มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ discipline | (n) การฝึกฝน, Syn. self-control, moderation, Ant. immoderation | discipline | (n) การลงโทษ, Syn. punishment, correction | discipline | (n) ข้อบังคับ, See also: วินัย, ระเบียบ, กฎ, ธรรมวินัย, Syn. continence, restraint, Ant. immoderation | discipline | (vt) ทำให้อยู่ในระเบียบวินัย, See also: ทำให้เชื่อฟัง | discipline | (vt) ลงโทษ, Syn. punish, crucify, Ant. excuse, pardon | discipline | (vt) อบรม, See also: ฝึกฝน, Syn. train, coach, tutor | disciplinary | (adj) ซึ่งยึดถือระเบียบวินัย, See also: ซึ่งเคร่งครัดในกฎระเบียบ | disciplinarian | (n) ผู้ยึดถือระเบียบวินัยอย่างเคร่งครัด, See also: ผู้เคร่งครัด, Syn. martinet |
| disciplinable | (ดิส'ซะพลินนะเบิล) adj. ซึ่งสั่งสอนได้, ซึ่งทำเป็นระเบียบวินัยได้ | disciplinal | (ดิส'ซะพลิเนิล) adj. เกี่ยวกับวินัย, เกี่ยวกับระเบียบข้อบังคับ | disciplinarian | (ดิสซะพลิเน'เรียน) n. ผู้ยึดถือระเบียบวินัย, ผู้ควบคุมหรือบังคับให้เป็นไปตามระเบียบวินัย. adj. เกี่ยวกับระเบียบวินัย | discipline | (ดิส'ซะพลิน) n. วินัย, ระเบียบวินัย, การฝึกฝน, การลงโทษ, สาขาวิชา, ศิลปปฎิบัติ, วินัยทางศาสนา vt. ฝึกฝน, ทำให้มีวินัย, ลงโทษ, แก้ไข., See also: discipliner n., Syn. order | indiscipline | (อินดิส'ซะพลิน) n. การขาดวินัย, การขาดระเบียบวินัย | interdisciplinary | adj. ระหว่างสถาบันการศึกษา | multidisciplinary | (มัลทิดิส'ซะพลินนะรี) adj. ซึ่งประกอบด้วยหลายสาขาวิชา | self-discipline | n. การควบคุมตัวเอง, การบังคับใจตนเอง, การควบคุมอารมณ์ตัวเอง, การรักษาระเบียบวินัยของตัวเอง. -self-disciplined adj. | undisciplined | (อันดิส'ซิพลินดฺ) adj. ไม่มีระเบียบวินัย, ไม่ได้รับการฝึกฝน, มั่ว, เปะปะ, ตามอำเภอใจ |
| discipline | (n) ระเบียบข้อบังคับ, ระเบียบวินัย, การลงโทษ, การฝึกฝน | discipline | (vt) ทำให้มีวินัย, บังคับ, ลงโทษ, ฝึกฝน, ฝึกหัด |
|
| discipline | ๑. วินัย๒. สาขาวิชา [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| | | | | ระเบียบวินัย | (n) discipline, See also: code of conduct, Example: ประเทศไหนประชาชนมีความสามัคคีกลมเกลียวกัน มีระเบียบวินัย ประเทศนั้นก็เจริญ | ขัดเกลา | (v) discipline, See also: train, Syn. อบรม, พร่ำสอน, บ่มนิสัย, Example: คุณป้าขัดเกลาสมศรีจนมีกิริยามารยาทเป็นผู้ดี, Thai Definition: แนะนำพร่ำสอนให้ซึมซาบเข้าไปจนติดเป็นนิสัย | ความมีระเบียบวินัย | (n) discipline, See also: orderliness, Syn. ความมีวินัย, Example: พ่อแม่ควรปลูกฝังความมีระเบียบวินัยให้เด็ก | ธรรมวินัย | (n) discipline, See also: orderliness, order, control, restraint, Syn. พระธรรมวินัย, Count Unit: ฉบับ, Thai Definition: พระธรรมและพระวินัย, Notes: (บาลี, สันสกฤต) | วินัย | (n) discipline, See also: rule, regulation, regimen, Syn. กฎเกณฑ์, ระเบียบ, หลักเกณฑ์, Example: ประชาชนชาวเกาหลีใต้มีวินัยและการศึกษาสูง ทำให้เกาหลีใต้จึงพัฒนาอย่างรวดเร็ว, Thai Definition: ระเบียบสำหรับกำกับความประพฤติให้เป็นแบบแผนอันหนึ่งอันเดียวกัน | วินัย | (n) discipline, See also: rule, regulation, regimen, Syn. กฎเกณฑ์, ระเบียบ, หลักเกณฑ์, Example: ประชาชนชาวเกาหลีใต้มีวินัยและการศึกษาสูง ทำให้เกาหลีใต้จึงพัฒนาอย่างรวดเร็ว, Thai Definition: ระเบียบสำหรับกำกับความประพฤติให้เป็นแบบแผนอันหนึ่งอันเดียวกัน |
| กบิล | [kabin] (n) EN: order ; law and discipline ; rules of procedure ; rules ; procedures ; system FR: loi et discipline [ f ] ; règles de procédure [ fpl ] | การดำเนินการทางวินัย | [kān damnoēnkān thāng winai] (n, exp) EN: discliplinary action FR: action disciplinaire [ f ] | การปฏิบัติตามวินัย | [kān patibat tām winai] (n, exp) EN: disciplinary action | การพิจารณาความผิดทางวินัย | [kān phitjāranā khwāmphit thāng winai] (n, exp) EN: disciplinary action | การสอบสวนทางวินัย | [kān søpsūan thāng winai] (n, exp) FR: enquête disciplinaire [ f ] | ข้อบังคับทางวินัย | [khøbangkhap thāng winai] (n, exp) FR: règlement disciplinaire [ m ] | เคร่งครัดในวินัย | [khrengkhrat nai winai] (v, exp) EN: be strict in discipline ; enforce rigid discipline | กฎหมายว่าด้วยระเบียบวินัยข้าราชการ | [kotmāi wādūay rabīep winai khārātchakān] (n, exp) EN: disciplinary code | กฎระเบียบ | [kot rabīep] (n, exp) EN: set of regulations ; regulations ; rules ; discipline ; principle | กฎยุทธวินัย | [kot yutthawinai] (n, exp) EN: military code of conduct ; code of military discipline |
