a. [ L. grammaticus, grammaticalis; Gr. &unr_; skilled in grammar, knowing one's letters, from &unr_; a letter: cf. F. grammatical. See Grammar. ] 1. Of or pertaining to grammar; of the nature of grammar; as, a grammatical rule. [ 1913 Webster ]
2. According to the rules of grammar; grammatically correct; as, the sentence is not grammatical; the construction is not grammatical.
--Gram*mat"ic*al*ly, adv. -- Gram*mat"ic*al*ness, n. [ 1913 Webster ]
[しょうみょう, shoumyou] (n) (1) (See 五明) sabdavidya (ancient Indian linguistic and grammatical studies); (2) { Buddh } chanting of Buddhist hymns (usu. in Sanskrit or Chinese) #7,548[Add to Longdo]
[ninaru] (suf) (1) becomes; will become; turns out; (2) (with "o" and masu-stem of verb) grammatical form creating an honorific verbal expression; (P) [Add to Longdo]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย
