disreputable | (ดิสเรพ'ยะทะเบิล) adj. ซึ่งมีชื่อเสียงที่ไม่ดี, ฉาวโฉ่, ไม่น่าไว้วางใจ, มอซอ, สกปรก, See also: disreputability n. ดูdisreputable | disrepute | (ดิสริพิวทฺ') n. ชื่อเสียงในทางเลว, ความฉาวโฉ่, ความไม่น่าเชื่อ, ความเสียชื่อเสียง | flagrant | (เฟล'เกรินทฺ) adj. เด่นชัด, โจ่งแจ้ง, โต้ง ๆ , ฉาวโฉ่, ลุกไหม้, เผาไหม้., See also: flagrancy, flagrance, flagrantness n. flagrantly adv. | scandal | (สแคน'เดิล) n., vt. (ทำให้เป็น) เรื่องอื้อฉาว, เรื่องฉาวโฉ่, เรื่องอัปยศอดสู, เรื่องน่าอาย, การนินทาป้ายร้าย., Syn. disgrace, shame | scandalous | (สแคน'ดะเลิส) adj. น่าอาย, น่าอัปยศ, อดสู, ทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง, อื้อฉาว, ฉาวโฉ่., See also: scandalousness n., Syn. disgraceful, odious | skeleton | (สเคล'ลิเทิน) n. โครงกระดูก, กระ-ดูกทั้งหมดของสัตว์ที่ก่อเป็นโครงขึ้น, คนที่ผอมมาก, สัตว์ที่ผอมมาก, โครงค้ำ, โครงร่าง, -Phr. (skeleton in the closet เรื่องฉาวโฉ่ภายในหรือภายในบ้านความลับที่น่าอับอาย) adj. เกี่ยวกับโครงกระดูก, คล้ายโครงกระดูก | stink | (สทิงคฺ) { stank/stunk, stunk, stinking, stinks } vi. ส่งกลิ่นเหม็น, รุกราน, เสื่อมทราม, มีจำนวนมาก (โดยเฉพาะเงิน) . vt. ทำให้เหม็น, ไล่ด้วยกลิ่นเหม็น, ได้กลิ่นเหม็นของ n. กลิ่นเหม็น, ความเหม็นโฉ่, ความยุ่งเหยิง, เรื่องอื้อฉาว, , See also: stinks n. วิชาเคมี | stinking | (สทิง'คิง) adj. มีกลิ่นเหม็น, ส่งกลิ่นเหม็น, ฉาวโฉ่, น่ารังเกียจ, เลวทราม. -stinkingness n., Syn. foul-smelling, offending |
|
disreputable | (adj) เสียชื่อเสียง, ฉาวโฉ่, ไม่น่าไว้วางใจ, ไม่น่าเชื่อถือ | disrepute | (n) ความเสียชื่อเสียง, ความฉาวโฉ่, ความไม่น่าเชื่อถือ | fetid | (adj) มีกลิ่นเหม็น, เหม็นโฉ่ | flagrant | (adj) โต้งๆ, ชัดๆ, ฉาวโฉ่, โจ่งแจ้ง, ร้อน | notoriety | (n) ความกระฉ่อน, ความฉาวโฉ่ | notorious | (adj) ดังกระฉ่อน, ฉาวโฉ่ | putrid | (adj) เน่า, เน่าเปื่อย, เหม็นโฉ่ | scandal | (n) เรื่องฉาวโฉ่, เรื่องอื้อฉาว, การกล่าวร้าย, คำนินทาว่าร้าย | scandalous | (adj) อื้อฉาว, น่าอัปยศ, ฉาวโฉ่, น่าอาย | stink | (n) ความเหม็นโฉ่, กลิ่นเหม็น, ความฉาวโฉ่ |
|