| | | disciplinary | (adj) relating to discipline in behavior | disciplinary | (adj) relating to a specific field of academic study | discipline | (n) a branch of knowledge, Syn. subject area, subject, field of study, field, bailiwick, subject field, study | discipline | (n) a system of rules of conduct or method of practice | discipline | (n) the trait of being well behaved, Ant. indiscipline | discipline | (n) training to improve strength or self-control | discipline | (n) the act of punishing, Syn. correction | discipline | (v) develop (children's) behavior by instruction and practice; especially to teach self-control, Syn. check, condition, train | discipline | (v) punish in order to gain control or enforce obedience, Syn. correct, sort out |
| Disciplinable | a. [ Cf. F. disciplinable. See Discipline. ] 1. Capable of being disciplined or improved by instruction and training. [ 1913 Webster ] 2. Liable or deserving to be disciplined; subject to disciplinary punishment; as, a disciplinable offense. [ 1913 Webster ] | Disciplinableness | n. The quality of being improvable by discipline. Sir M. Hale. [ 1913 Webster ] | Disciplinal | a. Relating to discipline. Latham. [ 1913 Webster ] | Disciplinant | n. [ See Discipline. ] (Eccl. Hist.) A flagellant. See Flagellant. [ 1913 Webster ] | Disciplinarian | n. 1. One who disciplines; one who excels in training, especially with training, especially with regard to order and obedience; one who enforces rigid discipline; a stickler for the observance of rules and methods of training; as, he is a better disciplinarian than scholar. [ 1913 Webster ] 2. A Puritan or Presbyterian; -- because of rigid adherence to religious or church discipline. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] | Disciplinarian | a. Pertaining to discipline. “Displinarian system.” Milman. [ 1913 Webster ] | Disciplinary | a. [ LL. disciplinarius flogging: cf. F. disciplinaire. ] Pertaining to discipline; intended for discipline; corrective; belonging to a course of training. [ 1913 Webster ] Those canons . . . were only disciplinary. Bp. Ferne. [ 1913 Webster ] The evils of the . . . are disciplinary and remedial. Buckminster. [ 1913 Webster ] | Discipline | n. [ F. discipline, L. disciplina, from discipulus. See Disciple. ] 1. The treatment suited to a disciple or learner; education; development of the faculties by instruction and exercise; training, whether physical, mental, or moral. [ 1913 Webster ] Wife and children are a kind of discipline of humanity. Bacon. [ 1913 Webster ] Discipline aims at the removal of bad habits and the substitution of good ones, especially those of order, regularity, and obedience. C. J. Smith. [ 1913 Webster ] 2. Training to act in accordance with established rules; accustoming to systematic and regular action; drill. [ 1913 Webster ] Their wildness lose, and, quitting nature's part, Obey the rules and discipline of art. Dryden. [ 1913 Webster ] 3. Subjection to rule; submissiveness to order and control; habit of obedience. [ 1913 Webster ] The most perfect, who have their passions in the best discipline, are yet obliged to be constantly on their guard. Rogers. [ 1913 Webster ] 4. Severe training, corrective of faults; instruction by means of misfortune, suffering, punishment, etc. [ 1913 Webster ] A sharp discipline of half a century had sufficed to educate us. Macaulay. [ 1913 Webster ] 5. Correction; chastisement; punishment inflicted by way of correction and training. [ 1913 Webster ] Giving her the discipline of the strap. Addison. [ 1913 Webster ] 6. The subject matter of instruction; a branch of knowledge. Bp. Wilkins. [ 1913 Webster ] 7. (Eccl.) The enforcement of methods of correction against one guilty of ecclesiastical offenses; reformatory or penal action toward a church member. [ 1913 Webster ] 8. (R. C. Ch.) Self-inflicted and voluntary corporal punishment, as penance, or otherwise; specifically, a penitential scourge. [ 1913 Webster ] 9. (Eccl.) A system of essential rules and duties; as, the Romish or Anglican discipline. Syn. -- Education; instruction; training; culture; correction; chastisement; punishment. [ 1913 Webster ] | Discipline | v. t. [ imp. & p. p. Disciplined p. pr. & vb. n. Disciplining. ] [ Cf. LL. disciplinarian to flog, fr. L. disciplina discipline, and F. discipliner to discipline. ] 1. To educate; to develop by instruction and exercise; to train. [ 1913 Webster ] 2. To accustom to regular and systematic action; to bring under control so as to act systematically; to train to act together under orders; to teach subordination to; to form a habit of obedience in; to drill. [ 1913 Webster ] Ill armed, and worse disciplined. Clarendon. [ 1913 Webster ] His mind . . . imperfectly disciplined by nature. Macaulay. [ 1913 Webster ] 3. To improve by corrective and penal methods; to chastise; to correct. [ 1913 Webster ] Has he disciplined Aufidius soundly? Shak. [ 1913 Webster ] 4. To inflict ecclesiastical censures and penalties upon. Syn. -- To train; form; teach; instruct; bring up; regulate; correct; chasten; chastise; punish. [ 1913 Webster ] | Discipliner | n. One who disciplines. [ 1913 Webster ] |
| 纪律 | [jì lǜ, ㄐㄧˋ ㄌㄩˋ, 纪 律 / 紀 律] discipline #5,528 [Add to Longdo] | 纪 | [jì, ㄐㄧˋ, 纪 / 紀] discipline; age; era; period; order; record; surname Ji #7,702 [Add to Longdo] | 中纪委 | [zhōng jì wěi, ㄓㄨㄥ ㄐㄧˋ ㄨㄟˇ, 中 纪 委 / 中 紀 委] disciplinary committee of the Chinese communist party; abbr. for 中共中央紀律檢查委員會|中共中央纪律检查委员会 #21,995 [Add to Longdo] | 中共中央纪律检查委员会 | [Zhōng gòng zhōng yāng jì lǜ jiǎn chá wěi yuán huì, ㄓㄨㄥ ㄍㄨㄥˋ ㄓㄨㄥ ㄧㄤ ㄐㄧˋ ㄌㄩˋ ㄐㄧㄢˇ ㄔㄚˊ ㄨㄟˇ ㄩㄢˊ ㄏㄨㄟˋ, 中 共 中 央 纪 律 检 查 委 员 会 / 中 共 中 央 紀 律 檢 查 委 員 會] disciplinary committee of Chinese communist party [Add to Longdo] |
| 場 | [ば, ba] (n) (1) place; spot; space; (2) field; discipline; sphere; realm; (3) (See その場) occasion; situation; (4) scene (of a play, movie, etc.); (5) session (of the stock market); (6) area in which cards are laid out (in a card game); (7) { physics } field; (8) field (gestalt psychology); (P) #247 [Add to Longdo] | 指導 | [しどう, shidou] (n, vs) (1) leadership; guidance; coaching; (2) shido (disciplinary action for a minor infringement of the rules of judo); (P) #1,008 [Add to Longdo] | 示し | [しめし, shimeshi] (n) discipline; revelation; (P) #1,483 [Add to Longdo] | 修行 | [しゅぎょう(P);すぎょう(ok), shugyou (P); sugyou (ok)] (n, vs) (1) { Buddh } ascetic practices; (2) training; practice; discipline; study; (P) #5,822 [Add to Longdo] | 自粛 | [じしゅく, jishuku] (n, vs) (1) self-control; self-discipline; self-restraint; (2) Japanese custom of apology followed by reclusion when caught doing something; (P) #11,689 [Add to Longdo] | 懲戒 | [ちょうかい, choukai] (n, vs) discipline; punishment; reprimand; (P) #16,401 [Add to Longdo] | 鍛え | [きたえ, kitae] (n) (1) forging; tempering; (2) drilling; training; disciplining #17,361 [Add to Longdo] | 規律(P);紀律 | [きりつ, kiritsu] (n) (1) order; observance; discipline; (2) rules; law; regulations; (P) #17,691 [Add to Longdo] | 懲罰 | [ちょうばつ, choubatsu] (n, vs, adj-no) discipline; punishment; reprimand; (P) #18,688 [Add to Longdo] | 謹慎 | [きんしん, kinshin] (n) penitence; discipline; house arrest; (P) #19,683 [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |