มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| quiescent | (ควิเอส'เซินทฺ) adj. สงบ, เงียบ, นิ่ง, เฉยเมย, เงื่องหงอย, เฉื่อยชา., See also: quiescence n. quiescency n., Syn. quiet, inactive | acquiesce | (แอค' ควิเอส) vi. ยอมรับในใจ, ยินยอม, นิ่งเฉย. -acquiescence n., |
| quiescence | (n) ความสงบ, ความนิ่ง, ความเฉยเมย | quiescent | (adj) สงบ, นิ่ง, เฉยเมย, เฉื่อยชา | acquiesce | (vi) ยินยอม, ยอมรับ, สงบปากสงบคำ, นิ่งเฉย | acquiescence | (n) การยินยอม, การยอมรับ, การสงบปากสงบคำ, การนิ่งเฉย |
| | | | Quiesce | v. i. [ imp. & p. p. Quiesced p. pr. & vb. n. Quiescing ] [ L. quiescere, akin to quies rest, quiet. See Quiet, a. & n. ] To be silent, as a letter; to have no sound. M. Stuart. [ 1913 Webster ] | Quiescency | { } n. [ L. quiescentia, fr. quiescens, p. pr.; cf. F. quiestence. See Quiesce. ] The state or quality of being quiescent. “Quiescence, bodily and mental.” H. Spencer. [ 1913 Webster ] Deeds will be done; -- while be boasts his quiescence. R. Browning. [ 1913 Webster ] Variants: Quiescence | Quiescent | a. [ L. quiescens, -entis, p. pr. of quiescere: cf. F. quiescent. See Quiesce. ] 1. Being in a state of repose; at rest; still; not moving; as, a quiescent body or fluid. [ 1913 Webster ] 2. Not ruffed with passion; unagitated; not in action; not excited; quiet; dormant; resting. [ 1913 Webster ] In times of national security, the feeling of patriotism . . . is so quiescent that it seems hardly to exist. Prof. Wilson. [ 1913 Webster ] 3. (Gram.) Not sounded; silent; as, y is quiescent in “day” and “say.” [ 1913 Webster ] | Quiescent | n. (Gram.) A silent letter. M. Stuart. [ 1913 Webster ] | Quiescently | adv. In a quiescent manner. [ 1913 Webster ] |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |