มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ เทเวศ | (n) king, See also: monarch, master, sovereign, potentate, emperor, overlord, imperator, Syn. พระราชา, กษัตริย์, Notes: (บาลี/สันสกฤต) | เทเวศวร์ | (n) king, See also: monarch, master, sovereign, potentate, emperor, overlord, imperator, Syn. พระราชา, กษัตริย์, เจ้านาย, Example: ผู้เป็นเทเวศวร์แห่งเราคือพระนารายณ์, Notes: (บาลี/สันสกฤต) | ธราธิบดี | (n) king, See also: monarch, master, sovereign, potentate, emperor, overlord, imperator, Syn. ธราธิป, พระเจ้าแผ่นดิน, กษัตริย์, พระราชา, Count Unit: พระองค์, Notes: (สันสกฤต) | นริศ | (n) king, See also: monarch, master, sovereign, potentate, emperor, overlord, imperator, Syn. พระราชา, กษัตริย์, Count Unit: พระองค์, Notes: (สันสกฤต) | นริศร | (n) king, See also: monarch, master, sovereign, potentate, emperor, overlord, imperator, Syn. พระราชา, กษัตริย์, Count Unit: พระองค์, Notes: (สันสกฤต) | นเรศ | (n) king, See also: monarch, master, sovereign, potentate, emperor, overlord, imperator, Syn. พระราชา, กษัตริย์, Count Unit: พระองค์, Notes: (สันสกฤต) | นเรศวร | (n) king, See also: monarch, master, sovereign, potentate, emperor, overlord, imperator, Syn. พระราชา, กษัตริย์, Count Unit: พระองค์, Notes: (สันสกฤต) | นฤเทพ | (n) king, See also: monarch, master, sovereign, potentate, emperor, overlord, imperator, Syn. พระราชา, กษัตริย์, Count Unit: องค์, Notes: (สันสกฤต) | นฤบาล | (n) king, See also: monarch, master, sovereign, potentate, emperor, overlord, imperator, Syn. พระราชา, กษัตริย์, Count Unit: องค์, Notes: (สันสกฤต) | นฤเบศ | (n) king, See also: monarch, master, sovereign, potentate, emperor, overlord, imperator, Syn. พระราชา, กษัตริย์, Count Unit: องค์ | นฤป | (n) king, See also: monarch, master, sovereign, potentate, emperor, overlord, imperator, Syn. พระราชา, กษัตริย์, Count Unit: องค์ |
|
| | Imperator | ‖n. [ L. See Emperor. ] (Rom. Antiq.) A commander; a leader; an emperor; -- originally an appellation of honor by which Roman soldiers saluted their general after an important victory. Subsequently the title was conferred as a recognition of great military achievements by the senate, whence it carried with it some special privileges. After the downfall of the Republic it was assumed by Augustus and his successors, and came to have the meaning now attached to the word emperor. [ 1913 Webster ] | Imperatorial | a. [ L. imperatorius. ] 1. Commanding; imperative; authoritative. [ 1913 Webster ] 2. Of or pertaining to the title or office of imperator. “Imperatorial laurels.” C. Merivale. [ 1913 Webster ] | Imperatorian | a. Imperial. [ R. ] Gauden. [ 1913 Webster ] | Imperatory | a. Imperative. [ R. ] [ 1913 Webster ] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |