| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: หัวเรือ, -หัวเรือ- |
| |
| | ตั้งหัวเรือ | ก. ทำให้เรืออยู่ในทางที่จะไป. | | หัวเรือใหญ่ | น. ผู้ออกรับแทนผู้อื่นเสียเอง, ผู้จัดการทุกอย่างให้ผู้อื่นด้วยตนเอง, ผู้ที่ชอบเจ้ากี้เจ้าการทำเรื่องต่าง ๆ เสียเอง. | | กระทงเหิน | น. ไม้ขวางเรืออันที่สุดของหัวเรือหรือท้ายเรือของเรือเอี้ยมจุ๊น, ถ้าเป็นเรือพายม้า เรียกว่า หูกระต่าย. | | กำปั่น ๑ | น. เรือเดินทะเลขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง หัวเรือเรียวแหลม ท้ายเรือมนและราบในระดับเดียวกับหัวเรือ, ถ้ามีเสายาวยื่นออกไปสำหรับผูกสายใบ มีเสากระโดง ๓ เสา มีใบ เรียกว่า กำปั่นใบ, ถ้าเสากระโดงตรงกลางไม่มี มีปล่องไฟโดยใช้เดินด้วยกำลังเครื่องจักรไอนํ้า เรียกว่า กำปั่นไฟ. | | ขมวดยา | (ขะหฺมวด-) น. ชื่อเรือที่ขุดขึ้นจากซุงทั้งต้น ใหญ่กว่าเรือกราบ รูปร่างค่อนข้างเพรียว หัวและท้ายเรือเสริมไม้ต่อเป็นโขนงอนเชิดขึ้น ด้านข้างหัวเรือเขียนลวดลายด้วยนํ้ายาสีต่าง ๆ วางกระทงขวางลำสำหรับคนนั่งพายได้ประมาณ ๕๐ คน เป็นเรือตามเสด็จในการเสด็จพระราชดำเนินโดยกระบวนพยุหยาตราชลมารคหรือเสด็จพระราชดำเนินลำลองทางชลมารค ใช้เป็นเรือกันหรือเรือพิฆาตได้, โขมดยา ก็ว่า. | | โขน ๒ | น. ไม้ที่ต่อเสริมหัวเรือท้ายเรือให้งอนเชิดขึ้นไป เรียกว่า โขนเรือ | | โขมดยา | (ขะโหฺมด-) น. ชื่อเรือที่ขุดขึ้นจากซุงทั้งต้น ใหญ่กว่าเรือกราบ รูปร่างค่อนข้างเพรียว หัวและท้ายเรือเสริมไม้ต่อเป็นโขนงอนเชิดขึ้น ด้านข้างหัวเรือเขียนลวดลายด้วยนํ้ายาสีต่าง ๆ วางกระทงขวางลำสำหรับคนนั่งพายได้ประมาณ ๕๐ คน เป็นเรือตามเสด็จในการเสด็จพระราชดำเนินโดยกระบวนพยุหยาตราชลมารคหรือเสด็จพระราชดำเนินลำลองทางชลมารค ใช้เป็นเรือกันหรือเรือพิฆาตได้, ขมวดยา ก็ว่า. | | คอซอง | ซอกที่อยู่หัวเรือหรือท้ายเรือ. | | ตังเก | น. ชื่อเรือต่อชนิดหนึ่ง ใช้จับปลาตามชายฝั่งทะเล ทางด้านค่อนมาทางหัวเรือมีเก๋ง ๒ ชั้น ชั้นล่างเป็นที่ติดตั้งเครื่องยนต์ ชั้นบนเป็นที่สำหรับผู้ควบคุมเรือใช้ดูทิศทาง มีเสากระโดง บนเสากระโดงมีแป้นกลมสำหรับคนขึ้นไปยืนสังเกตการณ์ เรียกว่า รังกา ด้านท้ายเรือมีที่สำหรับโรยอวน และด้านหัวเรือมีที่สำหรับกว้านอวน. | | เท้ง ๓ | น. ชื่อเรือชนิดหนึ่ง รูปร่างคล้ายเรือกำปั่น ตอนหัวหนาและงุ้มเป็นปากนก ท้ายเรือปาดลงเป็นรูปแตงโม มีเสาหัวและเสากลางสำหรับชักใบ กลางลำมีเก๋ง ท้ายเรือมีบาหลีรูปกลม และมีแคร่รอบบาหลีท้าย หัวเรือไม่เจาะรูสมอ, ชื่อเรือต่อชนิดหนึ่ง หัวท้ายทู่อย่างเรือที่ใช้หนุนเรือนแพ. | | บ่าย | ก. เบน เช่น บ่ายหัวเรือออกไป, คล้อย เช่น ตะวันบ่าย | | เบน | ก. ออกจากหรือทำให้ออกจากแนวทางเดิม เช่น หัวเรือเบนออก เบนหัวเรือ เบนความคิด เบนความสนใจ เบนสายตา. | | พายม้า | น. ชื่อเรือขุดชนิดหนึ่ง หัวเรือและท้ายเรือเรียวงอนขึ้นพองาม มีไม้หูกระต่ายติดขวางอยู่ทั้งหัวและท้ายเรือ ตรงกลางลำป่องออก ใช้งานในแถบภาคกลาง, ใช้ว่า ไพม้า หรือ พลายม้า ก็มี. | | ฟันคลื่น | ก. แล่นเอาหัวเรือตัดคลื่นไป. | | มิดน้ำ | ว. อาการที่น้ำท่วมหัวเรือจนมิด เช่น หัวเรือมิดน้ำ. | | แม่กระชังหน้าใหญ่ | น. ผู้ที่ชอบแสดงตัวออกหน้าเป็นหัวเรือใหญ่, มักพูดเข้าคู่กับ แม่หญิงแม่หญัง เป็น แม่หญิงแม่หญัง แม่กระชังหน้าใหญ่. | | เรือกำปั่น | น. เรือเดินทะเลขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง หัวเรือเรียวแหลม ท้ายเรือมนและราบในระดับเดียวกับหัวเรือ, ถ้ามีเสายาวยื่นออกไปสำหรับผูกสายใบ มีเสากระโดง ๓ เสา มีใบ เรียกว่า เรือกำปั่นใบ, ถ้าเสากระโดงตรงกลางไม่มีปล่องไฟโดยใช้เดินด้วยกำลังเครื่องจักรไอน้ำ เรียกว่า เรือกำปั่นไฟ. | | เรือโขมดยา | น. เรือขุดขึ้นจากซุงทั้งต้น ใหญ่กว่าเรือกราบ รูปร่างค่อนข้างเพรียว หัวและท้ายเรียว บนหัวและท้ายเรือเสริมไม้ต่อเป็นโขนงอนเชิดขึ้น ด้านข้างหัวเรือเขียนลวดลายด้วยน้ำยาสีต่าง ๆ วางกระทงขวางลำสำหรับคนนั่งพายได้ประมาณ ๕๐ คน เป็นเรือตามเสด็จในการเสด็จพระราชดำเนินโดยกระบวนพยุหยาตราทางชลมารคหรือเสด็จพระราชดำเนินลำลองในกระบวนพยุหยาตราทางชลมารค ใช้เป็นเรือกันหรือเรือพิฆาตได้. | | เรือตังเก | น. เรือต่อชนิดหนึ่ง ใช้จับปลาตามชายฝั่งทะเล ทางด้านค่อนมาทางหัวเรือมีเก๋ง ๒ ชั้น ชั้นล่างเป็นที่ติดตั้งเครื่องยนต์ ชั้นบนเป็นที่สำหรับผู้ควบคุมเรือใช้ดูทิศทาง มีเสากระโดง บนเสากระโดงมีแป้นกลมสำหรับคนขึ้นไปยืนสังเกตการณ์ เรียกว่า รังกา ด้านท้ายเรือมีที่สำหรับโรยอวนและด้านหัวเรือมีที่สำหรับกว้านอวน. | | เรือเท้ง | น. เรือชนิดหนึ่งรูปร่างคล้ายเรือกำปั่น ตอนหัวหนาและงุ้มเป็นปากนก ท้ายเรือปาดลงเป็นรูปแตงโม มีเสาหัวและเสากลางสำหรับชักใบ กลางลำมีเก๋ง ท้ายเรือมีบาหลีรูปกลมและมีแคร่รอบบาหลีท้าย หัวเรือไม่เจาะรูสมอ | | เรือพายม้า | น. เรือขุดชนิดหนึ่ง หัวเรือและท้ายเรือเรียวงอนขึ้นพองาม มีไม้หูกระต่ายติดขวางอยู่ทั้งหัวและท้ายเรือ ตรงกลางลำป่องออก ใช้งานในแถบภาคกลาง. | | เรือสำปั้น | น. เรือต่อเสริมกราบชนิดหนึ่ง เดิมทำด้วยไม้กระดาน ๓ แผ่น ท้ายสูงกว่าหัวเรือ ใช้แจวหรือพาย. | | เรืออีแปะ | น. เรือต่อชนิดหนึ่ง ท้องแบนเสริมกราบ รูปคล้ายเรือสำปั้น แต่หัวเรือสั้นกว่า. | | เรืออีโปง | น. เรือขุดชนิดหนึ่ง ยาวประมาณ ๑ วา ทำจากโคนต้นตาลผ่าซีก แล้วขุดเอาเนื้อข้างในออก และปิดท้ายด้วยไม้ ท้ายเรือเล็กกว่าหัวเรือ. | | ส้วยเสี้ยว | น. ของที่มีมุม ๓ มุม เช่นใบเรือที่อยู่ตอนหัวเรือ. | | สำปั้น ๑ | น. ชื่อเรือต่อเสริมกราบชนิดหนึ่ง เดิมทำด้วยไม้กระดาน ๓ แผ่น ท้ายสูงกว่าหัวเรือ ใช้แจวหรือพาย. | | เสย | ก. ช้อนขึ้น เช่น ช้างเสยงา, เอาหวีหรือนิ้วมือไสผมขึ้นไป ในคำว่า เสยผม, เกย เช่น เสยหัวเรือเข้าตลิ่ง, โดยปริยายหมายถึงอาการอย่างอื่นที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น เอาหมัดเสยคาง. | | เสาชี้ | น. เสาที่ยื่นออกไปทางหัวเรือ. | | เสือก | ก. ทำให้เคลื่อนไปบนพื้นโดยแรง เช่น เสือกจานไปข้างหน้า เสือกหัวเรือเกยตลิ่ง | | หยับ, หยับ ๆ | อาการที่หัวเรือโต้คลื่นเหยิบ ๆ. | | หัก | เลี้ยวอย่างกะทันหัน เช่น หักหัวเรือ หักพวงมาลัย | | หัว ๑ | ส่วนแห่งสิ่งของบางอย่างที่อยู่ข้างหน้า หรือข้างต้น หรือแรกเริ่ม เรียกว่า หัวของสิ่งนั้น ๆ เช่น หัวเรือ หัวถนน หัวที | | หัว ๑ | ส่วนที่ตรงข้ามกับหางหรือท้าย เช่น หัวแถวหางแถว หัวเรือ, ส่วนที่ตรงข้ามกับ ก้น ในความว่า หัวหวานก้นเปรี้ยว | | หูกระต่าย | ไม้ขวางเรืออันที่สุดของหัวเรือหรือท้ายเรือของเรือพายม้า.(ดู กระทงเหิน ประกอบ). | | เห | ก. เปลี่ยนทิศทางจากเดิมไปเล็กน้อย เช่น เหหัวเรือ รถยนต์วิ่งเหออกนอกทาง | | อวนรุน | น. อวนที่มีลักษณะคล้ายถุง ปากอวนประกอบกับคันรุน ติดตั้งบริเวณหัวเรือ รุนเคลื่อนที่ไปพร้อมกับเรืออย่างต่อเนื่อง เพื่อให้สัตว์น้ำที่อยู่ด้านหน้าปากอวนเข้ามาติดอยู่ที่ก้นถุงอวน ใช้ทำการประมงในระดับน้ำลึกไม่เกิน ๑๕ เมตร. | | อีแปะ ๒ | น. ชื่อเรือต่อชนิดหนึ่ง ท้องแบน เสริมกราบ รูปคล้ายเรือสำปั้น แต่หัวเรือสั้นกว่า. | | อีโปง ๑ | น. ชื่อเรือขุดชนิดหนึ่ง ยาวประมาณ ๑ วา ทำจากโคนต้นตาลผ่าซีก แล้วขุดเอาเนื้อข้างในออก ปิดท้ายด้วยไม้ ท้ายเรือเล็กกว่าหัวเรือ. |
| | หัวเรือ | [hūa reūa] (n) EN: prow of a ship ; forward of a ship FR: proue (d'un navire) [ f ] | | หัวเรือใหญ่ | [hūareūayai] (n, exp) EN: chief ; head ; one who takes more responsibilities than he should ; busybody FR: chef [ m ] |
| | | bow | (เบา) { bowed, bowing, bows } vi. โค้ง, ก้มศีรษะ, คำนับ, คำนับอำลา, น้อม, ยอม -n. การโค้ง, การคำนับ, การคำนับอำลา, การยอม, ธนู, ศร, คันธนู, คันศร, คันซอ, คันพิณ, หน้าไม้, ส่วนที่เป็นรูปคันศร, ส่วนโค้ง, โบ, หูกระต่าย, สายรุ้ง, ปีกแว่นตา, หัวเรือ, ส่วนหัวของบิน, มือพายข้างหน้า adj. เก | | bowman | (โบ'เมิน) n. นายธนู, นายขมังธนู, สมอหัวเรือ | | bowsprit | (เบา'สพริท) n. เครื่องเสาหัวเรือขนาดใหญ่ | | fore | (ฟอร์) adj. ข้างหน้า, อยู่ข้างหน้า, หัวเรือหน้าสุด, ที่หนึ่ง, แรกเริ่ม, ก่อน, ไปข้างหน้า. adv. ที่หัวเรือ, ไปทางหัวเรือ, ก่อน, ไปข้างหน้า -Phr. (fore and aft หัวและท้ายเรือ) . n. หัวเรือ, ส่วนหน้า, เสากระโดงหน้า -prep., conj. ก่อน | | forestay | (ฟอร์'สเท) n. เชือกสายระโยงจากกระโดงหน้าไปยังหัวเรือ | | hawse | (ฮอซ, โฮสฺ) n. ส่วนหัวเรือที่มีรูโซ่สมอเรือ, รูสมอที่หัวเรือ | | hawsepipe | (ฮอซ'ไพพฺ) n. ท่อเหล็กที่โซ่สมอเรือลอดผ่านที่หัวเรือ | | massive | (แมส'ซิฟว) adv. เป็นก้อนใหญ่, เป็นก้อนใหญ่และหนัก, ใหญ่ (เช่นหัวเรือหน้าผาก) , มาก, ไม่เป็นชั้น, เป็นเนื้อเดียวกัน, See also: massively adv. massiveness, massivity n. | | nose | (โนซ) { nosed, nosing, noses } n. จมูก, อวัยวะสูดอากาศหายใจ, หัวสูบ, พวยกา, หัวเครื่องบิน, หัวเรือ, หัวไม้ตีกอล์ฟ -v. ดมกลิ่น, บ่ายหน้า, ทิ่มหัว, สัมผัสหรือถูด้วยจมูก -Phr. (by a nose เส้นยาแดง) -Phr. (on the nose แม่นยำ ถูกต้อง) | | painter | (เพน'เทอะ) n. ช่างทาสี, ช่างสี, จิตรกร, ชือกหัวเรือ | | prow | (เพรา) n. หัวเรือ adj. อาจหาญ, องอาจ | | snout | (สเนาทฺ) n. ส่วนที่ยื่นออกของหัวสัตว์, ส่วนที่เป็นจมูกและปากของสัตว์, ปากหมู, นอแรด, ปลายกระบอกฉีด, ปากพ่น, ปากพวย, พวย, หัวเรือ, จมูกคน (โดยที่ใหญ่และโด่งมาก) | | stem | (สเทม) n. ลำต้น, ก้าน, ก้านใบ, ก้านดอก, ก้านผลไม้, ลำต้นกล้วย, สิ่งที่คล้ายใบหรือก้านดอก, ส่วนที่ยาวเรียว, เท้า, ขา, ตระกูล, เชื้อสาย, เหล่ากอ, ปุ่มไขลานนาฬิกา, ไส้หลอดอิเล็กทรอนิกส์, ตัวคำศัพท์, เสาหัวเรือ, หัวเรือ, บ้องยาฝิ่น, ถนนใหญ่. vt. เอาก้านออก. vi. กำเนิด, เกิดจาก vt. หยุดยั้ง, ยับยั้ง, สกัด, ระงับ |
| | figurehead | (n) รูปปั้นตรงหัวเรือ, เจว็ด, ผู้เป็นหัวหน้าแต่ในนาม, หุ่นเชิด | | foremast | (n) เสากระโดงตอนหัวเรือ | | nose | (n) จมูก, งวงช้าง, หัวสูบ, หัวเรือ | | prow | (n) หัวเรือ | | stem | (n) กิ่ง, ลำต้น, ก้าน, พงศ์พันธุ์, รากคำ, หัวเรือ |
| | footrope | ส่วนของเชือกที่ผูกอยู่บริเวณเสาหัวเรือขนาดใหญ่เพื่อให้ลูกเรือเดินไปกางใบเรือขึ้นและนำใบเรือลง, ส่วนของคร่าวปากอวนล่าง |
| | Bug | (n) |der, pl. Buge/ Büge| หัวเรือ |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
