ผลลัพธ์การค้นหาสำหรับ

bleyme

   
ภาษา
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -bleyme-, *bleyme*
(เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา bleyme มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: blame)
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่
ปรับการตั้งค่า
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53
Bleyme

n. [ F. bleime. ] (Far.) An inflammation in the foot of a horse, between the sole and the bone. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Blame

v. t. [ imp. & p. p. Blamed p. pr. & vb. n. Blaming. ] [ OE. blamen, F. blâmer, OF. blasmer, fr. L. blasphemare to blaspheme, LL. also to blame, fr. Gr. blasfhmei^n to speak ill, to slander, to blaspheme, fr. bla`sfhmos evil speaking, perh, for blapsi`fhmos; bla`psis injury (fr. bla`ptein to injure) + fh`mh a saying, fr. fa`nai to say. Cf. Blaspheme, and see Fame. ] [ 1913 Webster ]

1. To censure; to express disapprobation of; to find fault with; to reproach. [ 1913 Webster ]

We have none to blame but ourselves. Tillotson. [ 1913 Webster ]

2. To bring reproach upon; to blemish. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

She . . . blamed her noble blood. Spenser. [ 1913 Webster ]


To blame, to be blamed, or deserving blame; in fault; as, the conductor was to blame for the accident.
[ 1913 Webster ]

You were to blame, I must be plain with you. Shak. [ 1913 Webster ]

Blame

n. [ OE. blame, fr. F. blâme, OF. blasme, fr. blâmer, OF. blasmer, to blame. See Blame, v. ] 1. An expression of disapprobation fir something deemed to be wrong; imputation of fault; censure. [ 1913 Webster ]

Let me bear the blame forever. Gen. xiiii. 9. [ 1913 Webster ]

2. That which is deserving of censure or disapprobation; culpability; fault; crime; sin. [ 1913 Webster ]

Holy and without blame before him in love. Eph. i. 4. [ 1913 Webster ]

3. Hurt; injury. [ Obs. ] Spenser. [ 1913 Webster ]

Syn. -- Censure; reprehension; condemnation; reproach; fault; sin; crime; wrongdoing. [ 1913 Webster ]

blameable

adj. same as blameworthy.
Syn. -- blameworthy, blamable, blameful, censurable, culpable. [ WordNet 1.5 ]

Blameful

a. 1. Faulty; meriting blame. Shak. [ 1913 Webster ]

2. Attributing blame or fault; implying or conveying censure; faultfinding; censorious. Chaucer. [ 1913 Webster ]

-- Blame"ful*ly, adv. -- Blame"ful*ness, n. [ 1913 Webster ]

Blameless

a. Free from blame; without fault; innocent; guiltless; -- sometimes followed by of. [ 1913 Webster ]

A bishop then must be blameless. 1 Tim. iii. 2. [ 1913 Webster ]

Blameless still of arts that polish to deprave. Mallet. [ 1913 Webster ]

We will be blameless of this thine oath. Josh. ii. 17. [ 1913 Webster ]

Syn. -- Irreproachable; sinless; unblemished; inculpable. -- Blameless, Spotless, Faultless, Stainless. We speak of a thing as blameless when it is free from blame, or the just imputation of fault; as, a blameless life or character. The others are stronger. We speak of a thing as faultless, stainless, or spotless, only when we mean that it is absolutely without fault or blemish; as, a spotless or stainless reputation; a faultless course of conduct. The last three words apply only to the general character, while blameless may be used in reverence to particular points; as, in this transaction he was wholly blameless. We also apply faultless to personal appearance; as, a faultless figure; which can not be done in respect to any of the other words. [ 1913 Webster ]

Blamelessly

adv. In a blameless manner. [ 1913 Webster ]

Blamelessness

n. The quality or state of being blameless; innocence. [ 1913 Webster ]

Blamer

n. One who blames. Wyclif. [ 1913 Webster ]

Blameworthy

a. Deserving blame; culpable; reprehensible. -- Blame"wor`thi*ness, n. [1913 Webster]

English-Thai: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
blame(vt) ตำหนิ, See also: ว่ากล่าว, Syn. complain, criticize, Ant. praise
blame(n) การรับผิดชอบต่อสิ่งไม่ดีที่เกิดขึ้น, Syn. liability, responsibility
blame(vt) รับผิดชอบต่อสิ่งไม่ดีที่เกิดขึ้น
blame on(phrv) ตำหนิ, See also: กล่าวโทษว่าเกิดจาก
blame for(phrv) ตำหนิในเรื่อง, See also: ติเตียนในเรื่อง, กล่าวโทษ
blameless(adj) ซึ่งไร้มลทิน
blameworthy(adj) ซึ่งควรตำหนิ

English-Thai: HOPE Dictionary [with local updates]
blame(เบลม) { blamed, blaming, blames } vt. กล่าวโทษ, ตำหนิ, ประณาม, นินทา, กล่าวร้าย, โยนความผิดให้ -Phr. (be to blame ควรถูกตำหนิ, ควรรับผิดชอบ) n. การตำหนิ, ความรับผิดชอบ, ภาระ, See also: blamer n. blameful adj. ดูblame blameless adj. ดูblame -Conf. put
blameable(เบลม'มะเบิล) adj. ควรรับผิด, ควรถูกตำหน', Syn. culpable
blameworthy(เบลม'เวอธี) adj. ควรถูกตำหนิ, See also: blameworthiness n, Syn. culpable

English-Thai: Nontri Dictionary
blame(n) การติเตียน, การตำหนิ, คำติเตียน, คำตำหนิ
blame(vt) กล่าวโทษ, ติเตียน, ตำหนิ, ประณาม, กล่าวร้าย
blameless(adj) ไม่มีที่ติ

อังกฤษ-ไทย: คลังศัพท์ไทย โดย สวทช.
Blameการติเตียน [การแพทย์]

ตัวอย่างประโยค จาก Open Subtitles  **ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
I'd blame parents, except he hasn't got 'em!ฉันคงตำหนิ ครอบครัวเขา เว้นแต่ว่า เขาไม่มีครอบครัว Aladdin (1992)
Well, don't blame me.อย่ามาโทษกัน The Lawnmower Man (1992)
Nobody can't blame a person for looking.ไม่มีใครว่าอะไรหรอกนะ ถ้าอยากมอง Of Mice and Men (1992)
I don't blame that guy you travel with for keeping you out of sight.ฉันไม่โทษคนที่เดินทางกับนายคนนั้น ที่ไล่นายให้พ้นหูพ้นตา Of Mice and Men (1992)
Man, you can't keep blaming yourself for that.เพื่อน, นายอย่าโทษตัวเองไปเลยน่า. Hocus Pocus (1993)
- Both sides are blaming each other...- - ทั้งสองฝ่ายจะโทษคนอื่น ๆ ... - In the Name of the Father (1993)
Would that I could, but it's out of my hands. Blame the review board.ผมก็อยากทำ แต่ผลบอร์ดมันออกมาแล้ว ต้องโทษทางนั้น Junior (1994)
'Cause I get the feeling that Dr. Hesse blames me for the loss of his facility.เพราะฉันรู้สึกว่าด็อกเตอร์เฮซโทษฉันที่ทำให้เขาเสียห้องแล็บ Junior (1994)
She started blaming herself for everything.แม่เริ่มโทษตัวเอง Wild Reeds (1994)
I was perfectly well. Don't let it worry you, Maxim. Nobody can blame you for making a mistake.อย่ากังวลไปเลย เเม็กซิม ไม่มีใครโทษคุณหรอก Rebecca (1940)
Well, I can't say I blame him. But you don't think I'm the big bad wolf, do you?จะว่าเขาก็ไม่ได้ เเต่คุณคงไม่คิดว่าผมเป็นวายร้ายหรอกนะ Rebecca (1940)
Nobody's blaming 'em.Nobody's blaming 'em. 12 Angry Men (1957)

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
blameA bad workman always blames his tools.
blameA bad workman blames his tools.
blameAll right, do it your own way, but don't blame me if you fail.
blameDon't beat around the bush; tell me who is to blame.
blameDon't blame another for his faults.
blameDon't blame him for the error.
blameDon't blame it on her.
blameDon't blame others for your failure.
blameDon't blame others for your own fault.
blameDon't blame the guide.
blameDon't punish him for breaking the window. He is not to blame.
blameEither he is to blame, or I am.

