) pillar; post; (2) support; prop; mainstay; (suf, ctr) (3) counter for buddhas, gods, nobles, etc.; (P) #279 [Add to Longdo] | | 館;屋形 | [やかた;たち(館);たて(館), yakata ; tachi ( kan ); tate ( kan )] (n) (1) mansion; small castle; (2) (hon) nobleman; noblewoman; (3) (やかた only) boat cabin #532 [Add to Longdo] | | 姫(P);媛(oK) | [ひめ, hime] (n) (1) princess; young lady of noble birth; (n-suf, n) (2) (See 彦) girl; (pref) (3) small & lovely; (P) #1,399 [Add to Longdo] | | 貴族 | [きぞく, kizoku] (n, adj-no) noble; aristocrat; (P) #1,684 [Add to Longdo] | | 夫人 | [ふじん(P);ぶにん(ok);はしかし(ok), fujin (P); bunin (ok); hashikashi (ok)] (n) (1) (ふじん, はしかし only) (hon) wife; Mrs; madam; (2) (ふじん only) (arch) wife of a nobleman (aristocrat, etc.); (3) (ふじん, ぶにん only) (arch) consort of the emperor; (P) #3,233 [Add to Longdo] | | 卒 | [そつ, sotsu] (n) (1) low-ranking soldier; (2) (abbr) (See 卒業) graduation; (3) (abbr) (See 卒族) low-ranking samurai (1870-1872); (4) (abbr) (See 卒去) death (of a noble, etc.) #4,299 [Add to Longdo] | | 尊;命 | [みこと, mikoto] (n) (1) (after the name of a god or a noble) Lord; Highness; (2) (arch) (derog) you #4,481 [Add to Longdo] | | 弓;執 | [たらし, tarashi] (n) (arch) bow (and arrow; esp. of a noble) #5,586 [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
