|
| incendiary | (อินเซน' เดียรี) adj. เกี่ยวกับวัตถุระเบิดที่ลุกไหม้เมื่อระเบิด, เกี่ยวกับการลอบวางเพลิง, เกี่ยวกับการวางเพลิง, ซึ่งเป็นการก่อความไม่สงบ, เป็นการก่อกวนความสงบ. -n. ผู้ลอบวางเพลิง, วัตถุระเบิด, ผู้ก่อกวนความไม่สงบ, Syn. inflammatory |
| incendiary | (adj) ก่อให้เกิดเพลิง, ซึ่งก่อความไม่สงบ | incendiary | (n) วัตถุระเบิด, ผู้ลอบวางเพลิง, ผู้ก่อความไม่สงบ |
| | | ระเบิดเพลิง | (n) incendiary bomb, See also: fire bomb, Example: ระเบิดเพลิงทำให้เกิดเพลิงไหม้อย่างรุนแรงทั่วบริเวณ, Count Unit: ลูก, Thai Definition: ลูกระเบิดซึ่งบรรจุสารเคมีที่ติดไฟทันทีเมื่อเกิดการระเบิดขึ้นแล้ว |
| อัคคีภัย | [akkhīphai] (n) EN: fire ; conflagration ; blaze FR: incendie [ m ] | ด่าใหญ่ | [dā yai] (v, exp) FR: incendier ; engueuler | ไฟไหม้ | [faimai] (n) EN: fire ; burning ; conflagration FR: feu [ m ] ; incendie [ m ] ; conflagration (vx) [ f ] | การประกันอัคคีภัย | [kān prakan akkhīphai] (n, exp) EN: fire insurance FR: assurance incendie [ f ] | การวางเพลิง | [kān wāng phloēng] (n) EN: arson FR: incendie volontaire [ m ] | คนวางเพลิง | [khon wāng phloēng] (n, exp) EN: incendiary ; arsonist ; firebug FR: incendiaire [ m ] ; pyromane [ m ] ; pétroleuse [ f ] (hist.) | กองดับเพลิง | [kong dapphloēng] (n, exp) FR: sapeurs-pompiers [ mpl ] ; service d'incendie [ m ] | ลุกไหม้ | [lukmai] (v) EN: be in flames ; flame ; kindle ; catch fire ; burn ; be on fire FR: incendier | เผา | [phao] (v) EN: burn ; cremate ; set fire (to) ; set on fire ; consume ; ignite ; flame ; kindle FR: brûler ; incinérer ; enflammer ; incendier ; mettre le feu ; bouter le feu (Belg., Sui.) | เผาตู้โทรศัพท์ | [phao tū thōrasap] (v, exp) EN: set a telephone booth on fire ; burn a phone booth FR: incendier une cabine téléphonique |
| | | | Incend | v. t. [ L. incendere, incensum, to kindle, burn. See Incense to inflame. ] To inflame; to excite. [ Obs. ] Marston. [ 1913 Webster ] | Incendiarism | n. [ From Incendiary. ] The act or practice of maliciously setting fires; arson. [ 1913 Webster ] | Incendiary | n.; pl. Incendiaries [ L. incendiarius: cf. F. incendiaire. See Incense to inflame. ] [ 1913 Webster ] 1. Any person who maliciously sets fire to a building or other valuable or other valuable property. [ 1913 Webster ] 2. A person who excites or inflames factions, and promotes quarrels or sedition; an agitator; an exciter. [ 1913 Webster ] Several cities . . . drove them out as incendiaries. Bentley. [ 1913 Webster ] | Incendiary | a. [ L. incendiarius, fr. incendium a fire, conflagration: cf. F. incendiaire. See Incense to inflame. ] [ 1913 Webster ] 1. Of or pertaining to incendiarism, or the malicious burning of valuable property; as, incendiary material; as incendiary crime. [ 1913 Webster ] 2. Tending to excite or inflame factions, sedition, or quarrel; inflammatory; seditious. Paley. [ 1913 Webster ] Incendiary device, a device designed to set a structure on fire; a firebomb. -- Incendiary shell, a bombshell. See Carcass, 4. [ 1913 Webster ]
| Incendious | a. [ L. incendiosus burning, hot. ] Promoting faction or contention; seditious; inflammatory. [ Obs. ] Bacon. -- In*cen"di*ous*ly, adv. [Obs.] [1913 Webster] |
| |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |