ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -inton-, *inton*
Possible hiragana form: いんとん |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | | intonation | (อินโทเน'เชิน) n. ลักษณะหรือท่วงทำนองเสียง, เสียงสูงต่ำ, การอ่านหรือออกเสียง สูงต่ำ, การเปล่งเสียงเฉพาะ., See also: intonational adj. | | intone | (อินโทน') vt. ออกเสียงสูงต่ำ, อ่านออกเสียงสูงต่ำ, เปล่งเสียงเฉพาะ. vi. ออกเสียงเฉพาะสวดมนต์., See also: intoner n., Syn. hum, chant | | badminton | (แบด'มินเทิน) n. แบดมินตัน, ลูกขนไก่ |
| |
| | intonation | (n) การออกเสียงสูงต่ำ, ท่วงทำนองเสียง | | intone | (vt) ออกเสียงสูงต่ำ, สวดมนตร์ |
| | | | | | วรรณยุกต์ | (n) tone marks, See also: intonation marks, Example: การฝึกหัดผันตัวอักษรทั้งพยัญชนะ สระ และวรรณยุกต์ ถือเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องหัดผันให้ครบทุกตัวอักษร, Thai Definition: เครื่องหมายแสดงระดับเสียงสูงต่ำของคำในภาษาไทย | | สำเนียง | (n) accent, See also: intonation, tone, modulation, pronunciation, enunciation, Syn. เสียง, น้ำเสียง, ทำนองเสียง, Example: ตัวผมเองก็มีสำเนียงการพูด และกำพืดที่แท้จริงเหมือนกับพวกคุณ, Count Unit: สำเนียง, Thai Definition: เสียงที่ต่างกันไปตามท้องถิ่น | | กระแสเสียง | (n) tone, See also: intonation, sound, Syn. ทำนองเสียง, น้ำเสียง, Example: ไทยเราใช้คำยกย่องคนร้องที่มีกระแสเสียงสูงไพเราะว่า มีแก้วเสียง | | แหล่ | (v) intone (Mahajataka stories, prayer), Syn. เทศน์, Example: แม่ไปดูเขาแหล่ ประกวดที่หน้าวัด, Thai Definition: เทศน์หรือร้องทำนองเทศน์มหาชาติ |
| | แบด | [baēt] (n) EN: badminton FR: badminton [ m ] | | แบดมินตัน | [baētmintan] (n) EN: badminton FR: badminton [ m ] | | บิล คลินตัน | [Bil Khlintan = Bin Khlintan] (n, prop) EN: Bill Clinton (William Jefferson Clinton) FR: Bill Clinton (William Jefferson Clinton) | | ฮิลลารี คลินตัน | [Hillārī Khlintan] (n, prop) EN: Hillary Clinton (Hillary Rodham Clinton) FR: Hillary Clinton (Hillary Rodham Clinton) | | กระแสเสียง | [krasaē sīeng] (n, exp) EN: sound ; noise ; voice ; intonation ; tone | | ไม้แบด = ไม้แบดฯ | [māi baēt] (n, exp) EN: badminton racket FR: raquette de badminton [ f ] | | นักกีฬาแบดมินตัน | [nakkīlā baētmintan] (n, exp) EN: badminton player FR: joueur de badminton [ m ] | | เหน่อ | [noē] (adj) EN: with a rural accent ; with a provincial accent ; without the intonation of the unbanites FR: avec un accent provincial | | ผู้เล่นแบดมินตัน | [phūlēn baētmintan] (n, exp) EN: badminton player FR: joueur de badminton [ m ] | | รองเท้าแบดมินตัน | [røngthāo baētmintan] (n, exp) EN: badminton shoe FR: chaussures de badminton [ fpl ] |
| | | | intonate | (v) speak carefully, as with rising and falling pitch or in a particular tone, Syn. intone | | intonation | (n) rise and fall of the voice pitch, Syn. pitch contour, modulation | | intonation | (n) singing by a soloist of the opening piece of plainsong | | intonation | (n) the act of singing in a monotonous tone, Syn. chanting | | intonation | (n) the production of musical tones (by voice or instrument); especially the exactitude of the pitch relations | | intonation pattern | (n) intonations characteristic of questions and requests and statements |
| | Intonate | v. t. To utter in a musical or sonorous manner; to chant; as, to intonate the liturgy. [ 1913 Webster ] | | Intonate | v. i. [ L. intonatus, p. p. of intonare to thunder, resound. ] To thunder. [ Obs. ] Bailey. [ 1913 Webster ] | | Intonate | v. i. [ imp. & p. p. Intonated p. pr. & vb. n. Intonating ] [ See Intone. ] [ 1913 Webster ] 1. (Mus.) To sound the tones of the musical scale; to practice the sol-fa. [ 1913 Webster ] 2. To modulate the voice in a musical, sonorous, and measured manner, as in reading the liturgy; to intone. [ 1913 Webster ] | | Intonation | n. [ See 1st Intonate. ] A thundering; thunder. [ Obs. ] Bailey. [ 1913 Webster ] | | Intonation | n. [ Cf. F. intonation. See Intone. ] 1. (Mus.) (a) The act of sounding the tones of the musical scale. (b) Singing or playing in good tune or otherwise; as, her intonation was false. (c) Reciting in a musical prolonged tone; intonating, or singing of the opening phrase of a plain-chant, psalm, or canticle by a single voice, as of a priest. See Intone, v. t. [ 1913 Webster ] 2. The manner of speaking, especially the placement of emphasis, the cadence, and the rise and fall of the pitch of the voice while speaking. [ PJC ] | | Intone | v. i. To utter a prolonged tone or a deep, protracted sound; to speak or recite in a measured, sonorous manner; to intonate. Pope. [ 1913 Webster ] | | Intone | v. t. [ imp. & p. p. Intoned p. pr. & vb. n. Intoning. ] [ LL. intonare, intonatum; pref. in- in + L. tonus tone. See Tone and cf. Entune, Intonate. ] 1. To utter with a musical or prolonged note or tone; to chant; as, to intone the church service. [ 1913 Webster ] 2. To speak with a distinctive or unusual tone in the voice, or in a monotone; as, the professor intoned his lectures as though by rote. [ PJC ] |
| | | | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
