ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: incus, -incus- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ incus | (n) กระดูกทั่งซึ่งอยู่ระหว่างกระดูกค้อนและโกลนในช่องหู | pincushion | (n) หมอนปักเข็มหมุด |
| incus | (อิง' คัส) n., (pl. incudes) กระดูกรูปทั่งซึ่งเป็นกระดูกอันกลางของหูช่องกลาง., See also: incudate, incudal adj., Syn. anvil |
|
| incus | กระดูกรูปทั่ง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| Incus | อิงคัส (inc) [อุตุนิยมวิทยา] | Incus | กระดูกทั่ง, ทั่ง, กระดูกรูปทั่ง [การแพทย์] |
| | | incus | (n) the ossicle between the malleus and the stapes, Syn. anvil | pincus | (n) United States sexual physiologist whose hunch that progesterone could block ovulation led to the development of the oral contraceptive pill (1903-1967), Syn. Gregory Pincus, Gregory Goodwin Pincus | pincushion | (n) a small stiff cushion into which pins are stuck ready for use | scincus | (n) type genus of Scincidae, Syn. genus Scincus | cushion flower | (n) tall straggling shrub with large globose crimson-yellow flowers; western Australia, Syn. Hakea laurina, pincushion hakea | shortfin mako | (n) very swift active bluish shark found worldwide in warm waters; important game fish, Syn. Isurus oxyrhincus | sweet scabious | (n) Old World annual having fragrant purple to deep crimson flower heads; naturalized in United States, Syn. Scabiosa atropurpurea, pincushion flower, mournful widow |
| Incus | ‖n. [ L., anvil. ] [ 1913 Webster ] 1. An anvil. [ 1913 Webster ] 2. (Anat.) One of the small bones in the tympanum of the ear; the anvil bone. See Ear. [ 1913 Webster ] 3. (Zool.) The central portion of the armature of the pharynx in the Rotifera. [ 1913 Webster ] | Incuse | a. [ See Incuse, v. t. ] (Numismatics) Cut or stamped in, or hollowed out by engraving. “Irregular incuse square.” Dr. W. Smith. | Incuss | { } v. t. [ L. incussus, p. p. of incutere to strike. See 1st In-, and Concuss. ] To form, or mold, by striking or stamping, as a coin or medal. [ 1913 Webster ] Variants: Incuse | Pincushion | n. A small cushion, in which pins may be stuck for use. [ 1913 Webster ] | Sea pincushion | (Zool.) (a) A sea purse. (b) A pentagonal starfish. [ 1913 Webster ] | Subincusation | n. [ Pref. sub + L. incusatio accusation, fr. incusare to accuse. ] A slight charge or accusation. [ Obs. ] Bp. Hall. [ 1913 Webster ] |
| 砧骨 | [zhēn gǔ, ㄓㄣ ㄍㄨˇ, 砧 骨] incus or anvil bone of middle ear, passing sound vibration from malleus hammer bone to stapes stirrup bone #159,895 [Add to Longdo] | 听小骨 | [tīng xiǎo gǔ, ㄊㄧㄥ ㄒㄧㄠˇ ㄍㄨˇ, 听 小 骨 / 聽 小 骨] ossicles (of the middle ear); three ossicles, acting as levers to amplify sound, namely: stapes or stirrup bone 鐙骨|镫骨, incus or anvil bone 砧骨, malleus or hammer bone 錘骨|锤骨 #190,472 [Add to Longdo] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |