| หลักแหล่ง | (n) residence, See also: domicile, dwelling place, home, Syn. ที่อยู่, ที่อาศัยถาวร, Example: เมื่อมนุษย์มีบ้านมีเมืองอยู่เป็นหลักแหล่งแล้วก็มีอารยธรรมของบ้านเมือง | | ตั้งหลักแหล่ง | (v) settle down, See also: take up residence (/one's abode), Syn. ตั้งถิ่นฐาน, สร้างถิ่นฐาน, ตั้งรกราก, Ant. โยกย้าย, อพยพ, Example: คนโบราณนิยมตั้งหลักแหล่งอยู่ริมแม่น้ำ |
| | หลักแหล่ง | น. ที่ซึ่งอยู่ประจำ เช่น ทำงานเป็นหลักแหล่ง ตั้งบ้านเรือนเป็นหลักแหล่ง. | | กาหลงรัง | น. ผู้ที่ไปหลงติดอยู่ ณ บ้านใดบ้านหนึ่งแล้วไม่ยอมกลับบ้านของตน, ผู้เร่ร่อนไปไม่มีที่พักพิงเป็นหลักแหล่ง. | | คนจร | น. คนแปลกหน้า, คนที่ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง. | | จรจัด | (จอน-) ว. ร่อนเร่และไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง. | | เจ้าไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด | น. ผู้ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง. | | นิคม | น. หมู่บ้านขนาดใหญ่, ถิ่นฐานหรือชุมชนที่เกิดขึ้นจากการตั้งหลักแหล่ง, หมู่บ้านใหญ่หรือตำบลที่ประชาชนเข้าไปตั้งถิ่นฐานอยู่เพื่อประกอบอาชีพเป็นหลักฐาน เช่น นิคมสร้างตนเอง นิคมอุตสาหกรรม. | | นิคมสร้างตนเอง | น. บริเวณที่ดินของรัฐที่มีพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งเป็นนิคมสร้างตนเอง เพื่อให้ราษฎรที่ขาดแคลนที่ดินทำกินได้มีที่ตั้งเคหสถานและประกอบอาชีพเกษตรกรรมเป็นหลักแหล่งในที่ดินนั้น. | | เป็นที่ ๑, เป็นที่เป็นทาง | ว. มีที่อยู่เป็นหลักแหล่งแน่นอน เช่น เขาอยู่ไม่เป็นที่เป็นทาง | | ผีไม่มีศาล | ว. ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง. | | พื้นเพ | น. หลักแหล่ง เช่น พื้นเพเป็นคนนครปฐม, อาชีพของวงศ์ตระกูล เช่น พื้นเพเป็นพ่อค้า. | | รกราก | น. ภูมิลำเนาเดิม, บ้านเกิด, หลักแหล่ง, เช่น คุณมีรกรากอยู่ที่ไหน | | ลงหลักปักฐาน | ก. ตั้งที่อยู่ทำมาหากินเป็นหลักแหล่ง. | | ลอย | ไม่อยู่เป็นหลักแหล่ง, ไม่มีตำแหน่งหรือหน้าที่การงานเป็นหลักแหล่ง, เช่น เป็นพ่อพวงมาลัยลอยไปลอยมา | | สังกัด | น. ส่วนราชการที่มีหน่วยงานย่อย ๆ ขึ้นอยู่ เช่น กรมการศาสนาอยู่ในสังกัดกระทรวงวัฒนธรรม, โดยปริยายหมายถึงที่อยู่เป็นหลักแหล่ง เช่น เขาเป็นคนไม่มีสังกัด คือ เป็นคนที่ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง หมายถึง คนที่เร่ร่อนพเนจร. | | หลักลอย | ว. ไม่มีหลักแหล่ง, ไม่อยู่เป็นที่, เชื่อถือไม่ได้, เช่น เขาเป็นคนหลักลอย. | | หัวนอนปลายตีน | น. หลักแหล่ง, เทือกเถาเหล่ากอ, เช่น คนคนนี้ไว้ใจยากเพราะไม่รู้หัวนอนปลายตีนของเขา. |
| | habitual residence | ที่อยู่ตามปรกติ, หลักแหล่งที่ทำการตามปรกติ (ปพพ.) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | address | (n) หลักแหล่ง, See also: ที่พัก, ที่อยู่อาศัย, ที่อยู่, Syn. residence, dwelling, home | | domicile | (vt) ทำให้อยู่เป็นหลักแหล่ง, See also: พักแรม, Syn. camp, house, lodge | | street people | (sl) คนไร้ที่อยู่อาศัย, See also: คนไร้บ้าน, คนอาศัยนอนตามถนน, คนจรจัด, คนไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง |
| | resident | (เรส'ซิเดินทฺ) n. ผู้อยู่อาศัย, แพทย์ที่กำลังฝึกหัดความชำนาญสาขาหนึ่งใดในโรงพยาบาล adj. ซึ่งอยู่อาศัย, ประจำอยู่, อยู่เป็นหลักแหล่ง, ในเนื้อแท้, See also: residentship n. | | unsettled | (อันเซท'เทิลดฺ) adj. ไม่เป็นหลักแหล่ง, ไม่อยู่กับ, ไม่มั่นคง, ไม่เป็นระเบียบ, ไม่ได้ชำระสะสาง, หลักลอย, ไม่มีผู้คนอยู่อาศัย, ไม่ตัดสินใจแน่นอน, ผันแปร., See also: unsettledness n. |
| | resident | (adj) อยู่เป็นหลักแหล่ง, อยู่ประจำ |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
