| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -langui-, *langui* |
| languid | (adj) เฉื่อยชา, See also: เนือย, เงื่องหงอย, เซื่องซึม, Syn. inactive, inert, sluggish, torpid, Ant. active, energetic | | languid | (adj) ไม่กระตือรือร้น, See also: ไม่สนใจใยดี, Syn. listeless, indifferent, spiritless, Ant. eager, brisk | | languid | (adj) อ่อนเปลี้ย, See also: เพลีย, อ่อนเพลีย, เหนื่อยอ่อน, อ่อนกำลัง, เพลียแรง, Syn. weak, feeble, weary, exhausted, debilitated, Ant. vigorous | | languish | (vi) อ่อนแรง, See also: อ่อนกำลัง, Syn. droop | | languish in | (phrv) อ่อนแรง, See also: ไม่มีแรง, เหนื่อยอ่อน, อิดโรย | | languish of | (phrv) ทุกข์ทรมานกับ (คำเก่า), See also: ป่วยด้วย โรค, อาการบาดเจ็บฯลฯ | | languishing | (adj) อ่อนกำลัง, See also: อ่อนเพลีย, Syn. drooping | | languish for | (phrv) อ่อนแรงกับ, See also: ไม่สนใจไยดีกับ, เหนื่อยอ่อนกับ, Syn. languish over, pine for, pine over | | languish over | (phrv) อ่อนแรงกับ, See also: ไม่สนใจไยดีกับ, เหนื่อยอ่อนกับ, Syn. languish for, pine for, pine over |
| | languid | (แลง'กวิด) adj. อ่อนเปลี้ย, เพลียแรง, อ่อนกำลัง, เฉื่อยชา, เหนื่อย, โรยรา, ละห้อย, เหี่ยวแห้ง, ไม่ไยดี., See also: languidness n. ดูlanguid, Syn. pensive, drooping | | languish | (แลง'กวิช) { languished, languishing, languishes } vi. อ่อนกำลัง, อ่อนเพลีย, อ่อนเปลี้ย, หดหู่, ไม่ไยดี, อิดโรย, ร่วงโรย, ละห้อย, โรยรา, ทำหน้าตาเศร้าหมอง., See also: languisher n. languishing adj. ดlanguishู |
| | languish | (vi) อ่อนเพลียลง, ซูบซีดลง, เฉื่อยลง, เนือยลง, อิดโรย | | languishment | (n) ความอ่อนเพลีย, ความซูบซีด, ความอ่อนเปลี้ย, ความเฉื่อยชา, ความอิดโรย |
| |
| | ระทวย | (adv) languidly, See also: weakly, Example: โรคร้ายทำให้เขานอนระทวยอยู่กับเตียงตลอดเวลา | | กำเสาะ | (adj) weak, See also: languid, feeble, feckless, sickly, debilitated, Syn. เสาะ, กระเสาะ, กระแสะ, กระเสาะกระแสะ, เพลีย, อ่อนเพลีย, Example: น้องเป็นคนกำเสาะอ่อนแอ |
| | เบื่อโลก | [beūa lōk] (v, exp) FR: languir (vx - litt.) | | เหี่ยว | [hīo] (v) EN: wilt ; wither ; wrinkle ; droop ; shrivel ; dry out ; languish ; deteriorate FR: se faner ; se dessècher ; se flétrir ; se ratatiner ; se languir ; s'affaiblir | | เหี่ยวเฉา | [hīochao] (v) EN: wither ; wilt ; droop ; shrivel ; dry out ; languish ; deteriorate FR: se faner ; se dessècher ; se flétrir | | ละเหี่ย | [lahīa] (v) EN: feel weary ; feel tired ; feel weak ; feel exhausted ; languish ; lose heart ; be despondent | | เหนื่อยอ่อน | [neūay øn] (adj) FR: alangui | | เพลีย | [phlīa] (n) FR: affaiblissement [ m ] ; alanguissement [ m ] ; épuisement [ m ] |
| | | | | Languid | a. [ L. languidus, fr. languere to be faint or languid: cf. F. languide. See Languish. ] [ 1913 Webster ] 1. Drooping or flagging from exhaustion; indisposed to exertion; without animation; weak; weary; heavy; dull. “ Languid, powerless limbs. ” Armstrong. [ 1913 Webster ] Fire their languid souls with Cato's virtue. Addison. [ 1913 Webster ] 2. Slow in progress; tardy. “ No motion so swift or languid.” Bentley. [ 1913 Webster ] 3. Promoting or indicating weakness or heaviness; as, a languid day. [ 1913 Webster ] Feebly she laugheth in the languid moon. Keats. [ 1913 Webster ] Their idleness, aimless flirtations and languid airs. W. Black. Syn. -- Feeble; weak; faint; sickly; pining; exhausted; weary; listless; heavy; dull; heartless. -- Lan"guid*ly, adv. -- Lan"guid*ness, n. [ 1913 Webster ] | | Languish | v. i. [ imp. & p. p. Languished p. pr. & vb. n. Languishing. ] [ OE. languishen, languissen, F. languir, L. languere; cf. Gr. &unr_; to slacken, &unr_; slack, Icel. lakra to lag behind; prob. akin to E. lag, lax, and perh. to E. slack. See -ish. ] 1. To become languid or weak; to lose strength or animation; to be or become dull, feeble or spiritless; to pine away; to linger in a weak or deteriorating condition; to wither or fade. [ 1913 Webster ] We . . . do languish of such diseases. 2 Esdras viii. 31. [ 1913 Webster ] Cease, fond nature, cease thy strife,
And let me languish into life. Pope. [ 1913 Webster ] For the fields of Heshbon languish. Is. xvi. 8. [ 1913 Webster ] 2. To assume an expression of weariness or tender grief, appealing for sympathy. Tennyson. 3. To be neglected and unattended to; as, the proposal languished on the director's desk for months. [ PJC ] Syn. -- To pine; wither; fade; droop; faint. [ 1913 Webster ] | | Languish | v. i. To cause to droop or pine. [ Obs. ] Shak. Dryden. [ 1913 Webster ] | | Languish | n. See Languishment. [ Obs. or Poetic ] [ 1913 Webster ] What, of death, too,
That rids our dogs of languish? Shak. [ 1913 Webster ] And the blue languish of soft Allia's eye. Pope. [ 1913 Webster ] | | Languisher | n. One who languishes. [ 1913 Webster ] | | Languishing | a. 1. Becoming languid and weak; pining; losing health and strength. [ 1913 Webster ] 2. Amorously pensive; indicating melancholy; as, languishing eyes, or look. [ 1913 Webster ] 3. Suffering neglect; neglected. [ PJC ] 4. Continuing in a weak or deteriorating state; lingering. [ PJC ] | | Languishingly | adv. In a languishing manner. [ 1913 Webster ] | | Languishment | n. 1. The state of languishing. “Lingering languishment.” Shak. [ 1913 Webster ] 2. Tenderness of look or mien; amorous pensiveness. [ 1913 Webster ] | | Languishness | n. Languishment. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
| | |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
