มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | ridicule | (vt) เยาะเย้ย, See also: ล้อเลียน, ยั่วเย้า, เยาะหยัน, Syn. laugh at, mock, sneer | | ridicule | (n) การเยาะเย้ย, See also: การเยาะหยัน, การหัวเราะเยาะ, Syn. laughter, mockery, sarcasm |
| |
| | ridicule | (ริด'ดะคิว) vt., n. (การ) หัวเราะเยาะ, เยาะเย้ย, ยั่วเย้า, หยอกล้อ, See also: ridiculer n. |
| | ridicule | (vt) เยาะเย้ย, หัวเราะเยาะ, หยอกล้อ, ยั่วเย้า |
| | | | แดก | (v) ridicule, See also: be sarcastic, be ironic, speak sarcastically, Syn. กระทบกระเทียบ, แดกดัน, กระทบกระแทก, เหน็บแนม, ประชดประชัน, ถากถาง, Example: ฉันเคยแดกคำใส่มันเพราะความโมโห, Thai Definition: พูดกระทบให้โกรธ โดยยกเอาสิ่งที่อีกฝ่ายหนึ่งชอบขึ้นมาย้อนเปรียบเทียบ, Notes: (ปาก) | | น่าขัน | (v) ridicule, See also: mock, deride, taunt, Syn. น่าหัวเราะเยาะ, Ant. น่าชื่นชม, Example: ความคิดอ่านของเขาน่าขันที่สุด | | น่าหัวเราะเยาะ | (v) ridicule, See also: make fun of, deride, taunt, Syn. น่าชวนหัว, น่าขัน, น่าเยาะเย้ย, น่าตลก, น่าขบขัน, Ant. น่าชื่นชม, น่ายินดี, Example: การแสดงของคู่แข่งน่าหัวเราะเยาะเป็นที่สุด | | ไยไพ | (v) ridicule, See also: mock, jeer, sneer, Syn. เยาะเย้ย, เย้ยหยัน, เย้ย, หยัน, Ant. ยกย่อง, สรรเสริญ, ชมเชย, Thai Definition: พูดให้เขาอาย | | เย้ยหยัน | (v) ridicule, See also: mock, jeer, sneer, laugh at, make fun of, chaff, deride, Syn. เยาะเย้ย, เย้ย, หยัน, ค่อนว่า, ดูหมิ่น, Example: เขาถูกหัวเราะเยาะถูกเย้ยหยันจากเพื่อนๆ ทั้งที่หอพักและที่มหาวิทยาลัย, Thai Definition: เย้ยด้วยความดูหมิ่นเหยียดหยาม | | เยาะเย้ย | (v) ridicule, See also: mock, jeer, sneer, laugh at, make fun of, chaff, deride, Syn. เย้ยหยัน, เย้ย, หยัน, Example: เขาชอบเยาะเย้ยผู้อื่น ไม่เคยไว้วางใจใครในการทำงานใดๆ เลย, Thai Definition: เยาะให้ได้อายและเจ็บใจ | | เยาะเย้ยถากถาง | (v) ridicule, See also: satirize, mock, jeer at, Syn. เย้ยหยัน, ค่อนขอด, แดกดัน, Example: ปรกติเขาชอบเยาะเย้ยถากถางผู้อื่นเสมอ |
| | | | | Ridicule | n. [ F. ridicule, L. ridiculum a jest, fr. ridiculus. See Ridiculous. ] 1. An object of sport or laughter; a laughingstock; a laughing matter. [ 1913 Webster ] [ Marlborough ] was so miserably ignorant, that his deficiencies made him the ridicule of his contemporaries. Buckle. [ 1913 Webster ] To the people . . . but a trifle, to the king but a ridicule. Foxe. [ 1913 Webster ] 2. Remarks concerning a subject or a person designed to excite laughter with a degree of contempt; wit of that species which provokes contemptuous laughter; disparagement by making a person an object of laughter; banter; -- a term lighter than derision. [ 1913 Webster ] We have in great measure restricted the meaning of ridicule, which would properly extend over whole region of the ridiculous, -- the laughable, -- and we have narrowed it so that in common usage it mostly corresponds to “derision”, which does indeed involve personal and offensive feelings. Hare. [ 1913 Webster ] Safe from the bar, the pulpit, and the throne,
Yet touched and shamed by ridicule alone. Pope. [ 1913 Webster ] 3. Quality of being ridiculous; ridiculousness. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] To see the ridicule of this practice. Addison. [ 1913 Webster ] Syn. -- Derision; banter; raillery; burlesque; mockery; irony; satire; sarcasm; gibe; jeer; sneer; ribbing. -- Ridicule, Derision, mockery, ribbing: All four words imply disapprobation; but ridicule and mockery may signify either good-natured opposition without manifest malice, or more maliciously, an attempt to humiliate. Derision is commonly bitter and scornful, and sometimes malignant. ribbing is almost always good-natured and fun-loving. [ 1913 Webster ] | | Ridicule | v. t. [ imp. & p. p. Ridiculed p. pr. & vb. n. Ridiculing. ] To laugh at mockingly or disparagingly; to awaken ridicule toward or respecting. [ 1913 Webster ] I 've known the young, who ridiculed his rage. Goldsmith. [ 1913 Webster ] Syn. -- To deride; banter; rally; burlesque; mock; satirize; lampoon. See Deride. [ 1913 Webster ] | | Ridicule | a. [ F. ] Ridiculous. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] This action . . . became so ridicule. Aubrey. [ 1913 Webster ] | | Ridiculer | n. One who ridicules. [ 1913 Webster ] |
| | | 笑う(P);咲う;嗤う | [わらう, warau] (v5u, vi) (1) to laugh; (2) to smile; (3) (esp. 嗤う) to sneer; to ridicule; (P) #11,556 [Add to Longdo] | | 揶揄 | [やゆ, yayu] (n, vs) banter; raillery; tease; ridicule; banter with #13,636 [Add to Longdo] | | あざ笑う;嘲笑う;せせら笑う;嘲ら笑う | [あざわらう(あざ笑う;嘲笑う);せせらわらう(嘲笑う;せせら笑う;嘲ら笑う), azawarau ( aza warau ; seserawarau ); seserawarau ( seserawarau ; sesera warau ; az] (v5u, vt) (uk) to sneer at; to ridicule [Add to Longdo] | | 愚弄 | [ぐろう, gurou] (n, vs) mockery; derision; ridicule [Add to Longdo] | | 笑い者;笑い物 | [わらいもの, waraimono] (n) laughingstock; butt of ridicule [Add to Longdo] | | 生き恥をさらす;生き恥を曝す | [いきはじをさらす, ikihajiwosarasu] (exp, v5s) to expose oneself to ridicule [Add to Longdo] | | 槍玉に挙がる;槍玉にあがる;槍玉に上がる(iK) | [やりだまにあがる, yaridamaniagaru] (exp, v5r, vi) to be made an example of; to be made a victim of; to be exposed to ridicule [Add to Longdo] | | 槍玉に挙げる;槍玉にあげる;槍玉に上げる(iK) | [やりだまにあげる, yaridamaniageru] (exp, v1, vt) to make an example of; to make a victim of; to hold up somebody (something) to ridicule; to single out someone for criticism [Add to Longdo] | | 嘲り;嘲けり(io) | [あざけり, azakeri] (n, adj-no) ridicule; scorn [Add to Longdo] | | 嘲る(P);嘲ける(io) | [あざける, azakeru] (v5r, vt) (uk) to scoff; to laugh at; to make fun of; to ridicule; to jeer at; (P) [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
