| (Few results found for -snobs- automatically try *snob*) |
| |
| | | snob | (n) คนหัวสูง, See also: คนที่คิดว่าตนดีกว่าคนอื่น, คนชอบดูถูก, Syn. proud person, parvenu | | snobby | (adj) ซึ่งทำหัวสูง, See also: ซึ่งวางมาดเป็นผู้ดี, Syn. snobbish | | snobbery | (n) พฤติกรรมหรือทัศนคติของคนหัวสูง, Syn. snobbism | | snobbish | (adj) ซึ่งทำหัวสูง, See also: ซึ่งวางมาดเป็นผู้ดี, Syn. overproud, high and mighty |
| | snob | (สนอบ) n. ผู้ประจบสอพลอคนที่มีฐานะสูงแต่วางตัวปั้นปึ่งกับผู้มีฐานะต่ำกว่า, คนเห่อ, คนเสแสร้ง, คนปลอมแปลง, ผู้อยากเป็นผู้ดี | | snoball | (สโนบอลล์) <คำแปล>เป็นชื่อของภาษาคอมพิวเตอร์ที่ใช้เพื่อการประมวลสายอักขระ (string) บริษัทเบลล์ (Bell) เป็นผู้สร้างขึ้นตั้งแต่ ค.ศ.1962 ปัจจุบันไม่มีใครใช้ภาษานี้กันแล้ว | | snobbery | (สนอบ'เบอรี) n. ลักษณะที่เห่อ, ความบ้าเห่อ, การประจบสอพลอคนที่มีฐานะสูงกว่าแต่วางท่าปั้นปึ่งกับผู้มีฐานะต่ำกว่า, คำพูดประจบสอพลอดังกล่าว, ความอยากเป็นผู้ด' | | snobbish | (สนอบ'บิช) adj.มีลักษณะของ snob (ดู) , เกี่ยวกับ snob (ดู), See also: snobbishly adv. snobbishness n., Syn. haughty | | snobby | (สนอบ'บี) adj. วางมาด, วางตัวปั้นปึ่ง, บ้าเห่อ, อยากเป็นผู้ดี, หัวสูง, =snobbish (ดู), See also: snobbily adv. snobbiness n. snobbism n., Syn. condescending |
| | snob | (n) คนเห่อ, คนวางท่า, คนวางภูมิ, คนหัวสูง | | snobbery | (n) การวางท่า, ความบ้าเห่อ, การวางมาด, ความหัวสูง | | snobbish | (adj) บ้าเห่อ, วางท่า, วางมาด, หัวสูง | | snobbishness | (n) การวางท่า, ความบ้าเห่อ, การวางมาด, ความหัวสูง |
| | | ทำเบ่ง | (v) put on airs, See also: swagger, be snobbish, be stuck-up, act big, be pretentious, Syn. วางท่า, จองหอง, ยโสโอหัง, วางก้าม, Example: เขาทำเบ่งแต่ก็ไม่เห็นมีใครจะกลัว, Thai Definition: วางท่าอวดอำนาจ | | ถือยศ | (v) be pompous, See also: be arrogant, be snobbish, be puffed up with(rank), put on bureaucratic airs, Syn. ถือยศถืออย่าง, ไว้ยศ, ปั้นยศ, ถือยศถือศักดิ์, Example: พวกนี้ถือยศยิ่งกว่าผู้ดีเก่าเสียอีก, Thai Definition: ถือว่าตนยศศักดิ์สูง ผู้อื่นต้องนอบน้อมให้สมฐานะ | | เจ้ายศ | (adj) ceremonious, See also: snobbish, arrogant, priggish, imperious, haughty, Syn. เจ้ายศเจ้าอย่าง, Example: เธอเหลือบมองพี่สาวคนเจ้ายศเห็นหน้าเฉยๆ เหมือนกำลังเจอโจทย์เลขยากอยู่ | | เจ้ายศ | (v) be ceremonious, See also: be a snob, be arrogant, be imperious, be haughty, Syn. เจ้ายศเจ้าอย่าง, Example: ประธานาธิบดีเป็นขวัญใจของคนยากเพราะท่วงทำนองตีนติดดินไม่เจ้ายศเจ้าอย่าง, Thai Definition: ถือยศถือศักดิ์ | | ทะยานใจ | (v) be foolhardy, See also: be snobbish, Syn. ย่ามใจ, เหิมใจ, Example: เขาทะยานใจ ใฝ่ฝันนักหนา ที่จะเข้าเป็นนิสิตที่นั่นให้ได้ | | ยศอย่าง | (n) standing on one's dignity, See also: snobbery, arrogance, hauteur, presumption, pretension, pomposity, snootiness, Syn. การถือยศถือศักดิ์, Thai Definition: การทำตามแบบอย่างผู้มียศ, การถือยศถือศักดิ์ |
| | ยศอย่าง | [yot yāng] (n, exp) EN: standing on one's dignity ; snobbery ; arrogance ; hauteur ; presumption ; pretension ; pomposity ; snootiness |
| | | | snob | (n) a person regarded as arrogant and annoying, Syn. prig, snot, snoot | | snobbery | (n) the trait of condescending to those of lower social status, Syn. snobbism, snobbishness | | snobbishly | (adv) in a snobbish manner, Syn. uppishly, snootily | | clannish | (adj) befitting or characteristic of those who incline to social exclusiveness and who rebuff the advances of people considered inferior, Syn. snobbish, clubby, snobby, cliquish |
| | Snob | n. [ Icel. snāpr a dolt, impostor, charlatan. Cf. Snub. ] 1. A vulgar person who affects to be better, richer, or more fashionable, than he really is; a vulgar upstart; one who apes his superiors. Thackeray. [ 1913 Webster ] Essentially vulgar, a snob. -- a gilded snob, but none the less a snob. R. G. White. [ 1913 Webster ] 2. (Eng. Univ.) A townsman. [ Canf ] [ 1913 Webster ] 3. A journeyman shoemaker. [ Prov. Eng. ] Halliwell. [ 1913 Webster ] 4. A workman who accepts lower than the usual wages, or who refuses to strike when his fellows do; a rat; a knobstick. [ 1913 Webster ] Those who work for lower wages during a strike are called snobs, the men who stand out being “nobs” De Quincey. [ 1913 Webster ] [ 1913 Webster ] | | Snobbery | n. The quality of being snobbish; snobbishness. [ 1913 Webster ] | | Snobbish | a. Of or pertaining to a snob; characteristic of, or befitting, a snob; vulgarly pretentious. -- Snob"bish*ly, adv. [1913 Webster] | | Snobbishness | n. Vulgar affectation or ostentation; mean admiration of mean things; conduct or manners of a snob. [ 1913 Webster ] | | Snobbism | n. Snobbery. [ 1913 Webster ] | | Snobby | a. Snobbish. [ R. ] E. B. Ramsay. [ 1913 Webster ] | | Snobling | n. A little snob. [ Jocose ] Thackeray. [ 1913 Webster ] | | Snobocracy | n. [ Snob + -cracy, as in aristocracy, mobocracy. ] Snobs, collectively. [ Hybrid & Recent ] C. Kingsley. [ 1913 Webster ] |
| | | |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
