|
| demoralise | (ดิมอ'รัลไลซ) vt. ทำให้เสื่อมเสียศีลธรรม, ทำลายกำลังใจ, ทำให้ยุ่งเหยิง, ทำให้งงงวย, ทำให้เสื่อม., See also: demoralisation n. ดูdemoralize demoralization n. ดูdemoralize | demoralize | (ดิมอ'รัลไลซ) vt. ทำให้เสื่อมเสียศีลธรรม, ทำลายกำลังใจ, ทำให้ยุ่งเหยิง, ทำให้งงงวย, ทำให้เสื่อม., See also: demoralisation n. ดูdemoralize demoralization n. ดูdemoralize |
| demoralization | (n) การทำให้ศีลธรรมเสื่อม, การทำลาย, การทำให้เสื่อมเสีย | demoralize | (vt) ทำให้ศีลธรรมเสื่อม, ทำให้เสื่อมกำลัง, ทำให้หมดกำลังใจ |
| | ทำลายขวัญ | (v) discourage, See also: demoralize, Ant. สร้างขวัญ, Example: สงครามโลกครั้งที่ 2 ได้ทำลายขวัญประชาชนไปเสียมาก, Thai Definition: ทำให้เสียขวัญ |
| จิตใจท้อแท้ | [jitjai thøthaē] (adj) EN: demoralized | ไข้ใจ | [khai jai] (x) EN: heartsickness ; heartbreak ; love-sickness ; brokenhearted ; downcast FR: avoir le coeur brisé ; démoralisé ; être abattu | ขวัญเสีย | [khwan sīa] (adj) EN: be demoralized | ขวัญเสีย | [khwan sīa] (adj) EN: afraid ; fearful ; disheartened ; unnerved ; scared ; demoralized | หงอย | [ngøi] (v) EN: wither ; be depressed ; have the blues FR: être déprimé ; être démoralisé | หงอย | [ngøi] (adj) EN: downcast ; despondent FR: déprimé ; démoralisé | เสียขวัญ | [sīakhwan] (adj) FR: démoralisé | ตัดกำลัง | [tat kamlang] (v, exp) EN: reduce one's strength ; reduce one's ability ; reduce one's capacity FR: affaiblir ; démoraliser ; détruire ; miner ; débiliter | ทำลายขวัญ | [thamlāi khwan] (v, exp) EN: discourage ; demoralize FR: saper le moral (fig.) ; décourager ; démoraliser |
| | | | Demoralization | n. [ Cf. F. démoralisation. ] The act of corrupting or subverting morals. Especially: The act of corrupting or subverting discipline, courage, hope, etc., or the state of being corrupted or subverted in discipline, courage, etc.; as, the demoralization of an army or navy. [ 1913 Webster ] | Demoralize | v. t. [ imp. & p. p. Demoralized p. pr. & vb. n. Demoralizing. ] [ F. démoraliser; pref. dé- (L. dis- or de) + moraliser. See Moralize. ] To corrupt or undermine in morals; to destroy or lessen the effect of moral principles on; to render corrupt or untrustworthy in morals, in discipline, in courage, spirit, etc.; to weaken in spirit or efficiency. [ 1913 Webster ] The demoralizing example of profligate power and prosperous crime. Walsh. [ 1913 Webster ] The vices of the nobility had demoralized the army. Bancroft. [ 1913 Webster ] | demoralized | adj. made less hopeful or enthusiastic; rendered pessimistic; as, the demoralized Iraqi ground troops put up little resistance. Syn. -- discouraged, disheartened. [ WordNet 1.5 +PJC ] | demoralizing | adj. 1. discouraging. Opposite of encouraging. Syn. -- demoralising, disheartening, dispiriting. [ WordNet 1.5 +PJC ] |
| | | 軍紀弛緩 | [ぐんきちかん, gunkichikan] (n) lack of (slackness in) military discipline; demoralization [Add to Longdo] | 士気阻喪 | [しきそそう, shikisosou] (n, vs) demoralization; collapse of morale; one's morale being shaken [Add to Longdo] |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |