กระตุ้งกระติ้ง | ว. มีกิริยาท่าทางกระชดกระช้อย, ตุ้งติ้ง หรือ ดุ้งดิ้ง ก็ว่า. |
กลองติ๋ง | น. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง รูปร่างและการตีเหมือนกับกลองทัด แต่มีขนาดเล็กกว่าและเสียงสูงกว่า ใช้บรรเลงผสมวงปี่พาทย์รวมกับกลองทัดในการแสดงหนังใหญ่เท่านั้น. |
ค้างเติ่ง | ก. ค้างอยู่, ไม่สำเร็จลุล่วง. |
ต้อยติ่ง | น. ชื่อไม้ล้มลุก ๒ ชนิดในวงศ์ Acanthaceae คือ ชนิด <i> Hygrophila erecta</i> (Burm. f.) Hochr. ดอกเล็ก สีม่วงแดง เมล็ดใช้ทำยาพอกฝี, ต้อยติ่งไทย ก็เรียก และชนิด <i> Ruellia tuberosa</i> L. ดอกใหญ่ สีม่วงนํ้าเงิน, อังกาบฝรั่ง ก็เรียก. |
ติ่ง ๑ | น. เนื้อหรือสิ่งเล็ก ๆ ที่งอกหรือยื่นออกมาจากส่วนใหญ่. |
ติ่ง ๒ | <i>ดู ตุ่น ๑</i>. |
ติ๋ง, ติ๋ง ๆ | ว. เสียงนํ้าหยด. |
ติ่งตั่ง | น. ชื่อไม้พุ่มรอเลื้อยชนิด <i> Getonia floribunda</i> (Roxb.) Lam. ในวงศ์ Combretaceae ดอกสีเขียวอมขาว ออกดอกเวลาผลัดใบ. |
ติ๊งต่าง, ติ๋งต่าง | ก. ต่างว่า, สมมุติว่า, ติ๊ต่าง ตี๊ต่าง หรือ ตี๋ต่าง ก็ว่า. |
ติ่งหาย | <i>ดู หิ่งหาย</i>. |
ตุ้งติ้ง ๑ | น. ตุ้มหูชนิดหนึ่ง มีระย้าห้อย. |
ตุ้งติ้ง ๑ | ว. มีกิริยาท่าทางกระชดกระช้อย, กระตุ้งกระติ้ง หรือ ดุ้งดิ้ง ก็ว่า |
ตุ้งติ้ง ๑ | อาการที่วัตถุเล็ก ๆ แกว่งไปแกว่งมา, ตุ๊กติ๊ก ก็ว่า. |
ตุ้งติ้ง ๒ | น. ชื่อเพลงไทย อัตรา ๒ ชั้น หน้าทับพิเศษ. |
เติ่ง | น. ที่สำหรับทอดลูกบาศก์ในการเล่นสกา มีลักษณะคล้ายครกตำหมาก ทำด้วยงาหรือไม้แข็ง มีรูข้าง ๆ สำหรับลูกบาศก์ออก. |
บัวสายติ่ง, บัวสายทิ้ง | <i>ดู สายติ่ง</i>. |
สายติ่ง | น. ชื่อไม้นํ้าชนิด <i>Nymphoides parvifolium</i> (Griseb.) Kuntze ในวงศ์ Menyanthaceae กินได้, บัวสายติ่ง หรือ บัวสายทิ้ง ก็เรียก. |
ไส้ติ่ง | น. ไส้ที่เป็นติ่งย้อยจากลำไส้ใหญ่ของคน, ไส้ตัน ก็ว่า. |
กระแตแต้แว้ด ๑ | น. ชื่อนกขนาดเล็กชนิด <i> Vanellus</i><i> indicus</i> (Boddaert) วงศ์ย่อย Charadriinae ในวงศ์ Charadriidae ปากยาว หัวสีดำ ขนบริเวณหูสีขาว มีติ่งเนื้อสีแดงพาดระหว่างตาผ่านหน้าผาก ขายาวสีเหลือง วางไข่ในแอ่งตื้น ๆ บนพื้นดิน กินแมลงและสัตว์ขนาดเล็ก ร้องเสียงแตแต้แว้ด, กระต้อยตีวิด ต้อยตีวิด หรือ แต้แว้ด ก็เรียก. |
โกรกกราก | กระบอกไม้ไผ่มีหลักปักอยู่กลางเติ่งสำหรับทอดดวด. |
ไก่ป่า | น. ชื่อไก่ชนิด <i> Gallus gallus</i> (Linn.) ในวงศ์ Phasianidae ตัวผู้สีเข้มสดใสและหลากสีกว่าตัวเมีย เช่น สีเขียว ดำ แดง ตัวเมียสีน้ำตาลอมเหลือง ทั้งตัวผู้และตัวเมียขาสีเทาเข้ม โคนหางสีขาว อาศัยในป่าโปร่ง เช่น ป่าไผ่ ในประเทศไทยมี ๒ ชนิดย่อย คือ ไก่ป่าติ่งหูขาว [ <i> G. g</i>. <i> gallus</i> (Linn.) ] และไก่ป่าติ่งหูแดง [ <i> G. g. spadiceus</i> (Bonaterre) ] ไก่ชนิดนี้เป็นต้นตระกูลของไก่บ้าน. |
