มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ ฐยโฐฐม | [ถะ-ยะ-โถ-ถม] นักปราชญ์ผู้ริเริ่มสร้างยศฐาบรรดาศัดดิ์จนใหญ่โตสูงส่ง | ฐยโฐฐม | [ถะ-ยะ-โถ-ถม] (n) นักปราชญ์ผู้ริเริ่มสร้างยศฐาบรรดาศัดดิ์จนใหญ่โตสูงส่ง |
| |
| นักปราชญ์ | น. ผู้รอบรู้, ผู้มีปัญญา. | กระวี ๑ | น. นักปราชญ์ในการแต่งบทกลอน เช่น เสดจ์ยังสาระพินิจฉัยพร้อมด้วยหมู่มุกขมนตรีกระวีราชปโรหิตาโหราจารย์อยู่ในศีลสัจ (สามดวง). | ทิพพยาน | (ทิบพะยาน) น. กลพยานประเภทหนึ่ง เป็นพยานที่เชื่อถือได้ เช่น ภิกษุผู้ทรงธรรม พราหมณาจารย์ผู้ทรงศีลพรต นักปราชญ์ราชบัณฑิตผู้ทรงธรรม ขุนนางผู้มีบรรดาศักดิ์, ในสามดวงเขียนเป็น ทิพญาณ หรือ ทิพพญาณ, ทิพยพยาน ก็ว่า. | ทิพยพยาน | น. กลพยานประเภทหนึ่ง เป็นพยานที่เชื่อถือได้ เช่น ภิกษุผู้ทรงธรรม พราหมณาจารย์ผู้ทรงศีลพรต นักปราชญ์ราชบัณฑิตผู้ทรงธรรม ขุนนางผู้มีบรรดาศักดิ์, ทิพพยาน ก็ว่า. | ธีร-, ธีระ | (ทีระ-) น. นักปราชญ์. | เธียร | น. นักปราชญ์. | บัณฑิต | (บันดิด) น. ผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์, ผู้สำเร็จการศึกษาขั้นปริญญาซึ่งมี ๓ ขั้น คือ ปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก เรียกว่า บัณฑิต มหาบัณฑิต ดุษฎีบัณฑิต, ผู้มีความสามารถเป็นพิเศษโดยกำเนิด เช่น คนนี้เป็นบัณฑิตในทางเล่นดนตรี. | พิชญ์ | น. นักปราชญ์, คนมีความรู้สูง. | มัชฌิมชนบท | น.ในสมัยพุทธกาลหมายถึง ดินแดนส่วนกลางของประเทศอินเดียอันเป็นที่อยู่ของพวกอริยกะ เป็นถิ่นที่อุดมสมบูรณ์ เป็นที่ตั้งนครใหญ่ ๆ เป็นศูนย์กลางการปกครอง และเป็นที่ประชุมของนักปราชญ์ คณาจารย์ เจ้าลัทธิต่าง ๆ. | มุนิ, มุนี | น. นักปราชญ์, ฤษี, พระสงฆ์. | มุนินทร์ | น. จอมนักปราชญ์, พระพุทธเจ้า. | เมธาวี, เมธี | น. นักปราชญ์. | โมไนย | (-ไน) น. ความเป็นปราชญ์, คุณธรรมของนักปราชญ์. | ราชบัณฑิต | (-บันดิด) น. นักปราชญ์หลวงมีความรู้ทางภาษาบาลี | วิญญู | น. ผู้รู้แจ้ง, นักปราชญ์. | วิทวัส | (วิดทะวัด) น. ผู้รู้, นักปราชญ์, ผู้มีปัญญา. | วิพุธ | น. ผู้รู้, นักปราชญ์. | วิภาวี | น. ผู้รู้แจ้งชัด, นักปราชญ์. | เวที ๒ | น. ผู้รู้, นักปราชญ์. | แวว | น. ลักษณะที่แสดงให้เห็นว่าจะเป็นคนชนิดไร, เค้า, ร่องรอย, เช่น เด็กคนนี้มีแววจะเป็นนักปราชญ์ต่อไป เขาไม่มีแววว่าจะสอบได้ | สมาคม | (สะมา-) ก. คบค้า, คบหา, เช่น อย่าสมาคมกับคนพาล ให้สมาคมกับนักปราชญ์. | สุธี | น. คนมีปัญญา, นักปราชญ์. | สุเมธ | (-เมด) น. คนมีปัญญาดี, นักปราชญ์. | หัวใจ | อักษรย่อของหลักธรรมหรือข้อความต่าง ๆ ที่ผูกไว้เพื่อกำหนดจำได้ง่าย นิยมว่าเป็นของขลัง เช่น หัวใจอริยสัจ ว่า “ทุ. ส. นิ. ม.” หัวใจนักปราชญ์ ว่า “สุ. จิ. ปุ. ลิ.” หัวใจเศรษฐี ว่า “อุ. อา. ก. ส.”. |
| | นักปราชญ์ | [nakprāt] (n) EN: philosopher ; sage ; learned man ; logician ; man of learning ; wise man FR: sage [ m ] ; philosophe [ m ] ; homme de savoir [ m ] ; savant [ m ] |
| Nietzsche | (n) นักปราชญ์เยอรมัน | pandit | (n) บัณฑิต, See also: นักปราชญ์ | philosopher | (n) นักปราชญ์, See also: นักปรัชญา, ปราชญ์, Syn. guru, sage, thinker | sage | (n) คนฉลาด, See also: นักปราชญ์, บัณฑิต, Syn. philosopher, savant, wise man | savant | (n) นักปราชญ์, See also: ผู้มีสติปัญญา, ผู้คงแก่เรียน, พหูสูต, Syn. philosopher, authority, intellectual | Socrates | (n) นักปราชญ์ชาวกรีก | sophist | (n) นักปราชญ์, See also: อาจารย์, ผู้รอบรู้ |
| alcuin | (แอล' ควิน) n. ชื่อนักธรมและนักปราชญ์ชาวอังกฤษ | aristotle | (อา'ริสทอทเทิล) n. นักปราชญ์กรีกเป็นลูกศิษย์ของ Plato และเป็นอาจารย์ของอเลคซานเดอร์มหาราช (Greek philosopher) | graybeard | (เกร'เบียด) n. คนที่เคราสีขาว, คนแก่, นักปราชญ์., See also: graybearded adj. | hakim | (ฮา'คิม) n. คนที่ฉลาด, นักปราชญ์, บัณฑิต, แพทย์, ผู้ปกครอง, ข้าหลวง, ผู้พิพากษา | sage | (เซจฺ) n. คนที่ฉลาดมาก, นักปราชญ์, บัณฑิต, พืชจำพวก Salvia adj. ฉลาดมาก, ปราดเปรื่อง, สุขุม, รอบคอบ, See also: sagely adv. sageness n., Syn. intellectual, pundit | savant | (เซวานทฺ'แซฟ'เวินทฺ) n. ชายที่มีความรู้มากและลึกซึ้ง, นักปราชญ์, เมธี, ผู้คงแก่เรียน |
| philosopher | (n) นักปราชญ์, นักปรัชญา, ปรัชญาเมธี, ผู้เล่นแร่แปรธาตุ |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |