ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -bevel-, *bevel* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| bevel | (เบฟ'เวิล) { bevelled, bevelling, bevels } n. ส่วนลาดหรือเอียงของเส้นหรือผิวหน้าที่ไม่เป็นมุมฉากซึ่งกันและกัน, เครื่องมือวาดมุมกับส่วนลาดเอียง adj. ลาด, เอียง, มุมเอียง vt. ทำให้เป็นมุมเอียง, เอียงตัด, ลาดตัว vi. เป็นมุมเอียง, See also: bevelled adj. เอียง | bevel wheel | n. เฟืองเอียง |
| bevel | (adj) เอียง, ลาด, เป็นมุม | bevel | (n) มุม, เชิง, ชาย | bevel | (vt) บาก, ทำให้เป็นมุม, ทำให้เอียง |
| | Bevel | รอยบาก, เฉลียง [การแพทย์] | bevel gears | เฟืองดอกจอก, ชุดเฟืองที่มีลักษณะคล้ายกรวย ฟันของเฟือกดอกจอกมีทั้งแบบตรงและแบบเฉียง เฟืองดอกจอกทำหน้าที่ส่งกำลังเพื่อเปลี่ยนแกนหมุนของเพลา โดยจะใช้เฟืองดอกจอก 2 ตัว ประกบกันทำมุม 90 องศา [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| | | | | Bevel | a. 1. Having the slant of a bevel; slanting. [ 1913 Webster ] 2. Hence: Morally distorted; not upright. [ Poetic ] [ 1913 Webster ] I may be straight, though they themselves be bevel. Shak. [ 1913 Webster ] A bevel angle, any angle other than one of 90°. -- Bevel wheel, a cogwheel whose working face is oblique to the axis. Knight. [ 1913 Webster ]
| Bevel | n. [ C. F. biveau, earlier buveau, Sp. baivel; of unknown origin. Cf. Bevile. ] 1. Any angle other than a right angle; the angle which one surface makes with another when they are not at right angles; the slant or inclination of such surface; as, to give a bevel to the edge of a table or a stone slab; the bevel of a piece of timber. [ 1913 Webster ] 2. An instrument consisting of two rules or arms, jointed together at one end, and opening to any angle, for adjusting the surfaces of work to the same or a given inclination; -- called also a bevel square. Gwilt. [ 1913 Webster ] | Bevel | v. i. To deviate or incline from an angle of 90°, as a surface; to slant. [ 1913 Webster ] Their houses are very ill built, the walls bevel. Swift. [ 1913 Webster ] | Bevel | v. t. [ imp. & p. p. Beveled (&unr_;) or Bevelled; p. pr. & vb. n. Beveling or Bevelling. ] To cut to a bevel angle; to slope the edge or surface of. [ 1913 Webster ] | Bevel gear | (Mech.) A kind of gear in which the two wheels working together lie in different planes, and have their teeth cut at right angles to the surfaces of two cones whose apices coincide with the point where the axes of the wheels would meet. [ 1913 Webster ] | Bevelled | { } a. 1. Formed to a bevel angle; sloping; as, the beveled edge of a table. [ 1913 Webster ] 2. (Min.) Replaced by two planes inclining equally upon the adjacent planes, as an edge; having its edges replaced by sloping planes, as a cube or other solid. [ 1913 Webster ] Variants: Beveled | Bevelment | n. (Min.) The replacement of an edge by two similar planes, equally inclined to the including faces or adjacent planes. [ 1913 Webster ] |
| | 傾斜 | [けいしゃ, keisha] (n, vs) inclination; slant; slope; bevel; list; dip; (P) #7,857 [Add to Longdo] | 斜面 | [しゃめん, shamen] (n) slope; slanting surface; bevel; (P) #11,610 [Add to Longdo] | ベベルギヤ | [beberugiya] (n) bevel gear [Add to Longdo] | 傘歯車 | [かさはぐるま, kasahaguruma] (n) bevel gear [Add to Longdo] | 斜角 | [しゃかく, shakaku] (n, adj-no) bevel [Add to Longdo] | 面取り | [めんとり, mentori] (n, vs) chamfering; beveling; bevelling [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |