|
| humiliate | (ฮิวมิล'ลีเอท) vt. ทำให้ขายหน้า, ทำให้เสียเกียรติ., See also: humiliatingly adv. humiliator n. humiliatory, humiliative adj., Syn. mortify, disgrace |
| humiliate | (vt) ลดเกียรติ, ลูบคม, ทำให้ละพยศ, ทำให้อาย, ทำให้ขายหน้า |
| | | เจียมตน | (v) humble, See also: humiliate, abase, Syn. เจียมตัว, เจียมเนื้อเจียมตัว, เจียมกะลาหัว, Example: พวกคนใช้เหล่านี้ไม่รู้จักเจียมตนทำตัวเผยอเจ้านาย, Thai Definition: รู้จักประมาณตัว, ประพฤติตนพอสถานประมาณ | สบประมาท | (v) insult, See also: humiliate, belittle, disparage, despise, look down upon, slight, Syn. ดูถูก, ดูหมิ่น, ปรามาส, หมิ่นประมาท, ดูแคลน, Example: เขาชอบสบประมาทคนอื่นอยู่เสมอๆ, Thai Definition: แสดงกิริยาวาจาดูถูกกันซึ่งหน้า, ประมาทหน้า | หมิ่น | (v) insult, See also: humiliate, dishonor, disgrace, Syn. ดูหมิ่น, ดูถูก, Ant. ยกย่อง, Example: ศักดิ์ศรีอดีตนายพลของกองทัพถูกหมิ่นอย่างรุนแรง, Thai Definition: แสดงอาการเป็นเชิงดูถูก | ฉีกหน้า | (v) humiliate, See also: shame, disgrace, turn against, mortify, insult, Example: เขาต้องการประชดบิดาและฉีกหน้าเขาให้เจ็บอาย, Thai Definition: ทำให้ได้รับความอับอาย, ทำให้เสียหน้า | หลู่ | (v) insult, See also: humiliate, disparage, scorn, disdain, slight, Syn. ลบหลู่, ดูถูก, ดูหมิ่น, Ant. เชิดชู, ยกย่อง, Example: เธอไม่ควรหลู่เกียรติเขา |
| อัปยศอดสู | [appayot otsū] (v) EN: shame ; disgrace ; lose fame ; lose face ; humiliate ; embarrass ; dishonour | ฉีกหน้า | [chīknā] (v) EN: humiliate : mortify ; insult ; disgrace ; shame ; turn against FR: humilier | เจียมตน | [jīemton] (v) EN: humble ; humiliate ; abase | หลู่ | [lū] (v) EN: insult ; humiliate ; disparage ; scorn ; disdain ; slight ; treat with disrespect FR: insulter : humilier ; mépriser | หมิ่น | [min] (v) EN: insult ; humiliate ; dishonor ; disgrace FR: diffamer ; insulter ; humilier | น้อยหน้า | [nøinā] (v) EN: be inferior ; feel small ; feel cheap ; feel humiliated FR: avoir honte | ระราน | [rarān] (v) EN: play bully ; bully and humiliate ; run amuck FR: maltraiter ; brimer | สบประมาท | [soppramāt] (v) EN: insult ; humiliate ; belittle ; disparage ; despise ; look down upon ; slight FR: offenser ; outrager |
| | | | Humiliate | v. t. [ imp. & p. p. Humiliated p. pr. & vb. n. Humiliating. ] [ L. humiliatus, p. p. of humiliare. See Humble. ] To reduce to a lower position in one's own eyes, or in the eyes of others; to cause a loss of pride or dignity; to humble; to mortify. [ 1913 Webster ] We stand humiliated rather than encouraged. M. Arnold. [ 1913 Webster ] | humiliated | adj. brought low in condition or status; reduced in dignity; humbled; mortified. Syn. -- broken, crushed, humbled, low, mortified. [ WordNet 1.5 ] |
| 凹ます | [へこます, hekomasu] (v5s, vt) to dent; to indent; to depress; to humiliate [Add to Longdo] | 凹ませる | [へこませる, hekomaseru] (v1) to dent; to indent; to depress; to humiliate [Add to Longdo] | 辱める | [はずかしめる, hazukashimeru] (v1, vt) (1) to put to shame; to humiliate; to disgrace; to insult; (2) to rape [Add to Longdo] |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |