ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: prance, -prance- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| prance | (แพรนซฺ, พรานซฺ) vi., n. (การ) (ม้า) ชูขาหน้าขึ้นทั้ง2ขา, ขี่ม้าอย่างสบาย, ไปอย่างแคล่วคล่อง, การขี่ม้าเดินโอ้อวด., See also: prancer n. prancingly adv. |
| prance | (n) การเหยาะย่าง, การเดินอวด | prance | (vi) เหยาะย่าง, หกหลัง, เดินอวด |
| | | | | Prance | v. i. [ imp. & p. p. Pranced p. pr. & vb. n. Prancing ] [ OE. prauncen; probably akin to prank, v. t. See Prank. ] 1. To spring or bound, as a horse in high mettle. [ 1913 Webster ] Now rule thy prancing steed. Gay. [ 1913 Webster ] 2. To ride on a prancing horse; to ride in an ostentatious manner. [ 1913 Webster ] The insulting tyrant prancing o'er the field. Addison. [ 1913 Webster ] 3. To walk or strut about in a pompous, showy manner, or with warlike parade. Swift. [ 1913 Webster ] | Prancer | n. A horse which prances. [ 1913 Webster ] Then came the captain . . . upon a brave prancer. Evelyn. [ 1913 Webster ] |
| | | 跳ねる | [はねる, haneru] (v1, vi) (1) to jump; to leap; to prance; to spring up; to bound; to hop; (2) to break up; to close; to come to an end; (3) (instead of 撥ねる) to hit (e.g. to have a car hit something or someone); (P) [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |