มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | inhibition | (อินฮิบิช'เชิน) n. การขัดขวาง, การยับยั้ง, การสะกดกลั้น, การข่มใจ, หิริโอตัปปะ, Syn. constraint, Ant. freedom |
|
| inhibition | (n) การกีดกั้น, การยับยั้ง, การสกัดกั้น, การไตร่ตรอง |
| inhibition | การรั้ง, การยับยั้ง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | inhibition | การห้าม [ ดู prohibition ] [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| Inhibition | การรั้ง, การลดต่ำลง, การยับยั้ง, ยับยั้ง, การหยุดยั้ง, การควบคุมตนเอง, การยับยั้งการทำงาน [การแพทย์] | Inhibition Zone | วงใส, บริเวณที่เชื้อไม่ขึ้น [การแพทย์] | Inhibition, Allosteric | การยับยั้งแบบอัลโลสเตริก [การแพทย์] | Inhibition, Competitive | ถูกยับยั้งแบบแข่งขัน, การยับยั้งการแข่งขัน [การแพทย์] | Inhibition, Feed Back | การยับยั้งโต้กลับ, วิธียับยั้งแบบย้อนกลับ [การแพทย์] | Inhibition, Feed-Back | การยับยั้งแบบย้อนกลับ [การแพทย์] | Inhibition, Feedback | การยับยั้งแบบโต้กลับ [การแพทย์] | Inhibition, Irreversible | การยับยั้งแบบไม่ผันกลับ, การยับยั้งอย่างถาวร [การแพทย์] | Inhibition, Loss of | ปราศจากการควบคุม [การแพทย์] | Inhibition, Reversible | การยับยั้งแบบผันกลับ [การแพทย์] |
| | | | inhibition | (n) (psychology) the conscious exclusion of unacceptable thoughts or desires, Syn. suppression | inhibition | (n) the quality of being inhibited | inhibition | (n) (physiology) the process whereby nerves can retard or prevent the functioning of an organ or part |
| Inhibition | n. [ L. inhibitio: cf. F. inhibition. ] [ 1913 Webster ] 1. The act of inhibiting, or the state of being inhibited; restraint; prohibition; embargo. [ 1913 Webster ] 2. (Physiol.) A stopping or checking of an already present action; a restraining of the function of an organ, or an agent, as a digestive fluid or enzyme, etc.; as, the inhibition of the respiratory center by the pneumogastric nerve; the inhibition of reflexes, etc. [ 1913 Webster ] 3. (Law) A writ from a higher court forbidding an inferior judge from further proceedings in a cause before; esp., a writ issuing from a higher ecclesiastical court to an inferior one, on appeal. Cowell. [ 1913 Webster ] 4. (Chem., Biochem.) The reduction in rate or stopping of a chemical or biochemical reaction, due to interaction with a chemical agent. [ PJC ] |
| | | 禁止 | [きんし, kinshi] (n, vs) prohibition; inhibition; ban; (P) #462 [Add to Longdo] | 抑制 | [よくせい, yokusei] (n, vs, adj-no) control; restraint; suppression; constraint; curtailment; inhibition; check; curb; (P) #6,696 [Add to Longdo] | 阻害(P);阻礙;阻碍 | [そがい, sogai] (n, vs, adj-no) obstruction; inhibition; (P) #7,788 [Add to Longdo] | 逆向抑制 | [ぎゃっこうよくせい, gyakkouyokusei] (n) (See 順向抑制) retroactive inhibition [Add to Longdo] | 自己抑制 | [じこよくせい, jikoyokusei] (n, vs) self-restraint; self-control; self-repression; abstinence; self-inhibition; autogenic inhibition; autogenous suppression [Add to Longdo] | 順向抑制 | [じゅんこうよくせい, junkouyokusei] (n) (See 逆向抑制) proactive inhibition [Add to Longdo] | 制止 | [せいし, seishi] (n, vs) control; check; restraint; inhibition; (P) [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |