| |
| | benediction | (เบนนิดิค'เชิน) n. การให้พร, การขอพร, การอวยพร, การขอบคุณ, พิธีอวยพร, See also: benedictory adj. ให้พร benedictive adj. ให้พร |
| | | Benedict Solutions | น้ำยาเบเนดิคท์ [การแพทย์] | | Benedict's solution | สารละลายเบเนดิกส์, สารละลายที่ใช้ทดสอบน้ำตาลกลูโคสหรือน้ำตาลอื่น ๆ ที่มีหมู่แอลดีไฮด์ เตรียมขึ้นจากการผสมสารละลายโซเดียมซิเตรต(หรือตาร์เตรต) และสารละลายคอปเปอร์(II) ซัลเฟต ถ้าน้ำตาลหรือสารที่นำมาทดสอบมีหมู่แอลดีไฮด์ผสมอยู่ จะเกิดตะกอนสีอิฐของคอปเปอร์(I) ออกไซด์ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] | | Benedict's Solutions | น้ำยาเบนเนดิค [การแพทย์] | | Benedict's Test | การทดสอบด้วยวิธีเบเนดิค [การแพทย์] | | Benediction Posture | ความพิการของมือคล้ายรูปคราดเกิดจากอัมพาตของเส้น [การแพทย์] |
| | | พร | (n) blessing, See also: benediction, favour, Ant. คำสาปแช่ง, คำสาป, Example: ประเพณีสงกรานต์นั้นแต่เดิมก็คงมาจากการไล่ผีและขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์เพื่อคุ้มครองในเวลาที่มีอันตราย, Count Unit: ข้อ, ประการ, Thai Definition: คำแสดงความปรารถนาดี, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์, Notes: (บาลี) | | อาศิร | (n) benediction, See also: blessing, Syn. การอวยพร |
| | พร | [phøn] (n) EN: blessing ; benediction ; divine favour ; good wishes ; favour FR: bénédiction [ f ] ; don [ m ] ; faveur divine [ f ] |
| | | | | Benedick | { } n. [ From Benedick, one of the characters in Shakespeare's play of “Much Ado about Nothing.” ] A married man, or a man newly married. [ 1913 Webster ] Variants: Benedict | | Benedict | a. [ L. benedictus, p. p. of benedicere to bless. See Benison, and cf. Bennet. ] Having mild and salubrious qualities. [ Obs. ] Bacon. [ 1913 Webster ] | | Benedictine | n. (Eccl. Hist.) One of a famous order of monks, established by St. Benedict of Nursia in the sixth century. This order was introduced into the United States in 1846. [ 1913 Webster ] ☞ The Benedictines wear black clothing, and are sometimes called Black Monks. The name Black Fr&unr_;&unr_;&unr_;&unr_;rs which belongs to the Dominicans, is also sometimes applied to the Benedictines. [ 1913 Webster ] | | Benedictine | a. Pertaining to the monks of St. Benedict, or St. Benet. [ 1913 Webster ] | | Benediction | n. [ L. benedictio: cf. F. bénédiction. See Benison. ] 1. The act of blessing. [ 1913 Webster ] 2. A blessing; an expression of blessing, prayer, or kind wishes in favor of any person or thing; a solemn or affectionate invocation of happiness. [ 1913 Webster ] So saying, he arose; whom Adam thus
Followed with benediction. Milton. [ 1913 Webster ] Homeward serenely she walked with God's benediction upon her. Longfellow. [ 1913 Webster ] Specifically: The short prayer which closes public worship; as, to give the benediction. [ 1913 Webster ] 3. (Eccl.) The form of instituting an abbot, answering to the consecration of a bishop. Ayliffe. [ 1913 Webster ] 4. (R. C. Ch.) A solemn rite by which bells, banners, candles, etc., are blessed with holy water, and formally dedicated to God. [ 1913 Webster ] | | Benedictional | n. A book of benedictions. [ 1913 Webster ] | | Benedictionary | n. A collected series of benedictions. [ 1913 Webster ] The benedictionary of Bishop Athelwold. G. Gurton's Needle. [ 1913 Webster ] | | Benedictive | a. Tending to bless. Gauden. [ 1913 Webster ] | | Benedictory | a. Expressing wishes for good; as, a benedictory prayer. Thackeray. [ 1913 Webster ] | | Benedictus | ‖n. [ L., blessed. See Benedict, a. ] The song of Zacharias at the birth of John the Baptist (Luke i. 68); -- so named from the first word of the Latin version. [ 1913 Webster ] |
| | | |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
