ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -rebuke-, *rebuke* Possible hiragana form: れぶけ |
|
| rebuke | (รีบิวคฺ') vt., n. (การ) ดุ, ดุด่า, ต่อว่า, ประณาม, ตำหนิ, ว่ากล่าว, See also: rebukingly adv., Syn. reprove, reprimand |
| rebuke | (n) การตำหนิ, การว่ากล่าว, การต่อว่า, การประณาม | rebuke | (vt) ตำหนิ, ว่ากล่าว, ต่อว่า, ประณาม |
| | | ว่ากล่าว | (v) reprove, See also: rebuke, reprimand, censure, admonish, condemn, reproach, scold, Syn. ติเตียน, ติ, ว่าขาน, Ant. ชมเชย, Example: เด็กพวกนี้ถูกพ่อแม่ว่ากล่าวเป็นประจำเพราะมีปัญหาเรื่องความประพฤติ, Thai Definition: พูดให้เห็นข้อบกพร่อง | โขกสับ | (v) rebuke, See also: nag, peck at, scold severely, Syn. กดขี่, ข่มเหง, ข่มเหงรังแก, Example: คุณนายบ้านนั้นโขกสับลูกจ้างอย่างไร้ความปรานี, Thai Definition: ด่าว่าข่มขี่, ด่าเอาว่าเอาอย่างไม่ปรานี | คุ | (v) scold, See also: rebuke, chide, reprove, reprimand, censure, admonish, reproach, Syn. ดุ, Example: ผมถูกคุณพ่อคุเอาใหญ่, Notes: (ปาก) | กระหนาบ | (v) rebuke, See also: reprimand, reprove, Example: เขาถูกครูใหญ่คอยกระหนาบอยู่เสมอจึงไม่กล้านอกลู่นอกทาง, Thai Definition: พูดหรือขมขู่ให้กลัวไม่กล้าทำนอกลู่นอกทาง |
| ด่า | [dā] (v) EN: condemn ; rebuke ; criticize ; reprove ; scold ; attack ; revile FR: critiquer ; réprouver ; condamner | ด่าทอ | [dāthø] (v) EN: revile ; condemn ; rebuke ; reprove ; hurl ; curse FR: gronder ; réprimander | ด่าว่า | [dāwā] (v) EN: scold ; reprimand ; censure ; rebuke ; reproach FR: injurier ; insulter ; agonir (r.) | ดุ | [du] (v) EN: blame ; censure ; scold ; reproach ; reprove ; reprimand ; rebuke ; admonish ; castigate FR: reprocher ; réprimander | ขนาบ | [khanāp] (v) EN: castigate ; reprimand ; blame ; reprove ; condemn ; chastise ; chasten ; rebuke FR: réprimander ; blâmer ; gronder ; sermonner ; houspiller ; admonester (litt.) ; gourmander (litt.) ; semoncer (litt.) ; tancer (litt.) ; morigéner (litt.) | ประณาม | [pranām] (v) EN: condemn ; blame ; denounce ; damn ; censure ; reproach ; reprobate ; criticize ; reprimand ; rebuke FR: condamner ; désapprouver ; blâmer | สวด | [sūat] (v) EN: reprove ; rebuke | ตักเตือน | [takteūoen] (v) EN: warn ; caution ; exort ; counsel ; advise ; remind ; admonish ; reprimand ; reprove ; rebuke ; reproach FR: prévenir ; mettre en garde ; conseiller ; recommander ; exhorter | ว่า | [wā] (v) EN: reprove ; reproach ; rebuke ; blame ; criticize ; scold ; admonish ; take to task FR: reprocher ; critiquer |
| | | | Rebuke | v. t. [ imp. & p. p. Rebuked p. pr. & vb. n. Rebuking. ] [ OF. rebouquier to dull, blunt, F. reboucher; perhaps fr. pref. re- re- + bouche mouth, OF. also bouque, L. bucca cheek; if so, the original sense was, to stop the mouth of; hence, to stop, obstruct. ] To check, silence, or put down, with reproof; to restrain by expression of disapprobation; to reprehend sharply and summarily; to chide; to reprove; to admonish. [ 1913 Webster ] The proud he tamed, the penitent he cheered, Nor to rebuke the rich offender feared. Dryden. [ 1913 Webster ] Syn. -- To reprove; chide; check; chasten; restrain; silence. See Reprove. [ 1913 Webster ] | Rebuke | n. 1. A direct and pointed reproof; a reprimand; also, chastisement; punishment. [ 1913 Webster ] For thy sake I have suffered rebuke. Jer. xv. 15. [ 1913 Webster ] Why bear you these rebukes and answer not? Shak. [ 1913 Webster ] 2. Check; rebuff. [ Obs. ] L'Estrange. [ 1913 Webster ] To be without rebuke, to live without giving cause of reproof or censure; to be blameless. [ 1913 Webster ]
| Rebukeful | a. Containing rebuke; of the nature of rebuke. [ Obs. ] -- Re*buke"ful*ly, adv. [Obs.] [1913 Webster] | Rebuker | n. One who rebukes. [ 1913 Webster ] |
| | がり;ガリ | [gari ; gari] (n) (1) sliced ginger prepared in vinegar (served with sushi); pickled ginger; (2) (がり only) (abbr) (See がり版) mimeograph; (3) (がり only) (usu. as がりを食う) reprimand; rebuke; censure; reproof #10,471 [Add to Longdo] | 詰る | [なじる, najiru] (v5r, vt) to rebuke; to scold; to tell off [Add to Longdo] | 厳責 | [げんせき, genseki] (n, vs) strong reprimand; rebuke [Add to Longdo] | 叱り飛ばす | [しかりとばす, shikaritobasu] (v5s, vt) to rebuke strongly; to tell off [Add to Longdo] | 叱り付ける;叱りつける | [しかりつける, shikaritsukeru] (v1, vt) to rebuke; to scold harshly [Add to Longdo] | 叱責 | [しっせき, shisseki] (n, vs, adj-no) reprimand; rebuke [Add to Longdo] | 叱咤(oK) | [しった, shitta] (n, vs) scolding; rebuke; reprimand [Add to Longdo] | 痛め付ける;痛めつける | [いためつける, itametsukeru] (v1, vt) to rebuke; to taunt; to give a good shaking; to knock about; to torment; to punish [Add to Longdo] | 非を諭す | [ひをさとす, hiwosatosu] (exp, v5s) to rebuke someone (e.g. for faults) [Add to Longdo] | 問責 | [もんせき, monseki] (n, vs) blame; censure; reproof; reprimand; rebuke; (P) [Add to Longdo] |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |