forbear | (vi) อดกลั้น, See also: อดทน, ข่มใจ, หักห้าม, บังคับใจ, Syn. tolerate, abstain, restrain, Ant. continue, proceed | forbear | (n) บรรพบุรุษ, See also: บรรพชน, Syn. forebear, Ant. descendant | forbearance | (n) ความอดกลั้น, See also: ขันติ, ความอดทน, การบังคับจิตใจ, การข่มใจ, Syn. patience, tolerance, Ant. impatience | forbear from | (phrv) งดเว้นจาก, See also: ละเว้นจาก, หลีกเลี่ยง โดยควบคุมตัวเอง, ป้องกันตนจาก, Syn. refrain from, withhold from |
|
| forbear | (ฟอแบร์') v. อดีตกาลของforbid, อดทน, อดกลั้น, หักห้าม, บังคับจิตใจ, ข่มใจ, ละเว้น. -forbearer n. | forbearance | (ฟอแบ'เรินซฺ) n. การอดทน, การอดกลั้น, การข่มใจ, ขันติ, Syn. restraint |
| forbear | (vi, vt) อดกลั้น, หักห้าม, ระงับ, ละเว้น, อดทน, ข่มใจ | forbearance | (n) การข่มใจ, การหักห้าม, การระงับ, ความอดทน, การละเว้น |
| forbearance | การงดใช้สิทธิเรียกร้อง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | | ขันตี | (n) patience, See also: forbearance, Syn. ขันติ, ความอดทน, ความอดกลั้น, Example: อาจารย์ท่านมีขันตีสูงมาก ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งรอบข้างง่ายๆ, Thai Definition: ความอดกลั้นต่อสิ่งที่ไม่พอใจ | ขันติ | (n) patience, See also: forbearance, endurance, Syn. ความอดกลั้น, ความอดทน, Example: คุณจะต้องมีขันติมากกว่านี้จึงจะทำงานนี้ได้สำเร็จ, Thai Definition: ความอดกลั้นต่อสิ่งที่ไม่พอใจ | ความอดทน | (n) tolerance, See also: forbearance, patience, fortitude, Syn. ความอดกลั้น, การอดใจ, Example: คนไข้ต้องต่อสู้กับความเจ็บปวดจากบาดแผลด้วยความอดทน | การละ | (n) refrain, See also: forbearance, abstinence, abstention, stop, Syn. การงดเว้น, การเลิก, การยกเลิก, การละเว้น, Example: การละการผูกขาดอำนาจทางการเมืองของพรรคคอมมิวนิสต์ถือเป็นการปิดฉากการปกครองของพรรคที่ยาวนานมากว่า 20 ปี, Thai Definition: การที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ |
| ขันตี | [khantī] (n) EN: patience ; forbearance | ความอดกลั้น | [khwām otklan] (n) EN: tolerance ; endurance ; patience ; sufferance ; forbearance FR: tolérance [ f ] ; indulgence [ f ] | ความอดทน | [khwām otthon] (n) EN: tolerance ; forbearance ; patience ; fortitude FR: endurance [ f ] ; patience [ f ] ; tolérance [ f ] |
| | | forbear | (v) refrain from doing, Syn. hold back | forbearance | (n) a delay in enforcing rights or claims or privileges; refraining from acting |
| Forbear | n. [ See Fore, and Bear to produce. ] An ancestor; a forefather; -- usually in the plural. [ Scot. ] [ Also spelled forebear. ] “Your forbears of old.” Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] | Forbear | v. t. 1. To keep away from; to avoid; to abstain from; to give up; as, to forbear the use of a word of doubtful propriety. [ 1913 Webster ] But let me that plunder forbear. Shenstone. [ 1913 Webster ] The King In open battle or the tilting field Forbore his own advantage. Tennyson. [ 1913 Webster ] 2. To treat with consideration or indulgence. [ 1913 Webster ] Forbearing one another in love. Eph. iv. 2. [ 1913 Webster ] 3. To cease from bearing. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Whenas my womb her burden would forbear. Spenser. [ 1913 Webster ] | Forbear | v. i. [ imp. Forbore Forbare [ Obs. ]); p. p. Forborne p. pr. & vb. n. Forbearing. ] [ OE. forberen, AS. forberan; pref. for- + beran to bear. See Bear to support. ] 1. To refrain from proceeding; to pause; to delay. [ 1913 Webster ] Shall I go against Ramoth-gilead to battle, or shall I forbear? 1 Kings xxii. 6. [ 1913 Webster ] 2. To refuse; to decline; to give no heed. [ 1913 Webster ] Thou shalt speak my words unto them, whether they will hear, or whether they will forbear. Ezek. ii. 7. [ 1913 Webster ] 3. To control one's self when provoked. [ 1913 Webster ] The kindest and the happiest pair Will find occasion to forbear. Cowper. [ 1913 Webster ] Both bear and forbear. Old Proverb. [ 1913 Webster ] | Forbearance | n. The act of forbearing or waiting; the exercise of patience. [ 1913 Webster ] He soon shall find Forbearance no acquittance ere day end. Milton. [ 1913 Webster ] 2. The quality of being forbearing; indulgence toward offenders or enemies; long-suffering. [ 1913 Webster ] Have a continent forbearance, till the speed of his rage goes slower. Shak. Syn. -- Abstinence; refraining; lenity; mildness. [ 1913 Webster ] | Forbearant | a. Forbearing. [ R. ] Carlyle. [ 1913 Webster ] | Forbearer | n. One who forbears. Tusser. [ 1913 Webster ] | Forbearing | a. Disposed or accustomed to forbear; patient; long-suffering. -- For*bear"ing*ly, adv. [1913 Webster] |
| | 忍 | [にん, nin] (n) (arch) endurance; forbearance; patience; self-restraint #3,315 [Add to Longdo] | 寛容 | [かんよう, kanyou] (adj-na, n) tolerance; open-mindedness; forbearance; generosity; (P) #17,333 [Add to Longdo] | 勘弁 | [かんべん, kanben] (n, vs) pardon; forgiveness; forbearance; (P) [Add to Longdo] | 堪忍;勘忍 | [かんにん, kannin] (int, n) pardon; patient endurance; forbearance; forgiveness [Add to Longdo] | 忍辱 | [にんにく, ninniku] (n) { Buddh } forbearance (in the face of difficulty, persecution, etc.) [Add to Longdo] | 不作為 | [ふさくい, fusakui] (n) forbearance [Add to Longdo] |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |