มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| recline | (รีไคลน') vi. เอนไปข้างหลัง, พิง, เอนกาย, หนุน, เอกเขนก vt. ทำให้เอนไปข้างหลัง, See also: reclinable adj. reclination n. recliner n., Syn. lie back or down |
| recline | (vi) เอนกาย, พิง, หนุน, ตั้งเอียงๆ, เอกเขนก |
| | | | เอน | [ēn] (v) EN: recline ; bend ; incline ; lean ; rest ; tend FR: s'incliner ; pencher ; être couché | นอน | [nøn] (v) EN: lie down ; recline FR: se coucher ; s'allonger |
| | | | Recline | v. t. [ imp. & p. p. Reclined p. pr. & vb. n. Reclining. ] [ L. reclinare; pref. re- re- + clinare to lean, incline. See Incline, Lean to incline. ] To cause or permit to lean, incline, rest, etc.; to place in a recumbent position; as, to recline the head on the hand. [ 1913 Webster ] The mother Reclined her dying head upon his breast. Dryden. [ 1913 Webster ] | Recline | v. i. 1. To lean or incline; as, to recline against a wall. [ 1913 Webster ] 2. To assume, or to be in, a recumbent position; as, to recline on a couch. [ 1913 Webster ] | Recline | a. [ L. reclinis. See Recline, v. t. ] Having a reclining posture; leaning; reclining. [ R. ] [ 1913 Webster ] They sat, recline On the soft downy bank, damasked with flowers. Milton. [ 1913 Webster ] | Reclined | a. (Bot.) Falling or turned downward; reclinate. [ 1913 Webster ] | Recliner | n. 1. One who, or that which, reclines. [ 1913 Webster ] 2. Specifically: An armchair with a back that can be adjusted to lean backward, and a footrest that can be moved up to support the legs, or folded under the chair when the person is sitting up; the back and footrest are often geared so that they move together, allowing the chair to be conveniently adjusted either for sitting up or for lying back; also called a reclining chair. [ PJC ] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |