| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: เกวียน, -เกวียน- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | เกวียน | (n) cart, See also: bullock car, Example: เมื่อมีเทคโนโลยีใหม่เข้ามาทำให้ความสำคัญของเครื่องไม้เครื่องมือเก่าๆ หมดไป เช่น การใช้รถกระบะขนถ่ายพืชผลแทนเกวียน, Count Unit: เล่ม, Thai Definition: ยานชนิดหนึ่ง มีล้อ 2 ล้อ ใช้ควายหรือวัวเทียม | | เกวียน | (clas) measure for paddy (equal to 16 piculs), Example: ในวันหนึ่งๆ กรรมกรประจำโรงสีข้าวต้องแบกข้าวขึ้นโกดังวันละ 150 เกวียน, Thai Definition: ชื่อมาตราตวง 80 สัด หรือ 100 ถัง เป็น 1 เกวียน | | กงเกวียน | (n) wheels of a cart, Syn. ล้อเกวียน | | รอยเกวียน | (n) cart track, See also: cart line, Count Unit: รอย | | เทียมเกวียน | (v) yoke, See also: harness a cart, hitch up a cart |
| | กงเกวียน | น. ล้อเกวียน. | | กงเกวียนกำเกวียน | ใช้เป็นคำอุปมาหมายความว่า เวรสนองเวร, กรรมสนองกรรม, เช่น ทำแก่เขาอย่างไร ตนหรือลูกหลานเป็นต้นของตนก็อาจจะถูกทำในทำนองเดียวกันอย่างนั้นบ้าง เป็นกงเกวียนกำเกวียน. | | เกวียน | (เกฺวียน) น. ยานชนิดหนึ่ง มีล้อ ๒ ล้อ ใช้ควายหรือวัวเทียม, ลักษณนามว่า เล่ม | | เกวียน | ชื่อมาตราตวง ๘๐ สัด หรือ ๑๐๐ ถัง เป็น ๑ เกวียน. | | เกวียนหลวง | น. มาตราตวงตามแบบราชการ มีอัตราเท่ากับ ๒, ๐๐๐ ลิตร หรือ ๒ กิโลลิตร, อักษรย่อว่า กว. | | ขาเกวียน | น. ลูกล้อเกวียน เช่น ขาเกวียนขาหนึ่ง (อัยการเบ็ดเสร็จ). | | กง ๒ | น. วง, ส่วนรอบของล้อเกวียนหรือล้อรถม้าเป็นต้น, เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ขนมกง, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ วง ว่า เป็นวงเป็นกง | | กระชุก ๒ | น. ภาชนะสานรูปอย่างฟักผ่าตามยาว ใช้วางในเกวียน สำหรับใส่ข้าวเปลือกเป็นต้น, สามชุก ก็เรียก. | | กระทงเพชร | น. ไม้ติดขวางรองแคร่เกวียนเพื่อยึดไม่ให้แคร่แยกออกไป. | | กระบอกเพลา | น. ไม้แข็งเช่นเต็งรัง ทำเป็นปลอกตอกอัดไว้ในรูดุมเกวียน สำหรับสอดเพลาเข้าในรูนั้นป้องกันมิให้รูดุมคราก. | | กระโปก ๒ | น. เครื่องเกวียนสำหรับยึดเพลา ติดอยู่กับตัวทูบ. | | กระพอง ๒ | น. ชื่อตัวไม้อันบนที่เป็นราวลูกกรงเรือนหรือเกวียน, กำพอง ก็เรียก. | | กระพี้เขาควาย | น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ชนิด Dalbergia cultrata Graham ex Benth. ในวงศ์ Leguminosae ขึ้นตามป่าเบญจพรรณและป่าทุ่งทั่วไป เว้นแต่ปักษ์ใต้ แก่นสีดำแข็งและหนักมาก ใช้ทำเครื่องเรือน เพลาเกวียน และด้ามเครื่องมือต่าง ๆ. | | กเรณุ | (กะเรนุ) น. ช้าง เช่น ไร้เกวียนกาญจนยานสินธพแลสี- พิกากเรณุหัสดี ดำรง (สรรพสิทธิ์). | | กำ ๒ | น. ซี่ล้อรถหรือเกวียน. | | กำพอง | น. ชื่อตัวไม้อันบนที่เป็นราวลูกกรงเรือนหรือเกวียน, กระพอง ก็เรียก. | | กึงกัง | ว. เสียงดังอย่างล้อเกวียนกระทบพื้นที่แข็ง. | | แก่ ๓ | ก. ลาก เช่น แก่เกวียน. | | ขับ ๑ | บังคับให้เคลื่อนไปได้ เช่น ขับเกวียน ขับรถม้า, สามารถบังคับเครื่องยนต์ให้ยานพาหนะเคลื่อนที่ไปได้ เช่น ขับรถ ขับเรือ | | เข็น | ก. ดันสิ่งที่ติดขัดไม่อาจเคลื่อนไปได้โดยปรกติให้เคลื่อนไปบนพื้น เช่น เข็นเรือที่เกยตลิ่งให้ลงน้ำ เข็นเกวียนขึ้นจากหล่ม, ดันให้เคลื่อนที่ไปบนพื้น เช่น เข็นรถ, บรรทุกไปโดยใช้เกวียน เลื่อน หรือเรือ เป็นต้น เช่น เข็นข้าว เข็นไม้ | | เขย่า | (ขะเหฺย่า) ก. อาการที่จับสิ่งใดสั่นหรือยกขึ้นยกลงเร็ว ๆ เพื่อให้สิ่งนั้นกระเทือนหรือเคลื่อนไหว เช่น เขย่าตัวเพื่อให้ตื่น เขย่าขวดเพื่อให้ยาระคนกัน เขย่ากิ่งไม้เพื่อให้ลูกไม้หล่น, กระเทือน, ทำให้กระเทือน, เช่น รถเขย่า เกวียนเขย่า, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เขย่าขวัญ เขย่าโลก. | | ชำรุด | ก. เสื่อมจากสภาพเดิมจนถึงบกพร่องเสียหายหรือบุบสลายไป เช่น หนังสือชำรุด เกวียนชำรุด. | | ดุม ๑ | น. ส่วนกลางของล้อเกวียนหรือล้อรถที่มีรูสำหรับสอดเพลา. | | ตะลอง | น. อัตราตวงของโบราณ มีพิกัดเท่ากับ ๔ กระชุก, และ ๔ ตะลอง เป็น ๑ เกวียน. | | ตะล่อม ๒ | น. อัตราตวงของโบราณ มีพิกัดเท่ากับ ๔ เกวียน, และ ๕ ตะล่อม เป็น ๑ ยุ้ง. | | ทัพสัมภาระ | (ทับพะ-) น. สิ่งหรือเครื่องอันเป็นส่วนประกอบที่จะคุมกันเข้าเป็นเรือน เรือ รถ หรือเกวียน เป็นต้น. | | ท่า ๑ | โดยปริยายหมายถึงที่จอดยานพาหนะบางชนิด เช่น ท่าเกวียน ท่ารถขนส่ง ท่าอากาศยาน | | ทูบ | น. ไม้แม่แคร่เกวียน โคนทั้งคู่พาดอยู่บนเพลา ปลายยื่นออกไปติดกับแอก. | | เทียม ๑ | ก. เอาสัตว์พาหนะผูกเข้ากับยานพาหนะหรือคราดไถเป็นต้น เช่น วัวเทียมเกวียน ม้าเทียมรถ ควายเทียมแอก. | | เนมิ | น. กงรถ, กงเกวียน. | | บั้น ๒ | น. ชื่อมาตราตวงข้าวเปลือก มีอัตรา ๒ บั้น เป็น ๑ เกวียน. | | ประดู่ | น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ ๒ ชนิดในสกุล Pterocarpus วงศ์ Leguminosae ดอกสีเหลือง กลิ่นหอม ชนิด P. indicus Willd. กิ่งมักทอดย้อย เปลือกสีเทา มีนํ้ายางน้อย ปลูกเป็นไม้ให้ร่มตามถนน, ประดู่บ้าน ก็เรียก, ชนิด P. macrocarpus Kurz กิ่งชูขึ้นเล็กน้อย เปลือกสีนํ้าตาลเข้ม มีนํ้ายางมาก ขึ้นตามป่าเบญจพรรณทั่วไป เนื้อไม้สีแดงนิยมใช้ทำดุมเกวียน. | | ประทุน | น. หลังคาเรือ รถ หรือเกวียนที่มีรูปโค้งคุ่มตามรูปเรือ รถ หรือเกวียน, เรียกมุ้งครอบที่หุบและกางได้คล้ายร่ม ว่า มุ้งประทุน. | | ประอุก | ร้อนรน เช่น หนึ่งอัคนีมีในเชองกราน บมีเป่าพัดพาน ประอุกแลลุกลามเลือน, ผิโคเคียงเกวียนเดิรหน ไป่ทันแก้ปรน ประอุกแลขุกวอดวาย (จารึกวัดโพธิ์; อภิไธยโพธิบาทว์), ใช้เป็น กระอุ หรือ กระอุก ก็มี. | | แปรก, แปรกบัง | (ปะแหฺรก, ปะแหฺรก-) น. ไม้ยาวสำหรับประกับหัวเพลาทั้ง ๒ ข้างของเกวียนหรือราชรถ กันไม่ให้ลูกล้อเลื่อนหลุด โดยมีไม้ขวางทางหรือแปรกขวางทางยึดหัวท้ายทั้ง ๒ ด้าน. | | ฝักมะขาม | ส่วนย่อยที่ต่อกันเป็นกงเกวียน. | | เพลา ๒ | (เพฺลา) น. แกนสำหรับสอดในดุมรถหรือดุมเกวียน, โดยปริยายหมายถึง แกนสำหรับให้ล้อหรือใบจักรหมุน | | ภาษิต | น. ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวสืบต่อกันมาช้านานแล้ว มีความหมายเป็นคติ เช่น กงเกวียนกำเกวียน. | | ไม้แม่กำพอง | น. ไม้ที่ทับอยู่บนลูกกรงเรือนหรือเกวียน. | | ยาน ๑ | น. เครื่องนำไป, พาหนะต่าง ๆ เช่น รถ เกวียน เรือ, มักใช้เข้าคู่กับคำ พาหนะ เป็น ยานพาหนะ. | | โรหิณี | น. ดาวฤกษ์ที่ ๔ มี ๗ ดวง เห็นเป็นรูปจมูกม้าหรือไม้คํ้าเกวียน, ดาวพราหมี ดาวปลาตะเพียน หรือ ดาวคางหมู ก็เรียก | | ล่ม | ก. กิริยาที่ทรงตัวไม่อยู่ เอียงจนตะแคง คว่ำ หรือจม เช่น เรือล่ม เกวียนล่ม, ทำให้ตะแคง คว่ำ หรือจม เช่น ล่มเรือ | | ลาก | ก. ดึงให้เคลื่อนที่ตามไปบนพื้น เช่น ลากเกวียน ม้าลากรถ กระโปรงยาวลากดิน | | เล่ม | ลักษณนามสำหรับเรียกสิ่งของบางชนิดที่มีลักษณะยาวเรียวอย่างมีด หอก พาย เข็ม เช่น มีดเล่มหนึ่ง เข็ม ๒ เล่ม, ใช้เรียกเกวียนหรือสมุดหนังสือว่า เล่ม ด้วย เช่น เกวียน ๒ เล่ม หนังสือ ๓ เล่ม สมุด ๔ เล่ม. | | เลา ๒ | น. ไม้ลองในหรือกระบอกสำหรับสอดเพลาในดุมเกวียน. | | ศกฏะ | (สะกะตะ) น. เกวียน. | | สกฏ-, สกฏะ | (สะกะตะ-) น. เกวียน. | | สกฏภาระ | (-พาระ) น. ของบรรทุกเกวียน. | | สัตถ- ๒ | น. เกวียน. | | สามชุก | น. ภาชนะสานรูปอย่างฟักผ่าตามยาว ใช้วางในเกวียน สำหรับใส่ข้าวเปลือกเป็นต้น, กระชุก ก็เรียก. |
| |
| | พระนาภี | น. สะดือ, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระนาภี, เช่น พระพุทธรูปส่วนสูงวัดจากพระบาทถึงพระนาภี, ท้อง เช่น ประชวรพระนาภี; ดุมเกวียน, ดุมรถ; ศูนย์กลาง [ศัพท์พระราชพิธี] | | Wagons | เกวียน [TU Subject Heading] |
| | เครื่องปั้นดินเผาด่านเกวียน | [khreūangpandinphao Dān Kwīen] (n, exp) EN: Dan Kwian pottery | | กงเกวียน | [kong kwīen] (n, exp) EN: wheel of an oxcart FR: roue de char à boeufs [ m ] | | กงเกวียนกำเกวียน | [kong kwīen kam kwīen] (xp) EN: reap the consequences ; get what one deserves | | กงเกวียนกำเกวียน | [kong kwīen kam kwīen] (n, exp) EN: law of universal causation ; fortune's wheel ; karma ; retribution FR: loi universelle de causalité [ f ] ; roue de la fortune [ f ] ; karma [ m ] ; rétribution des actes [ f ] | | เกวียน | [kwīen] (n) EN: oxcart ; bullock car ; hand-cart ; cart FR: char à boeufs [ m ] ; charrette [ f ] ; tombereau [ m ] ; char [ m ] | | เกวียน | [kwīen] (n) EN: kwien [ unit of capacity for paddy or rice equivalent to 2, 000 liters ] FR: charretée [ f ] ; kwien [ m ] (unité de capacité de 2.000 litres utilisée pour le riz) | | เกวียนหลวง | [kwīen lūang] (n) EN: unit of capacity for paddy or rice equivalent to 2, 000 liters FR: charretée [ f ] ; unité de capacité de 2.000 litres utilisée pour le riz |
| | | cart | (คาร์ท) { carted, carting, carts } n.รถสองล้อสำหรับบรรทุกของ, เกวียน, พาหนะเล็ก ๆ ที่เคลื่อนที่ด้วยมือ -v. ขนส่ง, See also: carter n. | | cartage | (คาร์'ทิจฺ) n. การขับรถม้าหรือเกวียน, ค่าบรรทุกของรถสินค้า, รถบรรทุกสินค้า | | cartload | n. ปริมาณที่รถม้าหรือเกวียนสามารถบรรทุกได้, จำนวนมาก | | cartwright | n. ช่างทำเกวียน, ช่างทำรถม้า | | neap | (นีพ) adj. เกี่ยวกับน้ำลด n. แอกของเกวียน | | oxcart | (ออคซฺ'คาร์ท) n. เกวียนลากด้วยวัว | | track | (แทรคฺ) n. ร่องรอยทางเดิน, ทางเดินเท้า, รางรถ, รอยทางรถ, ทางเกวียน, ทางในป่า, รอยเท้า, ลู่วิ่ง, ทางรถไฟ, ช่วงล้อรถ, ร่องรอย, หลักฐาน, วิถีทาง, เส้นทาง, แนวทาง vt., vi. ตามรอย, ตามทาง, คอยตาม, ติดตาม -Phr. (keep track of ติดตามข่าว บันทึก สืบเสาะ) -Phr. (on the track ตรงเป้า | | van | (แวน) n. กองหน้า, กองกำลังส่วนหน้า, แนวหน้ามรถบรรทุก, รถสินค้า, รถตู้, เกวียนบรรทุกสินค้า, Syn. wagon, truck, lorry | | waggon | (แวก'เกิน) n. vt. vi. (ขนส่งด้วย) รถเข็นสี่ล้อขนาดเล็ก, รถม้าบรรทุกสี่ล้อ, เกวียนสี่ล้อ, ตู้บรรทุกของรถไฟ, รถขนแร่ on the wag (g) on งดดื่มเหล้า | | wagon | (แวก'เกิน) n. vt. vi. (ขนส่งด้วย) รถเข็นสี่ล้อขนาดเล็ก, รถม้าบรรทุกสี่ล้อ, เกวียนสี่ล้อ, ตู้บรรทุกของรถไฟ, รถขนแร่ on the wag (g) on งดดื่มเหล้า |
| | caravan | (n) กองคาราวาน, กองเกวียน, ขบวนยานพาหนะ | | caravansary | (n) ที่พักกองเกวียน, โรงแรมขนาดใหญ่ | | cart | (n) เกวียน, รถ | | cart | (vt) ใส่เกวียน, บรรทุก, ขนของ | | carter | (n) ผู้ขับเกวียน, คนขับรถส่งของ | | rut | (n) รอยเกวียน, ร่อง, ความเคยชิน, ความน่าเบื่อ | | track | (n) รอยเท้า, ทางเดิน, ทางเกวียน, ทางรถไฟ, ลู่วิ่ง |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
