มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | | habituate | (ฮะบิช'ชุเอท) vt. ทำให้เกิดความเคยชิน, ทำให้ติด, ทำให้กลายเป็นนิสัย., See also: habituation n. |
| |
| | habituate | (vt) คุ้นเคย, ทำให้เคยชิน, ทำให้เป็นนิสัย |
| |
| | habituation | แฮบบิชูเอชัน, พฤติกรรมที่ไม่แสดงอาการตอบสนองต่อสิ่งเร้าที่กระตุ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| | คุ้น | (v) be familiar, See also: intimate, acquaint, be accustomed, be well-known, be used to, habituate, Syn. ชอบพอ, สนิท, คุ้นเคย, รู้จักดี, Ant. แปลกใหม่, Example: ผมคุ้นกับผู้จัดการธนาคารแห่งนี้ดี, Thai Definition: รู้จักชอบพอกันมานาน | | คุ้นเคย | (v) be familiar, See also: intimate, acquaint, be accustomed, be well-known, habituate, Syn. เคยชิน, ชอบพอ, คุ้นเคย, สนิท, รู้จักดี, Ant. แปลกใหม่, Example: คนอินเดียส่วนใหญ่ยังเป็นชาวชนบทที่ไม่คุ้นเคยกับรถยนต์, Thai Definition: รู้จักชอบพอสนิทสนมเป็นกันเอง, เคยเห็นเคยทำบ่อยๆ จนชิน | | เคยชิน | (v) become familiar, See also: intimate, acquaint, be accustomed, habituate, Example: เขาเคยชินกับการเป็นพี่ที่ต้องปกป้องดูแลน้องๆ, Thai Definition: เป็นปกติ, เป็นประจำ, เป็นนิสัย, เป็นกิจวัตร | | เคยตัว | (v) be habituated, See also: behave by habit, get used to, be habitual, be in the habit, Example: ดาราสาวใช้เงินซื้อความสุขจนเคยตัว, Thai Definition: ติดเป็นนิสัยประจำตัว | | เคยมือ | (v) be accustomed to, See also: be familiar, intimate, acquaint, habituate, Example: เด็กคนนี้ถูกอุ้มจนเคยมือ, Thai Definition: ทำอย่างนั้นเสมอๆ, ทำจนเป็นนิสัย |
| | เคยตัว | [khoēitūa] (v) EN: be habituated ; behave by habit ; get used to ; be habitual ; be in the habit | | คุ้น | [khun] (v) EN: be familiar ; be conversant ; intimate ; acquaint ; be accustomed ; be well-known ; be used to ; habituate FR: être familier ; être habitué ; être intime | | คุ้นเคย | [khunkhoēi] (v) EN: acquaint ; be intimately acquainted ; make familier ; be familiar ; be intimate ; be accustomed ; be well-known ; habituate ; accustom |
| | | | Dishabituate | v. t. To render unaccustomed. [ 1913 Webster ] | | Habituate | v. t. [ imp. & p. p. Habituated p. pr. & vb. n. Habituating ] [ L. habituatus, p. p. of habituare to bring into a condition or habit of body: cf. F. habituer. See Habit. ] 1. To make accustomed; to accustom; to familiarize. [ 1913 Webster ] Our English dogs, who were habituated to a colder clime. Sir K. Digby. [ 1913 Webster ] Men are first corrupted . . . and next they habituate themselves to their vicious practices. Tillotson. [ 1913 Webster ] 2. To settle as an inhabitant. [ Obs. ] Sir W. Temple. [ 1913 Webster ] | | Habituate | a. Firmly established by custom; formed by habit; habitual. [ R. ] Hammond. [ 1913 Webster ] | | Habituation | n. [ Cf. F. habituation. ] The act of habituating, or accustoming; the state of being habituated. [ 1913 Webster ] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
