ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -legit-, *legit* |
legitimacy | (n) ลักษณะที่ชอบด้วยกฎหมาย, See also: ความชอบธรรม, Syn. authenticity, genuineness | legitimate | (adj) ตามหลักการหรือกฎเกณฑ์ที่ตั้งไว้, See also: ตามทำนองคลองธรรม, Syn. sanctioned | legitimate | (adj) ถูกต้องตามกฎหมาย, See also: ชอบด้วยกฎหมาย, Syn. lawful, licit, legal | legitimate | (adj) ถูกต้องตามเหตุผล, See also: ตามตรรกะ, Syn. logical, valid | legitimate | (vt) ทำให้ถูกกฎหมาย, Syn. legalize | legitimate | (vt) ทำให้เป็นบุตรถูกต้องตามกฎหมาย | legitimate | (adj) ที่เกิดจากบิดามารดาซึ่งสมรสกันตามกฎหมาย, See also: ที่เป็นบุตรตามกฎหมาย | legitimate | (adj) แท้จริง, See also: ปลอม, เก๊, หลอกลวง | legitimate | (vt) พิสูจน์ให้เห็นว่าถูกต้องตามกฎหมาย |
|
| legitimacy | (ลิจิท'ทะมะซี) n. ความถูกต้องตามกฎหมาย, ความชอบด้วยกฎหมาย, ความถูกต้องสมควร, ความมีสิทธิตามกฎหมาย, ความถูกต้องตามทำนองคลองธรรม, ความถูกต้องตามขนบธรรมเนียมประเพณี | legitimate | (ลิจิท'ทะเมท) adj. ถูกต้องตามกฎหมาย, ถูกต้องสมควร, มีสิทธิตามกฎหมาย, ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม, ถูกต้องตามขนบธรรมเนียมประเพณี, โดยการสมรสที่ชอบด้วยกฎหมาย vt.ทำให้ถูกต้อง ตามกฎหมาย, ทำให้ชอบด้วยกฎหมาย, มอบอำนาจ., See also: legitimateness n. ดูlegitimate legitimation n. ดูlegimate, Syn. lawful, legal, licit | elegit | (อีลี'จิท) n. คำสั่งอายัดทรัพย์สินของจำเลยจนกว่าจำเลยจะใช้หนี้หมด | illegitimacy | (อิลลิจิท'ทะมะซี) n. ความผิดกฎหมาย, ความนอกกฎหมาย (ลูก) | illegitimate | (อิลลิจิท'ทิเมท) adj. ผิดกฎหมาย, (ลูก) นอกกฎหมาย, ผิดปกติ, ผิดทำนองคลองธรรม, ผิดหลักการ. vt. ทำให้ผิดกฎหมาย. n. ลูกนอกกฎหมาย, บุคคลนอกกฎหมาย., See also: illegitimateness n. illegitimation n., Syn. unlawful, bastard, illogical |
| | | | | | | | บุตรนอกกฎหมาย | [but nøk kotmāi] (n, exp) EN: illegitimate child ; bastard FR: enfant naturel [ m ] ; bâtard [ m ] (péj.) ; bâtarde [ f ] (péj.) | บุตรนอกสมรส | [but nøk somrot] (n, exp) EN: illegitimate child ; bastard FR: enfant naturel [ m ] ; bâtard [ m ] (péj.) ; bâtarde [ f ] (péj.) | ชอบด้วย | [chøp dūay] (adj) EN: legal ; lawful ; legitimate FR: conforme à ; en accord avec | ชอบด้วยกฎหมาย | [chøp dūay kotmāi] (adj) EN: legal ; lawful ; legitimate FR: légal | ชอบธรรม | [chøptham] (adj) EN: lawful ; legal ; legitimate ; rightful FR: légitime | โดยชอบธรรม | [dōi chøptham] (adj) EN: legitimate | ความชอบด้วยกฎหมาย | [khwām chøp dūay kotmāi] (n, exp) EN: righteousness ; legality ; legitimacy | ความชอบธรรม | [khwām chøptham] (n) EN: righteousness ; legality ; legitimacy | ความถูกต้องตามกฎหมาย | [khwām thuktǿng tām kotmāi] (n, exp) EN: legality ; legitimacy ; validity FR: légalité [ f ] | กฎหมายลักษณะบุคคล | [kotmāi laksana bukkhon] (n, exp) EN: legitimate persons |
| | | | Legitim | n. [ See Legitimate, a. ] (Scots Law) The portion of movable estate to which the children are entitled upon the death of the father. [ 1913 Webster ] | Legitimacy | n. [ See Legitimate, a. ] The state, or quality, of being legitimate, or in conformity with law; hence, the condition of having been lawfully begotten, or born in wedlock. [ 1913 Webster ] The doctrine of Divine Right, which has now come back to us, like a thief from transportation, under the alias of Legitimacy. Macaulay. [ 1913 Webster ] | Legitimate | a. [ LL. legitimatus, p. p. of legitimare to legitimate, fr. L. legitimus legitimate. See Legal. ] 1. Accordant with law or with established legal forms and requirements; lawful; as, legitimate government; legitimate rights; the legitimate succession to the throne; a legitimate proceeding of an officer; a legitimate heir. [ 1913 Webster ] 2. Lawfully begotten; born in wedlock. [ 1913 Webster ] 3. Authorized; real; genuine; not false, counterfe`t, or spurious; as, $legitimate poems of Chaucer; legitimate inscriptions. [ 1913 Webster ] 4. Conforming to known principles, or accepted rules; as, legitimate reasoning; a legitimate standard, or method; a legitimate combination of colors. [ 1913 Webster ] Tillotson still keeps his place as a legitimate English classic. Macaulay. [ 1913 Webster ] 5. Following by logical sequence; reasonable; as, a legitimate result; a legitimate inference. [ 1913 Webster ] | Legitimate | v. t. [ imp. & p. p. Legitimated p. pr. & vb. n. Legitimating ] To make legitimate, lawful, or valid; esp., to put in the position or state of a legitimate person before the law, by legal means; as, to legitimate a bastard child. [ 1913 Webster ] To enact a statute of that which he dares not seem to approve, even to legitimate vice. Milton. [ 1913 Webster ] | Legitimately | adv. In a legitimate manner; lawfully; genuinely. [ 1913 Webster ] | Legitimateness | n. The state or quality of being legitimate; lawfulness; genuineness. [ 1913 Webster ] | Legitimation | n. [ Cf. F. légitimation. ] [ 1913 Webster ] 1. The act of making legitimate. [ 1913 Webster ] The coining or legitimation of money. East. [ 1913 Webster ] 2. Lawful birth. [ R. ] Shak. [ 1913 Webster ] | Legitimatist | n. See Legitimist. [ 1913 Webster ] | Legitimatize | v. t. To legitimate. [ 1913 Webster ] | Legitimism | n. The principles or plans of legitimists. [ 1913 Webster ] |
| | | 正当 | [せいとう, seitou] (adj-na, n) just; justifiable; right; due; proper; equitable; reasonable; legitimate; legal; lawful; (P) #4,912 [Add to Longdo] | 正規 | [せいき, seiki] (adj-na, n, adj-no) regular; normal; legal; formal; established; legitimate; (P) #5,306 [Add to Longdo] | 正統 | [せいとう(P);しょうとう, seitou (P); shoutou] (adj-na, n, adj-no) legitimate; orthodox; traditional; (P) #9,970 [Add to Longdo] | 立派 | [りっぱ, rippa] (adj-na, n) splendid; fine; handsome; elegant; imposing; prominent; legal; legitimate; (P) #12,938 [Add to Longdo] | 嫡子 | [ちゃくし, chakushi] (n) legitimate child; (P) #17,661 [Add to Longdo] | こぼれ種;零れ種 | [こぼれだね;こぼれダネ, koboredane ; kobore dane] (n) (1) self-sown seed; self-sown seedling; (2) illegitimate child (e.g. of one's servant) [Add to Longdo] | ご立派;御立派 | [ごりっぱ, gorippa] (adj-na) (pol) (See 立派) splendid; fine; handsome; elegant; imposing; prominent; legal; legitimate [Add to Longdo] | 隠し子 | [かくしご, kakushigo] (n) illegitimate child [Add to Longdo] | 吉野時代 | [よしのじだい, yoshinojidai] (n) (obsc) (See 南北朝時代) Yoshino period (Japan's Northern and Southern Courts period, esp. from the viewpoint of the legitimacy of the Southern Court, 1336-1392 CE) [Add to Longdo] | 吉野朝時代 | [よしのちょうじだい, yoshinochoujidai] (n) (obsc) (See 南北朝時代) Yoshino period (Japan's Northern and Southern Courts period, esp. from the viewpoint of the legitimacy of the Southern Court, 1336-1392 CE) [Add to Longdo] |
| 嫡 | [ちゃく, chaku] LEGITIM (FRAU, KIND, ERBE) [Add to Longdo] | 嫡出子 | [ちゃくしゅつし, chakushutsushi] legitimes_Kind, eheliches_Kind [Add to Longdo] | 嫡嗣 | [ちゃくし, chakushi] legitimer_Erbe [Add to Longdo] | 嫡子 | [ちゃくし, chakushi] legitimes_Kind, eheliches_Kind [Add to Longdo] | 嫡孫 | [ちゃくそん, chakuson] legitimer_Enkel, (Kind_des_aeltesten_Sohnes) [Add to Longdo] |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |