| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: relict, -relict- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | relict | (n) ซากพืชหรือสัตว์, Syn. vestige, survival | | derelict | (n) คนร่อนเร่, See also: คนจรจัด, Syn. pariah, vagrant | | derelict | (adj) ซึ่งละทิ้งหน้าที่ (ทางกฎหมาย), Syn. dutiful, reliable | | derelict | (adj) ถูกทอดทิ้ง, See also: ถูกทิ้งร้าง, Syn. deserted, relinquished | | derelict | (n) ผู้ละทิ้งหน้าที่ (ทางกฎหมาย) | | derelict | (n) สิ่งที่ถูกทอดทิ้ง, See also: สิ่งที่ถูกทิ้งร้าง, อาคารร้าง | | dereliction | (n) การถูกทอดทิ้ง, See also: การทอดทิ้ง, การทิ้งร้าง, Syn. nonobservance, Ant. observance | | dereliction | (n) การละทิ้งหน้าที่, Syn. negligency, laxity |
| | derelict | (เดอ'ระลิคทฺ) adj. ซึ่งถูกทอดทิ้ง, ซึ่งละทิ้งหน้าที่. n. ทรัพย์สิ่งของที่ถูกทอดทิ้ง, เรือที่ถูกทิ้งลอยลำอยู่, บุคคลที่ถูกสังคมทอดทิ้ง, คนจรจัด, คนที่ทิ้งหน้าที่, See also: dereliction n., Syn. left, Ant. dutiful คำศัพท์ย่อย: | | relict | (เรล'ลิคทฺ) n. พืชหรือสัตว์ที่อาศัยอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนไปเป็นไม่เหมาะสม, ส่วนที่เหลือ, ซากสัตว์หรือพืช, แม่หม้าย, Syn. remnant |
| |
| | reliction | ที่งอกริมตลิ่ง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | | relict | ผู้เป็นม่าย [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | | derelict | ทรัพย์ที่ทอดทิ้ง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | | dereliction | ๑. ที่งอกชายฝั่งทะเล (เพราะน้ำลดถอยหรือเปลี่ยนทางเดิน)๒. การทอดทิ้งทรัพย์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | Derelict Land | ที่ดินเสื่อมสภาพ, Example: ที่ดินซึ่งเสียหายจากการอุตสาหกรรมหรือการ พัฒนาอื่น ๆ ไม่สามารถ ใช้ประโยชน์ได้ นอกจากมีการฟื้นฟู [สิ่งแวดล้อม] | | Dereliction of Duty | การละเลยต่อหน้าที่ [การแพทย์] |
| | | | derelict | (n) a person without a home, job, or property | | derelict | (adj) failing in what duty requires, Syn. remiss, neglectful, delinquent | | dereliction | (n) willful negligence | | relict | (n) an organism or species surviving as a remnant of an otherwise extinct flora or fauna in an environment much changed from that in which it originated | | relict | (n) geological feature that is a remnant of a pre-existing formation after other parts have disappeared | | abandoned ship | (n) a ship abandoned on the high seas, Syn. derelict | | creaky | (adj) worn and broken down by hard use, Syn. run-down, flea-bitten, decrepit, derelict, woebegone | | delinquency | (n) a tendency to be negligent and uncaring, Syn. willful neglect, dereliction |
| | Derelict | a. [ L. derelictus, p. p. of derelinquere to forsake wholly, to abandon; de- + relinquere to leave. See Relinquish. ] 1. Given up or forsaken by the natural owner or guardian; left and abandoned; as, derelict lands. [ 1913 Webster ] The affections which these exposed or derelict children bear to their mothers, have no grounds of nature or assiduity but civility and opinion. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] 2. Lost; adrift; hence, wanting; careless; neglectful; unfaithful. [ 1913 Webster ] They easily prevailed, so as to seize upon the vacant, unoccupied, and derelict minds of his [ Chatham's ] friends; and instantly they turned the vessel wholly out of the course of his policy. Burke. [ 1913 Webster ] A government which is either unable or unwilling to redress such wrongs is derelict to its highest duties. J. Buchanan. [ 1913 Webster ] | | Derelict | n. (Law) (a) A thing voluntary abandoned or willfully cast away by its proper owner, especially a ship abandoned at sea. (b) A tract of land left dry by the sea, and fit for cultivation or use. [ 1913 Webster ] | | Dereliction | n. [ L. derelictio. ] 1. The act of leaving with an intention not to reclaim or resume; an utter forsaking abandonment. [ 1913 Webster ] Cession or dereliction, actual or tacit, of other powers. Burke. [ 1913 Webster ] 2. A neglect or omission as if by willful abandonment. [ 1913 Webster ] A total dereliction of military duties. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] 3. The state of being left or abandoned. [ 1913 Webster ] 4. (Law) A retiring of the sea, occasioning a change of high-water mark, whereby land is gained. [ 1913 Webster ] | | Relict | n. [ L. relicta, fr. of relictus, p. p. of relinquere to leave behind. See Relinquish. ] A woman whose husband is dead; a widow. [ 1913 Webster ] Eli dying without issue, Jacob was obliged by law to marry his relict, and so to raise up seed to his brother Eli. South. [ 1913 Webster ] | | Relicted | a. [ L. relictus, p. p. ] (Law) Left uncovered, as land by recession of water. Bouvier. [ 1913 Webster ] | | Reliction | n. [ L. relictio a leaving behind. ] (Law) A leaving dry; a recession of the sea or other water, leaving dry land; land left uncovered by such recession. Burrill. [ 1913 Webster ] |
| | 失职 | [shī zhí, ㄕ ㄓˊ, 失 职 / 失 職] to lose one's job; unemployment; not to fulfil one's obligations; to neglect one's job; dereliction of duty #17,540 [Add to Longdo] | | 玩忽职守 | [wán hū zhí shǒu, ㄨㄢˊ ㄏㄨ ㄓˊ ㄕㄡˇ, 玩 忽 职 守 / 玩 忽 職 守] to neglect one's duty; dereliction of duty; malpractice #27,864 [Add to Longdo] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
