| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -refut-, *refut* |
| |
| | refutation | (เรฟฟิวเท'เชิน) n. การพิสูจน์ว่าไม่จริง, การโต้แย้ง, การหักล้าง, การลบล้าง, การปฏิเสธ, , Syn. refutal, disproof | | refute | (รีฟิวทฺ') vt. พิสูจน์ว่าไม่จริง, โต้แย้ง, หักล้าง, ลบล้าง, ปฏิเสธ, , See also: refutability n. refutable adj. refuter n. |
| | | Now, these are facts. You can't refute facts. The kid is guilty. | ตอนนี้เหล่านี้เป็นข้อเท็จจริง คุณไม่สามารถหักล้างข้อเท็จจริง เด็กมีความผิดจริง 12 Angry Men (1957) | | Yet the looking-glass image was hard to refute. | แม้แต่เงาในกระจกก็ยากที่จะปฏิเสธ The Red Violin (1998) | | well, then I want to receive the report, so I can refute it, before it goes to anyone else; | งั้นฉันก็ขอรับรายงานด้วยได้มั้ยคะ จะได้ปฏิเสธมัน ก่อนที่มันจะถูกส่งไปถึงคนอื่นๆ Changeling (2008) | | Can't live with them, can't successfully refute their hypotheses. | อยู่กับเขาไม่ได้ โต้แย้งสมมุติฐานของเขาก็ไม่สำเร็จ The Zazzy Substitution (2010) | | You know, statistically, widowed men start dating much faster than females, but Hotch is refuting the data. | คุณรู้มั้ย ตามสถิติ ผู้ชายที่เป็นม้ายจะเริ่มออกเดท เร็วกว่าผู้หญิง แต่ฮอชพิสูจน์ว่าข้อมูลไม่จริง The Bittersweet Science (2011) | | And certainly, if an introductory biology course at a community college can refute 2, 000 years of miracles-- | และแน่นอนว่า ถ้าหากวิชาชีวฯเบื้องต้นที่วิทยาลัยชุมชน สามารถหักล้างปฎิหาริย์ที่มีมานาน 2, 000 ปีได้... Competitive Ecology (2011) | | It's my pleasure, Suzanne, to be able to refuse- refute these heinous charges, which have obviously been fabricated by a sick and hateful mind. | ด้วยความยินดี ซูซานเน่ ผมขอปฎิเสธ-- ปฎิเสธเรื่องเลวทรามเหล่านั้น เห็นได้ชัดว่ากลุ่มคนจิตไม่ปรกติ และผู้ต่อต้านสร้างเรื่องขึ้นมา Save Yourself (2012) | | - to refute his testimony. | - เพื่อจะหักล้างคำให้การของเขาได้ - อย่างไรก็ตาม Justice (2012) | | As the defense stated in their opening argument, they're going to try to refute the overwhelming physical evidence that we've presented by claiming that Daniel Grayson was framed, that Charlotte Grayson, the defendant's sister, | ตามที่ฝ่ายจำเลยพูด ในการโต้แย้งอย่างเปิดเผย พวกเขาพยายามที่จะปฏิเสธ หลักฐานที่มีอย่างมากมาย Justice (2012) | | Who are you to refute God's plan? | คุณเป็นใคร จะลบล้างแผนการของพระเจ้างั้นหรอ? Somebody That I Used to Know (2012) | | Well, assuming Ms. Clarke has indeed met her fate, there's only one person alive who can refute it. | สมมติว่ามิสคลาร์กตายแล้วจริงๆ เหลือคนเดียวที่ปฏิเสธได้ Retribution (2013) | | You intentionally ignored facts that refute your argument | คุณจงใจละเลยข้อเท็จจริง ที่หักล้างข้อโต้แย้งของคุณ Hassun (2014) |
| | | | | | Refut | n. [ OF. refuite. ] Refuge. “Thou haven of refut.” [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ] | | Refutability | n. The quality of being refutable. [ 1913 Webster ] | | Refutable | a. [ Cf. F. réfutable. ] Admitting of being refuted or disproved; capable of being proved false or erroneous. [ 1913 Webster ] | | Refutal | n. Act of refuting; refutation. [ 1913 Webster ] | | Refutation | n. [ L. refutatio: cf. F. réfutation. ] The act or process of refuting or disproving, or the state of being refuted; proof of falsehood or error; the overthrowing of an argument, opinion, testimony, doctrine, or theory, by argument or countervailing proof. [ 1913 Webster ] Same of his blunders seem rather to deserve a flogging than a refutation. Macaulay. [ 1913 Webster ] | | Refutatory | a. [ L. refutatorius: cf. F. réfutatoire. ] Tending to refute; refuting. [ 1913 Webster ] | | refute | v. t. [ imp. & p. p. Refuted; p. pr. & vb. n. Refuting. ] [ F. réfuter, L. refuteare to repel, refute. Cf. Confute, Refuse to deny. ] To disprove and overthrow by argument, evidence, or countervailing proof; to prove to be false or erroneous; to confute; as, to refute arguments; to refute testimony; to refute opinions or theories; to refute a disputant. [ 1913 Webster ] There were so many witnesses in these two miracles that it is impossible to refute such multitudes. Addison. [ 1913 Webster ] Syn. -- To confute; disprove. See Confute. [ 1913 Webster ] | | Refuter | n. One who, or that which, refutes. [ 1913 Webster ] |
| | |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
