disgust | (ดิสกัสทฺ') n. ความน่ารังเกียจ, ความน่าขยะแขยง, ความสะอิดสะเอียน, ความน่าชัง. vt. ทำให้อาเจียน, ทำให้น่าชัง, ทำให้น่าขยะแขยง., See also: disgustedness n. ดูdisgust, Syn. offend, irk, repulsion | disgustful | (ดิสกัส'ฟูล) adj. น่ารังเกียจ, น่าชัง, น่าอาเจียน, น่าขยะแขยง, น่าสะอิดสะเอียน | repugnance | (รีพัก'เนินซฺ) n. การต่อต้าน, การคัดค้าน, การเป็นปฏิปักษ์, ความรังเกียจอย่างแรง, ความเกลียดชัง, ความรู้สึกสะอิดสะเอียน, Syn. repugnancy, aversion | repugnant | (รีพัก'เนินทฺ) adj. ต่อต้าน, คัดค้าน, เป็นปฏิปักษ์, รังเกียจอย่างแรง, สะอิดสะเอียน, Syn. repulsive | sickly | (ซิค'ลี) adj. ไม่แข็งแรง, อ่อนแอ, ขี้โรค, อมโรค, เป็นโรคมาก, มีโรคแพร่หลาย, ชวนให้คลื่นไส้, ชวนให้สะอิดสะเอียน, เบื่อหน่าย, ซีด, ไม่มีกำลัง, มืด, สลัว. adv. อย่างขี้โรค, อย่างไม่แข็งแรง. vt. ใช้สีอ่อนทา., See also: sickliness n. -S... | squeamish | (สควี'มิช) adj. ตกใจง่าย, คลื่นไส้, อาเจียน, รู้สึกสะอิดสะเอียนได้ง่าย, พิถีพิถันเกินไป, จู้จี้, See also: squeamishly adv., Syn. fussy | ungrateful | (อันเกรท'ฟูล) n. เนรคุณ, ไม่สำนึกบุญคุณ, น่าเบื่อ, น่าสะอิดสะเอียน, ไม่มีรสชาติ., See also: ungratefully adv. ungratefulness n., Syn. thankless, unmindful |
|
disgust | (n) ความขยะแขยง, ความรังเกียจ, ความสะอิดสะเอียน, ความชั่ว | disgust | (vt) ทำให้ขยะแขยง, รังเกียจ, ทำให้สะอิดสะเอียน, ทำให้น่าชัง | nasty | (adj) สกปรก, น่ารังเกียจ, น่าสะอิดสะเอียน, ฉุนเฉียว | nausea | (n) ความสะอิดสะเอียน, ความเกลียดชัง | nauseate | (vt) ทำให้สะอิดสะเอียน, ทำให้ไม่สบาย | nauseous | (adj) เป็นที่สะอิดสะเอียน, น่ารังเกียจ | repulsion | (n) การขจัด, การไล่, ความสะอิดสะเอียน, การผลักไส, การขับไล่ | repulsive | (adj) น่ารังเกียจ, น่าสะอิดสะเอียน, น่าผลักไส | revolting | (adj) น่าขยะแขยง, น่าสะอิดสะเอียน, น่ารังเกียจ, กำเริบ |
|