Thai-English: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
ถูกตราหน้า(v) blame, See also: criticize, Syn. ถูกสบประมาท, ถูกหมายหน้า, Example: ลูกคนใดละเลย ไม่เอาใจใส่พ่อแม่จะถูกตราหน้าว่าเป็นคนอกตัญญู
การปรักปรำ(n) accusation, See also: blame, charge, Syn. การใส่ร้ายป้ายสี, การกล่าวหา, Example: เขากลายเป็นผู้ต้องหาเพราะการปรักปรำจากพยาน
โทษ(v) blame, See also: chide, reproach, accuse, Syn. กล่าวโทษ, Example: คนบางคนเมื่อเกิดข้อผิดพลาดหรือความล้มเหลวขึ้นมักจะโทษดวง หรือบอกว่าเป็นอิทธิฤทธิ์อะไรบางอย่างเป็นต้น, Thai Definition: อ้างเอาความผิดให้
แค่นแคะ(v) pick on, See also: blame, criticize, find fault, censure, Syn. ค่อนแคะ, วิจารณ์, เหน็บ, เหน็บแนม, Ant. ชมเชย, ยกย่อง, Example: พวกหนังสือพิมพ์พยายามแค่นแคะนักการเมืองอยู่ตลอดเวลา, Thai Definition: เฟ้นหาความชั่วขึ้นมากล่าว
พ้อ(v) complain, See also: blame, grumble, reprove, reproach, Syn. ต่อว่า, ตัดพ้อ, ตัดพ้อต่อว่า, Example: คนที่ถูกขัดใจหรือไม่ได้ตามที่ตนต้องการซึ่งมักจะออกมาในรูปตัดพ้อ บ่นพึมพำ แสดงท่าไม่พอใจ, Thai Definition: พูดต่อว่าด้วยความน้อยใจ
พูดว่า(v) blame, See also: accuse, Syn. นินทา, กล่าวร้าย, กล่าวโทษ, ตำหนิ, ว่าร้าย, Example: เขาพูดว่าให้เจ็บแสบเธอยังไม่รู้สึกตัวอีกหรือ
ว้าก(v) blame, Syn. ดุ, ตำหนิ, Example: ี้เขาโดนเจ้านายว้ากแต่เช้าเลย, Thai Definition: ว่ากล่าวโดยใช้เสียงดัง, Notes: (ปาก)
ต่อว่าต่อขาน(v) complain, See also: blame, abuse, reproach, object, protest, pleasure, talk to, censure, Syn. ว่าขาน, ต่อว่า, ว่ากล่าว, Ant. ชมเชย, Example: หลังจากต่อว่าต่อขานกันอยู่นาน ทั้งสองฝ่ายต่างเข้าใจว่าทั้งคู่เข้าใจผิดไปเอง, Thai Definition: ท้วงถามเหตุผลต่อผู้ที่ทำให้ตนไม่พอใจ, ว่ากล่าวเพราะไม่ทำตามที่พูดหรือที่ให้สัญญาไว้
ต่อว่า(v) complain, See also: blame, abuse, reproach, object, protest, pleasure talk to, censure, Syn. ว่าขาน, ต่อว่าต่อขาน, ว่ากล่าว, Ant. ชมเชย, Example: ลูกสาวต่อว่าพ่อของตนอย่างไม่พอใจนัก, Thai Definition: ท้วงถามเหตุผลต่อผู้ที่ทำให้ตนไม่พอใจ, ว่ากล่าวเพราะไม่ทำตามที่พูดหรือที่ให้สัญญาไว้
ตำหนิติเตียน(v) reprimand, See also: blame, reprove, reproach, rebuke, condemn, censure, Syn. ติเตียน, ตำหนิ, ว่ากล่าว, Ant. สรรเสริญ, ชมเชย, Example: เขาตำหนิติเตียนรัฐบาลด้วยถ้อยคำอันแหลมคม ในคอลัมน์ของเขา, Thai Definition: ว่ากล่าวตักเตือน, ยกโทษขึ้นพูด

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 1.0
ด่างพร้อย[dāngphrøi] (adj) EN: guilty ; blameworth ; tainted ; sinful  FR: taré
ดุ[du] (v) EN: blame ; censure ; scold ; reproach ; reprove ; reprimand ; rebuke ; admonish ; castigate  FR: reprocher ; réprimander
เอ็ด[et] (v) EN: scold ; blame ; reproach ; yell at  FR: crier ; faire du vacarme
หา[hā] (v) EN: accuse ; impeach ; charge ; denounce ; blame ; indict  FR: accuser ; charger
คำนินทา[kham ninthā] (n) EN: gossip ; gossips [ pl. ] ; blames [ pl. ]  FR: commérages [ mpl ] ; cancans [ mpl ] ; potins [ mpl ]
ขนาบ[khanāp] (v) EN: castigate ; reprimand ; blame ; reprove ; condemn ; chastise ; chasten ; rebuke  FR: réprimander ; blâmer ; gronder ; sermonner ; houspiller ; admonester (litt.) ; gourmander (litt.) ; semoncer (litt.) ; tancer (litt.) ; morigéner (litt.)
ครหา[kharahā] (v) EN: criticize ; blame ; condemn ; censure ; reproach ; disapprove  FR: critiquer ; blâmer ; comdamner ; diffamer
ข้อครหา[khø kharahā] (n) EN: reproach ; disparaging statement ; scandal ; gossip ; blame
กล่าวหา[klāohā] (v) EN: allege ; accuse ; charge ; blame ; condemn  FR: accuser ; incriminer ; alléguer ; charger ; accabler
กล่าวโทษ[klāothōt] (v) EN: accuse ; charge ; indict ; incriminate ; allege ; blame ; impeach  FR: inculper ; accuser de ; charger

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]
blame
blamed
blames
blameless
blamestrorm

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)
blame
blamed
blames
blameless
blamelessly
blameworthy

WordNet (3.0)
blame(n) a reproach for some lapse or misdeed, Syn. rap
blame(v) put or pin the blame on, Syn. fault, Ant. absolve
blame(v) harass with constant criticism, Syn. pick, find fault
blame(v) attribute responsibility to, Syn. charge
blame game(n) accusations exchanged among people who refuse to accept sole responsibility for some undesirable event
blameless(adj) free of guilt; not subject to blame, Syn. irreproachable, inculpable, unimpeachable
blamelessness(n) a state of innocence, Syn. guiltlessness, inculpability, inculpableness
blameworthiness(n) a state of guilt, Syn. culpability, culpableness
blameworthy(adj) deserving blame or censure as being wrong or evil or injurious, Syn. censurable, blameful, culpable, blameable, blamable

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53
Blame

v. t. [ imp. & p. p. Blamed p. pr. & vb. n. Blaming. ] [ OE. blamen, F. blâmer, OF. blasmer, fr. L. blasphemare to blaspheme, LL. also to blame, fr. Gr. blasfhmei^n to speak ill, to slander, to blaspheme, fr. bla`sfhmos evil speaking, perh, for blapsi`fhmos; bla`psis injury (fr. bla`ptein to injure) + fh`mh a saying, fr. fa`nai to say. Cf. Blaspheme, and see Fame. ] [ 1913 Webster ]

1. To censure; to express disapprobation of; to find fault with; to reproach. [ 1913 Webster ]

We have none to blame but ourselves. Tillotson. [ 1913 Webster ]

2. To bring reproach upon; to blemish. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

She . . . blamed her noble blood. Spenser. [ 1913 Webster ]


To blame, to be blamed, or deserving blame; in fault; as, the conductor was to blame for the accident.
[ 1913 Webster ]

You were to blame, I must be plain with you. Shak. [ 1913 Webster ]

Blame

n. [ OE. blame, fr. F. blâme, OF. blasme, fr. blâmer, OF. blasmer, to blame. See Blame, v. ] 1. An expression of disapprobation fir something deemed to be wrong; imputation of fault; censure. [ 1913 Webster ]

Let me bear the blame forever. Gen. xiiii. 9. [ 1913 Webster ]

2. That which is deserving of censure or disapprobation; culpability; fault; crime; sin. [ 1913 Webster ]

Holy and without blame before him in love. Eph. i. 4. [ 1913 Webster ]

3. Hurt; injury. [ Obs. ] Spenser. [ 1913 Webster ]

Syn. -- Censure; reprehension; condemnation; reproach; fault; sin; crime; wrongdoing. [ 1913 Webster ]

blameable

adj. same as blameworthy.
Syn. -- blameworthy, blamable, blameful, censurable, culpable. [ WordNet 1.5 ]

Blameful

a. 1. Faulty; meriting blame. Shak. [ 1913 Webster ]

2. Attributing blame or fault; implying or conveying censure; faultfinding; censorious. Chaucer. [ 1913 Webster ]

-- Blame"ful*ly, adv. -- Blame"ful*ness, n. [ 1913 Webster ]

Blameless

a. Free from blame; without fault; innocent; guiltless; -- sometimes followed by of. [ 1913 Webster ]

A bishop then must be blameless. 1 Tim. iii. 2. [ 1913 Webster ]

Blameless still of arts that polish to deprave. Mallet. [ 1913 Webster ]

We will be blameless of this thine oath. Josh. ii. 17. [ 1913 Webster ]

Syn. -- Irreproachable; sinless; unblemished; inculpable. -- Blameless, Spotless, Faultless, Stainless. We speak of a thing as blameless when it is free from blame, or the just imputation of fault; as, a blameless life or character. The others are stronger. We speak of a thing as faultless, stainless, or spotless, only when we mean that it is absolutely without fault or blemish; as, a spotless or stainless reputation; a faultless course of conduct. The last three words apply only to the general character, while blameless may be used in reverence to particular points; as, in this transaction he was wholly blameless. We also apply faultless to personal appearance; as, a faultless figure; which can not be done in respect to any of the other words. [ 1913 Webster ]

Blamelessly

adv. In a blameless manner. [ 1913 Webster ]

Blamelessness

n. The quality or state of being blameless; innocence. [ 1913 Webster ]

Blamer

n. One who blames. Wyclif. [ 1913 Webster ]

Blameworthy

a. Deserving blame; culpable; reprehensible. -- Blame"wor`thi*ness, n. [1913 Webster]

Chinese-English: CC-CEDICT Dictionary
[yuàn, ㄩㄢˋ, ] blame; complain #6,326 [Add to Longdo]
[chì, ㄔˋ, ] blame; reprove; reprimand #16,726 [Add to Longdo]
归咎[guī jiù, ㄍㄨㄟ ㄐㄧㄡˋ,   /  ] blame; declare to be at fault #24,217 [Add to Longdo]
[jiù, ㄐㄧㄡˋ, ] blame #30,782 [Add to Longdo]

German-English: TU-Chemnitz DING Dictionary
Schuld { f } | jdm. an etw. die Schuld geben | die Schuld bekommen | die Schuld auf sich nehmen | die Schuld tragenblame | to put the blame on sb. for sth.; to lay the blame on sb. for sth. | to get the blame | to take the blame | to bear the blame [Add to Longdo]

Japanese-English: EDICT Dictionary
悪い(P);惡い(oK);惡るい(oK)[わるい, warui] (adj-i) (1) bad; poor; inferior; (2) evil; sinful; (3) unprofitable; unbeneficial; (4) at fault; to blame; in the wrong; (5) sorry; (P) #2,963 [Add to Longdo]
非難(P);批難[ひなん, hinan] (n, vs, adj-na) criticism; blame; censure; attack; reproach; (P) #5,177 [Add to Longdo]
責め[せめ, seme] (n) persecution; blame; responsibility #13,832 [Add to Longdo]
糾弾(P);糺弾[きゅうだん, kyuudan] (n, vs) blame; (P) #16,331 [Add to Longdo]
被る(P);冠る[かぶる(P);かむる, kaburu (P); kamuru] (v5r, vt) (1) to put on (one's head); to wear; to have on; to pull over (one's head); to crown (oneself); (2) to be covered with (dust, snow, etc.); to pour (water, etc.) on oneself; to dash on oneself; to ship water; (3) to bear (e.g. someone's debts, faults, etc.); to take (blame); to assume (responsibility); to shoulder (burden); (4) to overlap (e.g. sound or color); (5) to be similar; to be redundant; (v5r, vi) (6) (of film) to be fogged (due to overexposure, etc.); (7) (of a play, etc.) to close; to come to an end; (8) (of a play, etc.) to get a full house; to sell out; (9) (arch) (of a play, etc.) (See 毛氈を被る・1) to blunder; to bungle; to fail; (10) (arch) to be deceived; (P) #19,775 [Add to Longdo]
何方も何方[どっちもどっち, docchimodocchi] (exp) (id) They are both to blame [Add to Longdo]
嫁す[かす, kasu] (v5s) (1) (See 嫁する) to wed; to be married; (2) to shift blame to someone else [Add to Longdo]
嫁する[かする, kasuru] (vs-s) (1) to wed; to be married; (2) to shift blame to someone else [Add to Longdo]
我が身を恨む[わがみをうらむ, wagamiwouramu] (exp, v5m) to blame oneself [Add to Longdo]
帰す[きす, kisu] (v5s) (1) (See 帰する) to come to (in the end); to end in; (2) to attribute; to blame [Add to Longdo]

เพิ่มคำศัพท์


ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ


Are you satisfied with the result?



Discussions

ว่าด้วยโฆษณา
เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม
Go to Top