เข้าเครื่อง | คำพูดสำหรับว่าว หมายความว่า ผูกเหนียง ผูกติ่ง, ถ้าสายป่านของว่าวปักเป้าตรงช่วงสายเหนียงติดเครื่อง คือ ติดเหนียงและติ่ง เรียกว่า เหนียงเข้าเครื่อง, ถ้าสายป่านของว่าวจุฬาติดจำปา เรียกว่า ป่านเข้าเครื่อง. |
แจ้ | น. ชื่อไก่ซึ่งคัดเลือกสายพันธุ์มาจากไก่ [ <i> Gallus gallus</i> (Linn.) ] ตัวเล็กเตี้ย สั้น กลม หลังสั้นกว้าง หัวใหญ่ หงอนใหญ่ตั้งตรงมี ๕ หยัก เหนียงใหญ่กลม ห้อยลงทาบข้างคอ จะงอยปากแข็งแรง โค้งลงเล็กน้อย ตาและติ่งหูใหญ่ คอสั้น ปีกใหญ่ยาว ปลายปีกชี้จดพื้นดิน หางพัดใหญ่ กางแผ่ออกตั้งชี้ขึ้น ขาสั้น แข้งไม่มีขน นิ้วตีนเล็ก ตรง, ไก่เตี้ย ก็เรียก. |
ดุ้งดิ้ง | ว. กระตุ้งกระติ้ง, ตุ้งติ้ง ก็ว่า. |
ตานเสี้ยน | น. ชื่อไม้ต้น ๒ ชนิดในสกุล <i> Xantolis</i> วงศ์ Sapotaceae คือ ชนิด <i> X. siamensis</i> (H.R. Fletcher) P. Royen และชนิด <i> X. burmanica</i> (Collett et Hemsl.) P. Royen ดอกสีขาว ออกเป็นกระจุกตามกิ่ง ผลกลมรี ปลายมีติ่งแหลม ชนิดหลังก้านใบและก้านดอกยาวกว่าชนิดแรก. |
ตุ๊กติ๊ก | ว. อาการที่วัตถุเล็ก ๆ แกว่งไปแกว่งมา, ตุ้งติ้ง ก็ว่า. |
ตุ่น ๑ | น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด <i> Talpa micrura</i> Hodgson ในวงศ์ Talpidae รูปร่างคล้ายหนูตะเภา ลำตัวอ้วนป้อม หัวเล็ก ตาเล็กมาก จมูกแหลม ขนอ่อนนุ่ม เล็บตีนหน้ายาวใหญ่เห็นได้ชัด ขุดรูเป็นที่อยู่อาศัย กินพืช, ติ่ง ก็เรียก. |
ทอดสกา | ก. เทลูกเต๋าลงในเติ่ง. |
เป็ดเทศ | น. ชื่อเป็ดขนาดใหญ่ชนิด <i> Cairina moschata</i> (Linn.) วงศ์ย่อย Anatinae ในวงศ์ Anatidae เหนือขากรรไกรบนมีติ่งเนื้อสีแดงคล้ายเนื้องอกติดอยู่ ตัวมีหลายสี มีถิ่นกำเนิดในแถบอเมริกากลาง. |
แมลงวัน | น. ชื่อแมลงหลายชนิด หลายสกุล หลายวงศ์ ในอันดับ Diptera มีปีก ๑ คู่ ลักษณะบางใส มีอวัยวะเป็นติ่งแทนปีกคู่ที่ ๒ ช่วยในการทรงตัว ปากเป็นชนิดซับดูด หนวดมี ๓ ปล้อง ปล้องปลายใหญ่สุดและมีขน ๑ เส้น ที่พบทั่วไป เช่น แมลงวันบ้าน (<i>Musca domestica</i> Linn.) ในวงศ์ Muscidae ลำตัวยาวประมาณ ๖ มิลลิเมตร สีน้ำตาลดำ กินอาหารหลากหลาย. |
แมวน้ำ | น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ในวงศ์ Phocidae ไม่มีใบหู และในวงศ์ Otaliidae มีใบหู ทั้ง ๒ วงศ์ รูปร่างอ้วนใหญ่ มีหนวดคล้ายแมว ขาคล้ายพาย คู่หน้าสั้น คู่หลังลู่ไปตามลำตัว ใช้ว่ายน้ำและคืบคลานหรือกลิ้งตัวไปตามพื้นได้ดี หางเป็นติ่ง อาศัยอยู่ตามชายฝั่งในเขตอบอุ่นหรือเขตหนาว กินปลาและสัตว์น้ำอื่น ๆ ชนิดที่แพร่หลาย คือ ชนิด <i>Phoca vitulina</i> (Linn.). |
รัด | ก. โอบรอบหรือพันให้กระชับ เช่น กอดรัด งูเหลือมรัด เอายางรัด, คับ, ตึง, เช่น แขนเสื้อรัด กระโปรงรัดสะโพก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอาเม็ดต้อยติ่งพอกทำให้ฝีรัด. |
เรือด | น. ชื่อแมลงหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Cimicidae ลำตัวแบนราบรูปไข่ ปีกลดรูปเหลือเพียงติ่ง ลำตัวยาว ๔-๕ มิลลิเมตร สีนํ้าตาลแดง พบซ่อนตัวอยู่ตามที่อับเช่นที่อยู่อาศัยของคนและสัตว์โดยเฉพาะเตียงนอน พื้นบ้าน ที่นอนหมอนมุ้ง ร่องกระดาน ดูดกินเลือดคนและสัตว์ ที่แพร่หลายมี ๒ ชนิด คือ ชนิด <i>Cimex lectularius</i> Linn. และชนิด <i>C. hemipterus</i> (Fabricius)<i></i>. |
ลิงลม | น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด <i>Nycticebus</i> <i>coucang</i> (Boddaert) ในวงศ์ Lorisidae ขนนุ่มหนาสีเทามีลายสีน้ำตาล ตากลมโต ขาหน้าและขาหลังสั้นแต่แข็งแรง เล็บแบน แต่นิ้วชี้ของขาหลังมีเล็บยาวโค้งแหลมเห็นได้ชัด นิ้วชี้ของขาหน้าสั้นกว่านิ้วอื่น ๆ ดูคล้ายติ่ง หางสั้นมาก เคลื่อนไหวเชื่องช้าและนอนในเวลากลางวัน แต่ว่องไวเมื่อออกหากินในเวลากลางคืน จับเหยื่อได้ไวมาก กินแมลง สัตว์เล็ก ๆ และผลไม้, นางอาย หรือ ลิงจุ่น ก็เรียก. |
ลิ้นไก่ | น. ติ่งบนเพดานอ่อนที่ยื่นลงมาในช่องปาก. |
สิงโต ๓ | น. ชื่อปลาทะเลในสกุล <i>Pterois</i>และ <i>Dendrochirus</i>วงศ์ Scorpaenidae โดยเฉพาะชนิด <i>P. volitans</i> (Linn.) ส่วนหัวมีหนามแข็งและติ่งหรือริ้วเนื้อ ว่ายน้ำเชื่องช้ามากขณะที่ครีบต่าง ๆ โดยเฉพาะครีบอกและครีบหลังซึ่งมีขนาดใหญ่และยาวจะแผ่กว้าง ลำตัวโดยเฉพาะครีบต่าง ๆ มีสีฉูดฉาดเป็นริ้วลายหรือจุด ส่วนใหญ่เป็นสีแดงส้มสะดุดตา ก้านครีบแข็งมีพิษรุนแรง หากินสัตว์อื่นในเวลากลางคืน จัดเป็นปลาเด่นชนิดหนึ่งของปลาทะเลประเภทสวยงาม ขนาดยาวได้ถึง ๓๐ เซนติเมตร. |
ไส้ตัน ๑ | น. ไส้ติ่ง |
หลด | (หฺลด) น. ชื่อปลานํ้าจืดทุกชนิดในสกุล <i>Macrognathus</i> วงศ์ Mastacembelidae ลำตัวยาว แบนข้าง หัวแหลมท้ายแหลม จะงอยปากยื่นเป็นติ่งเนื้อคล้ายงวง เกล็ดเป็นแบบเกล็ดเรียบขนาดเล็กมาก. |
หิ่งหาย | น. ชื่อไม้พุ่มหลายชนิดในสกุล <i>Crotalaria</i> วงศ์ Leguminosae ส่วนใหญ่ดอกสีเหลือง มีบางชนิดดอกสีม่วง ฝักกลมพอง, กิ่งหาย หรือ ติ่งหาย ก็เรียก. |
หูยาน | น.ชื่อพระเครื่องแบบหนึ่ง มีติ่งหูยาวมากผิดปรกติ. |
เหินเห่อ | ก. ค้างเติ่ง. |
อังกาบฝรั่ง | <i>ดู ต้อยติ่ง</i>. |