| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -organo-, *organo* |
| |
| | Organochlorine | ออร์กาโนคลอรีน, Example: สารประกอบที่มีคลอรีนเป็นองค์ประกอบ ใช้ในการป้องกันและกำจัดศัตรูพืช เป็นสารที่สลายตัวยาก คงตัวและปนเปื้อนในสิ่งแวดล้อมได้แน่น ได้แก่ ดีดีที อัลดริน เป็นต้น [สิ่งแวดล้อม] | | Organochlorine compounds | สารประกอบอินทรีย์คลอรีน [TU Subject Heading] | | Organophosphate | สารสังเคราะห์จากกรดฟอสฟอริก, Example: สารสังเคราะห์จากกรดฟอสฟอริก มีฟอสฟอรัส (P) เป็นองค์ประกอบสำคัญ ใช้ในการป้องกันและกำจัดศัตรูพืช สารพิษพวกนี้สลายตัวได้ง่ายโดยเฉลี่ยประมาณ 10-15 วัน ได้แก่ มาลาไธออน, ไดโครวอส, เมรินฟอส, โมโนโครโตฟอส, อาซีเฟท เป็นต้น [สิ่งแวดล้อม] | | Organophosphate | ออร์กาโนฟอสเฟต, Example: สารสังเคราะห์จากกรดฟอสฟอริก มีฟอสฟอรัส (P) เป็นองค์ประกอบสำคัญใช้ในการป้องกันและกำจัดศัตรูพืช สารพิษพวกนี้สลายตัวได้ง่ายโดยเฉลี่ยประมาณ 10 - 15 วัน ได้แก่ มาลาไธออน, ไดโครวอส เป็นต้น [สิ่งแวดล้อม] |
| | | | organon | (n) a system of principles for philosophic or scientific investigations; an instrument for acquiring knowledge | | organophosphate | (n) an insecticide that interferes with an insect's nervous system | | organophosphate nerve agent | (n) any of a series of nerve agents containing organophosphate compounds first synthesized by German chemists in 1936; in World War II the Germans tested them in concentration camps but not on the battlefield; Iraq is alleged to have used them against Iran and against the Kurds |
| | Organo- | [ See Organ. ] A combining form denoting relation to, or connection with, an organ or organs. [ 1913 Webster ] | | Organogen | n. [ Organo- + -gen. ] (Chem.) A name given to any one of the four elements, carbon, hydrogen, oxygen, and nitrogen, which are especially characteristic ingredients of organic compounds; also, by extension, to other elements sometimes found in the same connection; as sulphur, phosphorus, etc. [ 1913 Webster ] | | Organogenesis | n. [ Organo- + genesis. ] 1. (Biol.) The origin and development of organs in animals and plants. [ 1913 Webster ] 2. (Biol.) The germ history of the organs and systems of organs, -- a branch of morphogeny. Haeckel. [ 1913 Webster ] | | Organogenic | a. (Biol.) Of or pertaining to organogenesis. [ 1913 Webster ] | | Organogeny | n. (Biol.) Organogenesis. [ 1913 Webster ] | | Organographical | { } a. [ Cf. F. organographique. ] Of or pertaining to organography. [ 1913 Webster ] Variants: Organographic | | Organographist | n. One versed in organography. [ 1913 Webster ] | | Organography | n. [ Organo- + -graphy: cf. F. organographie. ] A description of the organs of animals or plants. [ 1913 Webster ] | | Organoleptic | a. [ F. organoleptique, fr. Gr. &unr_; an organ + &unr_; to lay hold of. ] (Physiol.) Making an impression upon an organ; plastic; -- said of the effect or impression produced by any substance on the organs of touch, taste, or smell, and also on the organism as a whole. [ 1913 Webster ] | | Organological | a. Of or relating to organology. [ 1913 Webster ] |
| | |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
