| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -inh-, *inh* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | | inhale | (vt) หายใจเข้า, See also: สูด, ดม, Syn. breathe in, draw in, gasp, Ant. exhale | | inhale | (vi) หายใจเข้า, See also: สูด, ดม, Syn. breath in, Ant. exhale | | inhere | (vi) คงอยู่ใน, See also: มีแต่กำเนิด, Syn. consist in, reside in, belong | | inhume | (vt) ฝังศพ (วรรณคดี, ทางการ), See also: ฝังดิน, Syn. bury, entomb, Ant. exhume | | inhabit | (vt) อยู่อาศัย, See also: เข้าพำนัก, พักอาศัย, Syn. occupy, live, reside | | inhaler | (n) เครื่องช่วยหายใจ, See also: อุปกรณ์ช่วยในการหายใจ, Syn. respirator | | inhaler | (n) ผู้สูด, See also: คนสูบ, คนสูบบุหรี่ | | inherit | (vi) รับมรดก, Syn. fall heir to, come into, succeed to; | | inherit | (vt) สืบต่อ, See also: สืบทอด, รับช่วง, ตกทอด, Syn. succeed to, acquire, obtain, accede, Ant. be disowned, miss | | inhibit | (vt) ยับยั้ง, See also: ขัดขวาง, กั้นขวาง, Syn. restrain, hinder, obstruct, Ant. reveal |
| |
| | inhabit | (อินแฮบ'บิท) vt. อาศัยอยู่ใน, อยู่ใน, มีอยู่ใน., See also: inhabitability n. inhabitable adj. inhabitation n., Syn. dwelll in | | inhabitance | (อินแฮบ'บิเทินซี, อินแฮบ'บิเทินซฺ) n. สถานที่อยู่อาศัย, ที่อยู่อาศัย, การอยู่อาศัยinhabitant (อินแฮบ'บิเทินทฺ) n. ผู้อยู่อาศัย, สัตว์ที่อยู่อาศัย, ผู้อาศัย, พลเมือง., See also: inhabiter n., Syn. resident | | inhabitancy | (อินแฮบ'บิเทินซี, อินแฮบ'บิเทินซฺ) n. สถานที่อยู่อาศัย, ที่อยู่อาศัย, การอยู่อาศัยinhabitant (อินแฮบ'บิเทินทฺ) n. ผู้อยู่อาศัย, สัตว์ที่อยู่อาศัย, ผู้อาศัย, พลเมือง., See also: inhabiter n., Syn. resident | | inhalant | (อินเฮ'เลินทฺ) adj. ใช้สูดเข้า n. ยาสำหรับสูดเข้าปอด, เครื่องอัดยาเข้าปอด | | inhalator | (อิน'ฮะเลเทอะ) n. เครื่องมือช่วยสูดอากาศหรือยาเข้าปอด | | inhale | (อินเฮล') vt. สูดเข้าปอด, หายใจเข้า. vi. สูด, สูบ., See also: inhalation n., Syn. gasp | | inhaler | (อินเฮ'เลอะ) n. เครื่องมือสูบอากาศหรือยาเข้าปอด, เครื่องช่วยหายใจ, ผู้สูด, ผู้สูบ | | inherent | (อินเฮีย'เรินทฺ) adj. ซึ่งมีอยู่แต่กำเนิด, ซึ่งมีอยู่อย่างถาวรและไม่แยกจากกัน., Syn. inborn, inbred | | inherit | (อินเฮอ'ริท) vt. รับช่วง, สืบช่วง, สืบทอด, สืบลักษณะทางกรรมพันธุ์. vi. สืบทอด, รับมรดก, กลายเป็นทายาท, See also: inheritability n. inheritable adj. inheritably adv. | | inheritance | (อินเฮอ'ริเทินซฺ) n. สิ่งที่รับช่วงมา, สิ่งที่สืบทอดมา, การรับช่วง, การสืบทอด, สิทธิในการรับมรดก, สิทธิในการรับช่วง, Syn. heritage, legacy, การสืบทอด เป็นศัพท์ที่ใช้ในภาษาเชิงวัตถุ object-oriented language เป็นคำสั่งให้ทำการคัดลอกกลุ่มรหัสคำสั่งได้ นักเขียนโปรแกรมจะชอบเพราะไม่ต้องพิมพ์กลุ่มคำสั่งนั้นซ้ำ แล้วซ้ำอีกบ่อย ๆ |
| | inhabit | (vt) อยู่, อาศัยอยู่, มีอยู่ใน | | inhabitable | (adj) อยู่ได้, อาศัยอยู่ได้ | | inhabitant | (n) ประชากร, พลเมือง, ชาวบ้าน, ผู้อาศัย | | inhalation | (n) การหายใจเข้า, การสูดลม, การสูดอากาศ | | inhale | (vi) หายใจเข้า, อัด, ดูด, สูด | | inharmonious | (adj) ไม่ถูกกัน, ไม่ลงรอยกัน, ไม่กินเส้นกัน, ปีนเกลียวกัน | | inherent | (adj) โดยสันดาน, โดยเนื้อแท้, ประจำตัว, โดยธรรมชาติ | | inherit | (vt) รับมรดก, สืบสกุล, รับช่วง, สืบทอด | | inheritance | (n) มรดก, การสืบทอด, การสืบสกุล, การรับช่วง | | inheritor | (n) ทายาท, ผู้สืบทอด, รัชทายาท |
| | | Inhabitants | ผู้อยู่อาศัย, Example: ลักษณะของการครอบครองที่อยู่ [สิ่งแวดล้อม] | | Inhalation | การสูดดม, สูด, ทางลมหายใจ, การสูดดมเข้าไป, ทางหายใจ [การแพทย์] | | Inhalation Therapy | การรักษาด้วยวิธีสูดดม, บำบัดด้วยการสูดดม, เครื่องช่วยหายใจ [การแพทย์] | | Inhalation, End | การสิ้นสุดของการหายใจเข้า [การแพทย์] | | Inhalation, Mist | การสูดดมฝอยละออง [การแพทย์] | | Inhalation, Oral | ยาที่ใช้สูดเข้าทางปาก, สูดดมทางปาก [การแพทย์] | | Inhalations | ยาสูดดม [การแพทย์] | | Inhalers, Metered Dose | เครื่องพ่นละอองยาสำเร็จรูป [การแพทย์] | | Inherent | อินฮีเรนท์, คุณสมบัติประจำตัว [การแพทย์] | | Inherent Factors | ความผันแปรที่เกิดมีเองโดยธรรมชาติ [การแพทย์] |
| | | | | สืบสาน | (v) inherit, See also: succeed to, carry on, come to, Syn. สืบต่อ, สืบทอด, Example: ความเป็นช่างศิลปะของชาวล้านนายังคงสืบสานมาสู่ชาวล้านนาในปัจจุบันนี้อย่างไม่ขาดสาย, Thai Definition: ปฏิบัติติดต่อกันมา, ถ่ายทอดติดต่อกันมา | | ผู้สืบสายโลหิต | (n) heir/heiress, See also: inheritor, successor, beneficiary, Syn. ผู้สืบสายเลือด, ทายาท, Example: ทันทีที่บรรลุนิติภาวะ เขาได้ประกาศสร้างครอบครัวของตัวเองและต้องการมีผู้สืบสายโลหิตไว้สืบสกุลด้วย, Count Unit: คน | | ยาดม | (n) smelling salt, See also: inhalant, Example: ยาดมก็เป็นยาประจำตัวของคนแก่ | | สืบทอด | (v) inherit, See also: succeed to, carry on, fall heir to, come into, Example: พวกเราตั้งใจจะสืบทอดเจตนารมณ์ของคุณปู่, Thai Definition: สืบจากรุ่นหนึ่งไปอีกรุ่นหนึ่ง | | รับช่วง | (v) take over, See also: inherit, succeed to, take the place of, Example: เด็กเป็นผู้ที่จะได้รับช่วงทุกสิ่งทุกอย่างต่อจากผู้ใหญ่ | | ผู้รับมรดก | (n) inheritor, Syn. ผู้รับพินัยกรรม, Example: ญาติๆ ต่างก็ยืนยันว่าเป็นผู้รับมรดกที่ถูกต้องตามกฎหมายกันทุกคน, Count Unit: คน, Thai Definition: บุคคลที่ได้รับทรัพย์สินทุกชนิดตลอดทั้งสิทธิ หน้าที่ และความรับผิดต่างๆ ของผู้ตาย ตามที่ผู้ตายกำหนดไว้ในพินัยกรรม | | ข้าแผ่นดิน | (n) citizen, See also: inhabitant, dweller, Syn. ชาวเมือง, พลเมือง, ราษฎร, ประชาชน, Example: ข้าแผ่นดินอยู่เย็นเป็นสุขบนแผ่นดินไทยมาหลายชั่วอายุคน, Count Unit: คน, Thai Definition: พลเมืองของประเทศที่มีเชื้อชาตินั้นและอาศัยทำมาหากินอยู่ในประเทศนั้น | | พสกนิกร | (n) inhabitant, See also: citizen, people, civilian, Syn. พลเมือง, ประชาราษฎร์, ประชากร, พสก, Example: พระมหากษัตริย์ผู้ทรงธรรมเป็นปูชนียบุคคลของพสกนิกร, Count Unit: คน | | อัดบุหรี่ | (v) inhale (when smoking), See also: have a whiff, Example: เขาอัดบุหรี่เข้าปอด 3-4 ครั้ง ติดๆ กันอย่างระงับอารมณ์ | | ตัวยับยั้ง | (n) inhibitor, See also: restraint, restriction, Thai Definition: สิ่งที่ทำให้เกิดการหยุดพักหรือหยุดชะงักการกระทำออกไปก่อน |
| | inhabit | (v) be present in | | inhabitancy | (n) the act of dwelling in or living permanently in a place (said of both animals and men), Syn. inhabitation, habitation | | inhabitant | (n) a person who inhabits a particular place, Syn. habitant, dweller, denizen, indweller | | inhalant | (n) something that is inhaled | | inhalant | (n) a medication to be taken by inhaling it, Syn. inhalation | | inhalant | (adj) inhaling or serving for inhalation | | inhalation | (n) the act of inhaling; the drawing in of air (or other gases) as in breathing, Syn. intake, aspiration, inspiration, breathing in | | inhalation anesthesia | (n) general anesthesia achieved by administration of an inhalation anesthetic | | inhalation anesthetic | (n) a gas that produces general anesthesia when inhaled, Syn. inhalation anaesthetic, inhalation general anaesthetic, inhalation general anesthetic | | inhale | (v) draw deep into the lungs in by breathing |
| | Inhabile | a. [ L. inhabilis: cf. F. inhabile. See In- not, and Habile, and cf. Unable. ] [ 1913 Webster ] 1. Not apt or fit; unfit; not convenient; inappropriate; unsuitable; as, inhabile matter. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] 2. Unskilled; unready; awkward; incompetent; unqualified; -- said of persons. [ Obs. ] See Unable. [ 1913 Webster ] | | Inhability | n. [ Cf. F. inhabileté, inhabilité. See Inability. ] Unsuitableness; unaptness; unfitness; inability. [ Obs. ] Barrow. [ 1913 Webster ] | | Inhabit | v. t. [ imp. & p. p. Inhabited; p. pr. & vb. n. Inhabiting. ] [ OE. enhabiten, OF. enhabiter, L. inhabitare; pref. in- in + habitare to dwell. See Habit. ] To live or dwell in; to occupy, as a place of settled residence; as, wild beasts inhabit the forest; men inhabit cities and houses. [ 1913 Webster ] The high and lofty One, that inhabiteth eternity. Is. lvii. 15. [ 1913 Webster ] O, who would inhabit
This bleak world alone? Moore. [ 1913 Webster ] | | Inhabit | v. i. To have residence in a place; to dwell; to live; to abide. [ Archaic or Poetic ] Shak. [ 1913 Webster ] They say wild beasts inhabit here. Waller. [ 1913 Webster ] | | Inhabitable | a. [ L. inhabitabilis. See Inhabit. ] Capable of being inhabited; habitable. [ 1913 Webster ] Systems of inhabitable planets. Locke. [ 1913 Webster ] | | Inhabitable | a. [ L. inhabitabilis: cf. F. inhabitable. See In- not, and Habitable. ] Not habitable; not suitable to be inhabited. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] The frozen ridges of the Alps
Or other ground inhabitable. Shak. | | Inhabitancy | { } n. 1. The act of inhabiting, or the state of being inhabited; the condition of an inhabitant; residence; occupancy. [ 1913 Webster ] Ruins yet resting in the wild moors testify a former inhabitance. Carew. [ 1913 Webster ] 2. (Law) The state of having legal right to claim the privileges of a recognized inhabitant; especially, the right to support in case of poverty, acquired by residence in a town; habitancy. [ 1913 Webster ] Variants: Inhabitance | | Inhabitant | n. [ L. inhabitans, -antis, p. pr. of inhabitare. ] [ 1913 Webster ] 1. One who dwells or resides permanently in a place, as distinguished from a transient lodger or visitor; as, an inhabitant of a house, a town, a city, county, or state. “Frail inhabitants of earth.” Cowper. [ 1913 Webster ] In this place, they report that they saw inhabitants which were very fair and fat people. Abp. Abbot. [ 1913 Webster ] 2. (Law) One who has a legal settlement in a town, city, or parish; a permanent resident. [ 1913 Webster ] | | Inhabitate | v. t. To inhabit. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] | | Inhabitation | n. [ L. inhabitatio a dwelling. ] [ 1913 Webster ] 1. The act of inhabiting, or the state of being inhabited; indwelling. [ 1913 Webster ] The inhabitation of the Holy Ghost. Bp. Pearson. [ 1913 Webster ] 2. Abode; place of dwelling; residence. [ Obs. ] Milton. [ 1913 Webster ] 3. Population; inhabitants. [ Obs. ] Sir T. Browne. [ 1913 Webster ] The beginning of nations and of the world's inhabitation. Sir W. Raleigh. [ 1913 Webster ] |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
