ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: haemat, -haemat- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| panhaematopenia; pancytopenia; panhematopenia | ภาวะพร่องเม็ดเลือดทุกชนิด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | panhaematopoietic; panhematopoietic | -การสร้างเลือดทุกส่วน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | panhematopenia; pancytopenia; panhaematopenia | ภาวะพร่องเม็ดเลือดทุกชนิด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | pancytopenia; panhaematopenia; panhematopenia | ภาวะพร่องเม็ดเลือดทุกชนิด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | pyelitis, haematogenous; pyelitis, hematogenous | กรวยไตอักเสบเหตุเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | pyelitis, hematogenous; pyelitis, haematogenous | กรวยไตอักเสบเหตุเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | panhematopoietic; panhaematopoietic | -การสร้างเลือดทุกส่วน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | pressure, blood; haematopiesis; hematopiesis | ความดันเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | sanguifacient; haemafacient; haematopoietic; hemafacient; hematopoietic; sanguinopoietic | -สร้างเม็ดเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | sanguinopoietic; haemafacient; haematopoietic; hemafacient; hematopoietic; sanguifacient | -สร้างเม็ดเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | blood count; haemacytometry; haematimetry; haemocytometry | การนับเม็ดเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | blood pressure; haematopiesis; hematopiesis | ความดันเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | myelorrhagia; haematomyelia; haematorrhachis; hematomyelia; hematorrhachis | การตกเลือดในไขสันหลัง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | cephalematoma; cephalhaematoma; cephalhematoma | ก้อนเลือดใต้หนังศีรษะ(ทารก)เหตุคลอด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | cephalhaematoma; cephalematoma; cephalhematoma | ก้อนเลือดใต้หนังศีรษะ(ทารก)เหตุคลอด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | count, blood; haemacytometry; haematimetry; haemocytometry | การนับเม็ดเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | cephalhematoma; cephalematoma; cephalhaematoma | ก้อนเลือดใต้หนังศีรษะ(ทารก)เหตุคลอด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | thrombus, haematostatic; thrombus, hematostatic | ลิ่มเลือดเหตุเลือดคั่ง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | thrombus, hematostatic; thrombus, haematostatic | ลิ่มเลือดเหตุเลือดคั่ง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | tonic, haematic; haematinic; haematonic; hematinic; hematonic; tonic, hematic | ยาบำรุงเลือด [ มีความหมายเหมือนกับ haematic; hematic ๒ ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | tonic, hematic; haematinic; haematonic; hematinic; hematonic; tonic, haematic | ยาบำรุงเลือด [ มีความหมายเหมือนกับ haematic; hematic ๒ ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemolytic; haematolytic | -สลายเม็ดเลือดแดง, -ทำลายเม็ดเลือดแดง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemometra; haematometra | มดลูกมีเลือดขัง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemopathology; haematopathology | โลหิตพยาธิวิทยา [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemopericardium; haematopericardium | ถุงหุ้มหัวใจมีเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemoperitoneum; haematoperitoneum | ช่องท้องมีเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemotherapy; haematherapy; haematotherapy | โลหิตบำบัด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemothorax; haematothorax; haemopleura | โพรงเยื่อหุ้มปอดมีเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemotoxic; haematotoxic; haematoxic | -พิษต่อเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemacytometer; haematimeter; haematocytometer; haemocytometer | เครื่องนับเม็ดเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemacytometry; count, blood; haematimetry; haemocytometry | การนับเม็ดเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemacytopoiesis; haematopoiesis; haemocytogenesis; haemocytopoiesis; haemogenesis; haemopoiesis; sanguification | การสร้างเม็ดเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemafacient; haematopoietic; sanguifacient; sanguinopoietic | -สร้างเม็ดเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | hematic tonic; haematinic; haematonic; hematinic; hematonic; tonic, haematic | ยาบำรุงเลือด [ มีความหมายเหมือนกับ haematic; hematic ๒ ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | hematite; haematite | ฮีมาไทต์ [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖] | hematogenous pyelitis; pyelitis, haematogenous | กรวยไตอักเสบเหตุเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | hematostatic thrombus; thrombus, haematostatic | ลิ่มเลือดเหตุเลือดคั่ง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemocytometry; count, blood; haemacytometry; haematimetry | การนับเม็ดเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemocytopoiesis; haemacytopoiesis; haematopoiesis; haemocytogenesis; haemogenesis; haemopoiesis; sanguification | การสร้างเม็ดเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemogenesis; haemacytopoiesis; haematopoiesis; haemocytogenesis; haemocytopoiesis; haemopoiesis; sanguification | การสร้างเม็ดเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemology; haematology | โลหิตวิทยา [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemolysis; haematolysis; haematolysis; haemoclasis; haemoclasis; haemolysis | การสลายของเม็ดเลือดแดง, การทำลาย เม็ดเลือดแดง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemolysis; haematolysis; haemoclasis | การสลายของเม็ดเลือดแดง, การทำลายเม็ดเลือดแดง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haemolysis; haematolysis; haematolysis; haemoclasis; haemoclasis; haemolysis | การสลายของเม็ดเลือดแดง, การทำลาย เม็ดเลือดแดง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haematocyturia | ปัสสาวะมีเซลล์เลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haematogenous pyelitis; pyelitis, hematogenous | กรวยไตอักเสบเหตุเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haematologist | นักโลหิตวิทยา [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haematology; haemology | โลหิตวิทยา [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haematolysis; haematolysis; haemoclasis; haemoclasis; haemolysis; haemolysis | การสลายของเม็ดเลือดแดง, การทำลาย เม็ดเลือดแดง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | haematolysis; haemoclasis; haemolysis | การสลายของเม็ดเลือดแดง, การทำลายเม็ดเลือดแดง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| haematite | ฮีมาไทต์, แร่ชนิดหนึ่งเป็นสารประกอบออกไซด์ของเหล็ก (Fe2O3) มีสีแดงเข้มจนเกือบดำมีความแข็ง 6 ความถ่วงจำเพาะ 5 เมื่อถลุงจะได้เหล็ก โดยทั่วไปเรียกว่าแร่เหล็ก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| | | haematobia | (n) European genus of bloodsucking flies, Syn. genus Haematobia | haematopodidae | (n) oystercatchers, Syn. family Haematopodidae | haematopus | (n) oystercatchers, Syn. genus Haematopus | haematoxylum | (n) small genus of tropical American spiny bushy shrubs or trees, Syn. genus Haematoxylum, genus Haematoxylon, Haematoxylon | bilirubin | (n) an orange-yellow pigment in the bile that forms as a product of hemoglobin; excess amounts in the blood produce the yellow appearance observed in jaundice, Syn. haematoidin, hematoidin | globin | (n) a colorless protein obtained by removing heme from hemoglobin; the oxygen carrying compound in red blood cells, Syn. haematohiston, hematohiston | hemal | (adj) relating to the blood vessels or blood, Syn. hematal, haematal, haemal | hematemesis | (n) vomiting blood, Syn. haematemesis | hematinic | (n) a medicine that increases the hemoglobin content of the blood; used to treat iron-deficiency anemia, Syn. haematinic | hematite | (n) the principal form of iron ore; consists of ferric oxide in crystalline form; occurs in a red earthy form, Syn. haematite | hematocele | (n) swelling caused by blood collecting in a body cavity (especially a swelling of the membrane covering the testis), Syn. haematocoele, haematocele, hematocoele | hematochezia | (n) passage of stools containing blood (as from diverticulosis or colon cancer or peptic ulcer), Syn. haematochezia | hematocolpometra | (n) accumulation of blood in the vagina and uterus, Syn. haematocolpometra | hematocolpos | (n) accumulation of menstrual blood in the vagina (usually due to an imperforate hymen), Syn. haematocolpos | hematocrit | (n) the ratio of the volume occupied by packed red blood cells to the volume of the whole blood as measured by a hematocrit, Syn. haematocrit, packed cell volume | hematocrit | (n) a measuring instrument to determine (usually by centrifugation) the relative amounts of corpuscles and plasma in the blood, Syn. haematocrit | hematocytopenia | (n) an abnormally low number of red blood cells in the blood, Syn. haematocytopenia | hematocyturia | (n) the presence of red blood cells in the urine, Syn. haematocyturia | hematologic | (adj) of or relating to or involved in hematology, Syn. hematological, haematological | hematologist | (n) a doctor who specializes in diseases of the blood and blood-forming organs, Syn. haematologist | hematology | (n) the branch of medicine that deals with diseases of the blood and blood-forming organs, Syn. haematology | hematoma | (n) a localized swelling filled with blood, Syn. haematoma | hematopoiesis | (n) the formation of blood cells in the living body (especially in the bone marrow), Syn. haemopoiesis, hemogenesis, haemogenesis, haematogenesis, haematopoiesis, hematogenesis, sanguification, hemopoiesis | hematopoietic | (adj) pertaining to the formation of blood or blood cells, Syn. haematogenic, hemopoietic, haemopoietic, hematogenic, haematopoietic | hematuria | (n) the presence of blood in the urine; often a symptom of urinary tract disease, Syn. haematuria | hemic | (adj) relating to or containing or affecting blood, Syn. hematic, haematic, haemic | hemolysis | (n) lysis of erythrocytes with the release of hemoglobin, Syn. haemolysis, haematolysis, hematolysis | horn fly | (n) small black European fly introduced into North America; sucks blood from cattle especially at the base of the horn, Syn. Haematobia irritans | logwood | (n) spiny shrub or small tree of Central America and West Indies having bipinnate leaves and racemes of small bright yellow flowers and yielding a hard brown or brownish-red heartwood used in preparing a black dye, Syn. campeachy, logwood tree, Haematoxylum campechianum, bloodwood tree | red-skinned onion | (n) onion with white to deep red tunic; California, Syn. Allium haematochiton |
| Haematachometer | n. [ Haema- + Gr. tachy`s swift + -meter. ] (Physiol.) A form of apparatus (somewhat different from the hemadrometer) for measuring the velocity of the blood. [ 1913 Webster ] | Haematachometry | n. (Physiol.) The measurement of the velocity of the blood. [ 1913 Webster ] | Haematemesis | n. Same as Hematemesis. [ 1913 Webster ] | Haematic | a. [ Gr. a"imatiko`s] Of or pertaining to the blood; sanguine; brownish red. [1913 Webster] Haematic acid (Physiol.), a hypothetical acid, supposed to be formed from hemoglobin during its oxidation in the lungs, and to have the power of freeing carbonic acid from the sodium carbonate of the serum. Thudichum. [1913 Webster]
| Haematin | n. Same as Hematin. [ 1913 Webster ] | Haematinometer | n. Same as Hematinometer. [ 1913 Webster ] | Haematinometric | a. Same as Hematinometric. [ 1913 Webster ] | Haematite | n. Same as Hematite. [ 1913 Webster ] | Haematitic | a. (Zool.) Of a blood-red color; crimson; (Bot.) brownish red. [ 1913 Webster ] | Haemato- | prefix. See Haema-. [ 1913 Webster ] | Haematoblast | n. [ Haemato- + -blast. ] (Anat.) One of the very minute, disk-shaped bodies found in blood with the ordinary red corpuscles and white corpuscles; a third kind of blood corpuscle, supposed by some to be an early stage in the development of the red corpuscles; -- called also blood plaque, and blood plate. [ 1913 Webster ] | Haematocrya | ‖n. pl. (Zool.) The cold-blooded vertebrates. Same as Hematocrya. [ 1913 Webster ] | Haematocryal | a. Cold-blooded. [ 1913 Webster ] | Haematocrystallin | n. Same as Hematocrystallin. [ 1913 Webster ] | Haematodynamometer | n. Same as Hemadynamometer. [ 1913 Webster ] | Haematogenesis | n. [ Haemato- + genesis. ] (Physiol.) (a) The origin and development of blood. (b) The transformation of venous into arterial blood by respiration; hematosis. [ 1913 Webster ] | Haematogenic | a. (Physiol.) Relating to haematogenesis. [ 1913 Webster ] | Haematogenous | a. (Physiol.) Originating in the blood. [ 1913 Webster ] | Haematoglobulin | n. Same as Hematoglobulin. [ 1913 Webster ] | Haematoid | a. Same as Hematoid. [ 1913 Webster ] | Haematoidin | n. Same as Hematoidin. [ 1913 Webster ] | Haematoin | n. [ Haemato- + -in. ] (Physiol. Chem.) A substance formed from the hematin of blood, by removal of the iron through the action of concentrated sulphuric acid. Two like bodies, called respectively haematoporphyrin and haematolin, are formed in a similar manner. [ 1913 Webster ] | Haematolin | n. See Haematoin. [ 1913 Webster ] | Haematology | n. The science which treats of the blood. Same as Hematology. [ 1913 Webster ] | Haematolysis | ‖n. [ NL.; haemato- + Gr. ly`sis a loosing, dissolving, fr. ly`ein to loose, dissolve. ] (Physiol.) Dissolution of the red blood corpuscles with diminished coagulability of the blood; haemolysis. -- Haem`a*to*lyt"ic a. [Webster 1913 Suppl.] | Haematometer | n. [ Haemato- + -meter. ] (Physiol.) (a) Same as Hemadynamometer. (b) An instrument for determining the number of blood corpuscles in a given quantity of blood. [ 1913 Webster ] | Haematophilina | ‖n. pl. [ NL., fr. Gr. a"i^ma, a"i`matos, blood + filei^n to love. ] (Zool.) A division of Chiroptera, including the bloodsucking bats. See Vampire. [ 1913 Webster ] | Haematoplast | n. [ Haemato- + Gr. pla`ssein to mold. ] (Anat.) Same as Haematoblast. [ 1913 Webster ] | Haematoplastic | a. [ Haemato- + -plastic. ] (Physiol.) Blood formative; -- applied to a substance in early fetal life, which breaks up gradually into blood vessels. [ 1913 Webster ] | Haematoporphyrin | n. [ Haemato- + Gr. porfy`ra purple. ] (Physiol. Chem.) See Haematoin. [ 1913 Webster ] | Haematosac | n. [ Haemato- + sac. ] (Anat.) A vascular sac connected, beneath the brain, in many fishes, with the infundibulum. [ 1913 Webster ] | Haematoscope | n. A haemoscope. [ 1913 Webster ] | Haematosin | n. (Physiol. Chem.) Hematin. [ R. ] [ 1913 Webster ] | Haematosis | ‖ n. Same as Hematosis. [ 1913 Webster ] | Haematotherma | ‖n. pl. (Zool.) Same as Hematotherma. [ 1913 Webster ] | Haematothermal | a. Warm-blooded; homoiothermal. [ 1913 Webster ] | Haematothorax | n. Same as Hemothorax. [ 1913 Webster ] | Haematoxylin | n. [ See Haematoxylon. ] (Chem.) The coloring principle of logwood. It is obtained as a yellow crystalline substance, C16H14O6, with a sweetish taste. Formerly called also hematin. [ 1913 Webster ] | Haematoxylon | ‖n. [ NL., fr. Gr. a"i^ma blood + xy`lon wood.] (Bot.) A genus of leguminous plants containing but a single species, the Haematoxylon Campechianum or logwood tree, native in Yucatan. [1913 Webster] | Haematozoon | ‖n.; pl. Haematozoa [ NL., fr. Gr. a"i^ma, a"i`matos, blood + zw^, on animal. ] (Zool.) A parasite inhabiting the blood; esp.: (a) Certain species of nematodes of the genus Filaria, sometimes found in the blood of man, the horse, the dog, etc. (b) The trematode, Bilharzia haematobia, which infests the inhabitants of Egypt and other parts of Africa, often causing death. [ 1913 Webster ] | Haemo- | /mhw>. [ Gr. a"i^ma, a"i`matos, blood. ] Combining forms indicating relation or resemblance to blood, association with blood; as, haemapod, haematogenesis, haemoscope. [ 1913 Webster ] ☞ Words from Gr. a"i^ma are written hema-, hemato-, hemo-, as well as haema-, haemato-, haemo-. [1913 Webster] Variants: Haemato-, Haema- | Histohaematin | n. [ Gr. "isto`s tissue + E. hæmatin.] (Physiol.) One of a class of respiratory pigments, widely distributed in the animal kingdom, capable of ready oxidation and reduction. [1913 Webster] | Myohaematin | n. [ Myo- + haematin. ] (Physiol.) A red-colored respiratory pigment found associated with hemoglobin in the muscle tissue of a large number of animals, both vertebrate and invertebrate. [ 1913 Webster ] | Urohaematin | n. [ 1st uro- + haematin. ] (Physiol. Chem.) Urinary haematin; -- applied to the normal coloring matter of the urine, on the supposition that it is formed either directly or indirectly (through bilirubin) from the haematin of the blood. See Urochrome, and Urobilin. [ 1913 Webster ] |
| | ヘマトーマ | [hemato-ma] (n) (See 血腫) hematoma; haematoma [Add to Longdo] | 伊勢鯉 | [いせごい;イセゴイ, isegoi ; isegoi] (n) (1) (uk) (See 鯔・ぼら・1) striped mullet (Mugil cephalus); (2) (uk) (See 赤目魚・めなだ) redlip mullet (Chelon haematocheilus); (3) (uk) (See 海菴・はいれん) Indo-Pacific tarpon (Megalops cyprinoides) [Add to Longdo] | 血液内科 | [けつえきないか, ketsuekinaika] (n) haematology; hematology [Add to Longdo] | 血腫 | [けっしゅ, kesshu] (n) hematoma; haematoma [Add to Longdo] | 五色青海鸚哥 | [ごしきぜいがいいんこ;ごしきせいがいいんこ, goshikizeigaiinko ; goshikiseigaiinko] (n) (uk) rainbow lory; rainbow lorikeet (Trichoglossus haematodus) [Add to Longdo] | 硬膜外血腫 | [こうまくがいけっしゅ, koumakugaikesshu] (n) epidural hematoma; epidural haematoma [Add to Longdo] | 赤手蟹 | [あかてがに;アカテガニ, akategani ; akategani] (n) (uk) red-clawed crab (Chiromantes haematocheir) [Add to Longdo] | 赤目;赤眼 | [あかめ, akame] (n) (1) red eyes; bloodshot eyes; (2) (See 赤目現象) red-eye; (3) (uk) (See 赤目魚) red mullet (Chelon haematocheilus); (4) facial gesture of pulling one's eyelid down and sticking out one's tongue [Add to Longdo] | 赤目魚;眼奈太 | [めなだ;メナダ, menada ; menada] (n) (uk) redlip mullet (Chelon haematocheilus) [Add to Longdo] | 造血 | [ぞうけつ, zouketsu] (n, vs, adj-no) blood formation; blood making; hemopoiesis (haemopoiesis); hematosis (haematosis); hematopoiesis (haematopoiesis) [Add to Longdo] | 造血幹細胞 | [ぞうけつかんさいぼう, zouketsukansaibou] (n) hematopoietic stem cell (haematopoietic); hemopoietic stem cell (haemopoietic) [Add to Longdo] | 都鳥 | [みやこどり;ミヤコドリ, miyakodori ; miyakodori] (n) (1) (uk) Eurasian oystercatcher (Haematopus ostralegus); (2) (arch) (See 百合鴎) black-headed gull (Larus ridibundus); (3) (uk) (See 都鳥貝) Cinnalepeta pulchella (species of spiral-shelled gastropod) [Add to Longdo] | 裏渦貝 | [うらうずがい;ウラウズガイ, urauzugai ; urauzugai] (n) (uk) Astralium haematragum (species of turban shell) [Add to Longdo] | 鯔;鰡;鮱(oK) | [ぼら;ボラ, bora ; bora] (n) (1) (uk) striped mullet (Mugil cephalus); (2) (obsc) (See 赤目魚) redlip mullet (Chelon haematocheilus) [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |