ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -swainl-, *swainl* |
(เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา swainl มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: swain) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ Swainling | n. A little swain. [ R. ] [ 1913 Webster ] | Swain | n. [ OE. swain, swein, Icel. sveinn a boy, servant; akin to Sw. sven, Dan. svend, AS. swān, OHG. swein. ] 1. A servant. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Him behoves serve himself that has no swain. Chaucer. [ 1913 Webster ] 2. A young man dwelling in the country; a rustic; esp., a cuntry gallant or lover; -- chiefly in poetry. [ 1913 Webster ] It were a happy life To be no better than a homely swain. Shak. [ 1913 Webster ] Blest swains! whose nymphs in every grace excel. Pope. [ 1913 Webster ] | Swainish | a. Pertaining to, or resembling, a swain; rustic; ignorant. “An ungentle and swainish beast.” Milton. -- Swain"ish*ness, n. Emerson. [1913 Webster] | Swainmote | n. [ Swain + mote meeting: cf. LL. swanimotum. ] (Eng. Forest Law) A court held before the verders of the forest as judges, by the steward of the court, thrice every year, the swains, or freeholders, within the forest composing the jury. [ Written also swanimote, and sweinmote. ] Blackstone. [ 1913 Webster ] | Swainship | n. The condition of a swain. [ 1913 Webster ] |
| |
| swain | (สเวน) n. คนรัก, ชายหนุ่มลูกทุ่ง, ชายหนุ่มบ้านนอก, ผู้ขอแต่งงานด้วย., See also: swainish adj. swainness n., Syn. boy friend | boatswain | (โบ'เซิน) n. สรั่งเรือ, พันจ่าเรือที่มีหน้าที่ดูแลเรือ, หัวหน้ากะลาสีเรือ, จ่ายามเรือ | cockswain | (คอค'ซัน) n. มือพายหัวหน้าเรือ แข่ง | coxswain | (คอค'เซิน, -สเวน) n. คนถือท้ายเรือแข่ง, หัวหน้ามือพายของเรือแข่ง, คนที่ทำหน้าที่ดูแลเรือบด, Syn. steersman |
| swain | (n) คู่รัก, คนรัก, หนุ่มลูกทุ่ง | boatswain | (n) หัวหน้ากะลาสีเรือ, จ่ายามเรือ, สรั่งเรือ | cockswain | (n) สรั่ง, คนบอกจังหวะเรือ | coxswain | (n) สรั่ง, คนถือท้ายเรือ |
| | เหยี่ยวทุ่งสีจาง | [yīo thung sī chāng] (n, exp) EN: Pallid Harrier FR: Busard pâle [ m ] ; Busard blafard [ m ] ; Busard de Swainson [ m ] |
| | | | Swain | n. [ OE. swain, swein, Icel. sveinn a boy, servant; akin to Sw. sven, Dan. svend, AS. swān, OHG. swein. ] 1. A servant. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Him behoves serve himself that has no swain. Chaucer. [ 1913 Webster ] 2. A young man dwelling in the country; a rustic; esp., a cuntry gallant or lover; -- chiefly in poetry. [ 1913 Webster ] It were a happy life To be no better than a homely swain. Shak. [ 1913 Webster ] Blest swains! whose nymphs in every grace excel. Pope. [ 1913 Webster ] | Swainish | a. Pertaining to, or resembling, a swain; rustic; ignorant. “An ungentle and swainish beast.” Milton. -- Swain"ish*ness, n. Emerson. [1913 Webster] | Swainling | n. A little swain. [ R. ] [ 1913 Webster ] | Swainmote | n. [ Swain + mote meeting: cf. LL. swanimotum. ] (Eng. Forest Law) A court held before the verders of the forest as judges, by the steward of the court, thrice every year, the swains, or freeholders, within the forest composing the jury. [ Written also swanimote, and sweinmote. ] Blackstone. [ 1913 Webster ] | Swainship | n. The condition of a swain. [ 1913 Webster ] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |