ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -wrath-, *wrath* |
wrath | (n) ความโกรธเคือง, See also: ความแค้น, ความโมโห, ความฉุนเฉียว, การมีโทสะ, Syn. anger, fury, rage, Ant. affection, fondness, love | wrath | (adj) โกรธจัด (คำโบราณและทางวรรณคดี), See also: โกรธแค้น, โมโหจัด, โกรธเกรี้ยว | wrathy | (adj) โกรธมาก, See also: โมโหถึงขีดสุด, โกรธจัด, โกรธเกรี้ยว, Syn. ireful, irate, wroth | wrathful | (adj) โกรธมาก, See also: โมโหถึงขีดสุด, โกรธจัด, โกรธเกรี้ยว, Syn. ireful, irate, wroth |
|
| wrath | (รอธ'แรธ, ราธ) n. ความโกรธเคือง, ความกริ้วโกรธ, ความโมโห, ความแก้แค้น adj. โกรธเคือง, กริ้วโกรธ, Syn. anger, rage, fury | wrathful | (รอธ'ฟูล, ราธ'ฟูล) adj. โกรธเคือง, กริ้วโกรธ, โมโห, See also: wrathfulness n. wrathfully adv., Syn. furious, angry | wrathy | (รอธ'ธี, ราธ'ธี, แรธ'ธี) adj. โกรธเคือง, กริ้วโกรธ, โมโห, See also: wrathily adv. wrathiness n., Syn. wrathful, angry |
| wrath | (n) ความโกรธเคือง, ความโมโห, ความกริ้ว, ความแค้น | wrathful | (adj) โกรธเคือง, กริ้ว, โมโห, แค้น |
| wrath | บันดาลโทสะอย่างแรง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | | ความโกรธ | (n) anger, See also: wrath, rage, indignation, fury, Syn. ความขุ่นเคือง, ความโกรธเคือง, Example: ความโกรธเป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้นจากจิตใต้สำนึก, Thai Definition: ความขุ่นเคืองใจอย่างแรง | ความโกรธเคือง | (n) anger, See also: wrath, rage, indignation, fury, Syn. ความโกรธ, ความขุ่นเคือง, ความขัดเคือง, Example: เหตุการณ์ดังกล่าวข่าวว่าสร้างความโกรธเคืองแก่รัฐมนตรีหนุ่มผู้นี้เป็นอย่างมาก, Thai Definition: ความรู้สึกไม่พอใจ | ความโกรธแค้น | (n) wrath, See also: anger, rage, indignation, fury, Syn. ความโกรธ, ความแค้น, Example: ความโกรธแค้นของประชาชนถึงจุดระเบิด, Thai Definition: ความไม่พอใจอย่างรุนแรง จนอยากทำร้ายอีกฝ่ายหนึ่ง |
| เดือด | [deūat] (v) EN: be angry ; rage at/against ; be furious ; be wrathful ; boil with anger ; be in a rage FR: être furieux ; fulminer ; bouillir de colère | เดือดดาล | [deūatdān] (v) EN: be furious ; be provoked ; be annoyed ; be exasperated ; be enraged ; be wrathful ; boil with anger ; burn with anger/rage/wrath FR: être furieux ; enrager ; être exaspéré ; être furibond ; fulminer ; bouillir de colère | ขึ้ง | [kheung] (v) EN: be angry ; rage ; be offended ; be wrathful ; be indignant ; be annoyed ; be furious FR: être mécontent ; être en colère ; grogner | ขึ้งเคียด | [kheungkhīet] (v) EN: rage ; anger ; be wrathful ; be furious ; frenzy ; be irate | ความโกรธ | [khwām krōt] (n) EN: anger ; wrath ; rage ; indignation ; fury FR: colère [ f ] ; courroux [ m ] ; furie [ f ] ; rage [ f ] ; énervement [ m ] ; irritation [ f ] ; exaspération [ f ] ; agacement [ m ] | พลุ่งพล่าน | [phlung phlān] (v, exp) EN: burst out ; break out ; become/get angry ; be wrathful | โทสะ | [thōsa] (n) EN: anger ; bad temper ; wrath ; rage ; fury FR: colère [ f ] ; mauvaise humeur [ f ] ; courroux [ m ] ; fureur [ f ] |
| | | wrath | (n) intense anger (usually on an epic scale) | wrath | (n) belligerence aroused by a real or supposed wrong (personified as one of the deadly sins), Syn. ira, ire, anger | wrathful | (adj) vehemently incensed and condemnatory, Syn. wrothful, wroth | wrathfully | (adv) in a wrathful manner |
| Wrath | v. t. To anger; to enrage; -- also used impersonally. [ Obs. ] “I will not wrathen him.” Chaucer. [ 1913 Webster ] If him wratheth, be ywar and his way shun. Piers Plowman. [ 1913 Webster ] | Wrath | a. See Wroth. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] | Wrath | n. [ OE. wrathe, wraþþe, wrethe, wræððe, AS. wr&aemacr_;ððo, fr. wrāð wroth; akin to Icel. reiði wrath. See Wroth, a. ] [ 1913 Webster ] 1. Violent anger; vehement exasperation; indignation; rage; fury; ire. [ 1913 Webster ] Wrath is a fire, and jealousy a weed. Spenser. [ 1913 Webster ] When the wrath of king Ahasuerus was appeased. Esther ii. 1. [ 1913 Webster ] Now smoking and frothing Its tumult and wrath in. Southey. [ 1913 Webster ] 2. The effects of anger or indignation; the just punishment of an offense or a crime. “A revenger to execute wrath upon him that doeth evil.” Rom. xiii. 4. [ 1913 Webster ] Syn. -- Anger; fury; rage; ire; vengeance; indignation; resentment; passion. See Anger. [ 1913 Webster ] | Wrathful | a. 1. Full of wrath; very angry; greatly incensed; ireful; passionate; as, a wrathful man. [ 1913 Webster ] 2. Springing from, or expressing, wrath; as, a wrathful countenance. “Wrathful passions.” Sprat. [ 1913 Webster ] Syn. -- Furious; raging; indignant; resentful. [ 1913 Webster ] -- Wrath"ful*ly, adv. -- Wrath"ful*ness, n. [ 1913 Webster ] | Wrathily | adv. In a wrathy manner; very angrily; wrathfully. [ Colloq. ] [ 1913 Webster ] | Wrathless | a. Free from anger or wrath. Waller. [ 1913 Webster ] | Wrathy | a. Very angry. [ Colloq. ] [ 1913 Webster ] |
| | 怒り | [いかり, ikari] (n) anger; hatred; rage; wrath; (P) #4,821 [Add to Longdo] | 闇穴道;暗穴道 | [あんけつどう, anketsudou] (n) (obsc) road taken by an Chinese ajari buddhist monk when he incurred the wrath of emperor Genso (685-762) [Add to Longdo] | 逆鱗 | [げきりん, gekirin] (n) imperial wrath [Add to Longdo] | 逆鱗に触れる | [げきりんにふれる, gekirinnifureru] (exp, v1) (1) to infuriate your superior; to incur the anger of one's boss; to bring (a superior's) wrath down upon (one); (2) (original meaning) to provoke the Emperor's displeasure [Add to Longdo] | 天罰 | [てんばつ, tenbatsu] (n) divine punishment; wrath of God; justice of heaven [Add to Longdo] | 怒りを買う | [いかりをかう, ikariwokau] (exp, v5u) to rouse anger; to provoke wrath; to offend [Add to Longdo] | 怒気 | [どき, doki] (n) anger; wrath; (P) [Add to Longdo] | 二河白道 | [にがびゃくどう, nigabyakudou] (exp) { Buddh } metaphor in which the road to paradise is likened to a white road between two rivers, one of water (wrath) and one of fire (greed) [Add to Longdo] | 風に柳 | [かぜにやなぎ, kazeniyanagi] (exp) (id) Soft words pacify wrath [Add to Longdo] | 憤然;忿然 | [ふんぜん, funzen] (n, adj-t, adv-to) anger; indignation; rage; wrath [Add to Longdo] |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |