| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: rustful, -rustful- |
| trustful | (adj) ซึ่งไว้วางใจ | | distrustful | (adj) ไม่ไว้ใจ, See also: ไม่เชื่อใจ, สงสัย, Syn. suspicious, leery, Ant. unsuspicious | | mistrustful | (adj) ซึ่งไม่ไว้วางใจ, See also: ซึ่งน่าสงสัย, Syn. dubious, skeptical, doubtful, suspicious | | trustfulness | (n) ความไว้วางใจ | | distrustfully | (adv) อย่างไม่น่าไว้ใจ, See also: อย่างน่าสงสัย | | mistrustfully | (adv) อย่างไม่น่าไว้วางใจ, See also: อย่างน่าสงสัย | | distrustfulness | (n) ความไม่ไว้วางใจ, See also: ความคลางแคลง, ความสงสัย |
| |
| | distrustful | (ดิสทรัส'ฟูล) adj. สงสัย, แคลงใจ, ไม่ไว้วางใจ., See also: distrusfulness n. | | trustful | (ทรัสทฺ'ฟูล) adj. เต็มไปด้วยความไว้วางใจ, เชื่อใจผู้อื่น., See also: trustfully adv. trustfulness n., Syn. trusting |
| | | | | สนิทใจ | (adv) trustfully, See also: credibly, Syn. วางใจ, Ant. คลางแคลงใจ, ตะขิดตะขวงใจ, Example: เธอร่วมหุ้นกับเขาอย่างสนิทใจและไม่เคยคิดว่าจะถูกโกงแบบนี้, Thai Definition: ไม่รู้สึกขัดข้องตะขิดตะขวงที่จะทำ | | ขี้ระแวง | (adj) suspicious, See also: distrustful, doubtful, Syn. หวาดระแวง, ระแวง, Example: ผู้มีสุขภาพจิตไม่ดีส่วนใหญ่มีนิสัยขี้ระแวงไม่ไว้วางใจแม้แต่ตนเอง, Thai Definition: ที่มีความสงสัยหรือเกิดแคลงใจขึ้นมา | | ไม่ชอบมาพากล | (adj) suspicious, See also: mistrustful, distrustful, suspecting, doubting, Syn. ไม่น่าไว้วางใจ, ไม่เข้าที, Example: ตำรวจกำลังติดตามพฤติกรรมซึ่งไม่ชอบมาพากลของผู้ต้องสงสัย, Thai Definition: ผิดปกติ | | ความไม่ไว้วางใจ | (n) distrustfulness, See also: untrustworthiness, trustlessness, Syn. ความคลางแคลง, ความสงสัย, ความไม่ไว้ใจ, Ant. ความไว้วางใจ, Example: ลักษณะเจตนคติของผู้ที่ชอบเยาะเย้ยผู้อื่นมักจะมีพลังผลักดันมาจากความไม่ไว้วางใจ |
| | ขี้ระแวง | [khīrawaēng] (adj) EN: suspicious ; distrustful ; doubtful FR: soupçonneux ; suspicieux | | ไม่ชอบมาพากล | [maichøpmāphākøn] (adj) EN: suspicious ; mistrustful ; distrustful ; suspecting ; doubting |
| | | | distrustful | (adj) having or showing distrust; ; - B.N.Cardozo; - Thomas Jefferson, Ant. trustful | | distrustfully | (adv) with distrust, Syn. mistrustfully, Ant. trustfully | | trustful | (adj) inclined to believe or confide readily; full of trust; - Nordhoff & Hall, Syn. trusting, Ant. distrustful | | trustfully | (adv) with trust; in a trusting manner, Syn. trustingly, confidingly, Ant. distrustfully | | trustfully | (adv) in a trustful manner | | distrust | (n) the trait of not trusting others, Syn. mistrust, distrustfulness, Ant. trust | | leery | (adj) openly distrustful and unwilling to confide, Syn. untrusting, wary, suspicious, mistrustful | | trust | (n) the trait of believing in the honesty and reliability of others, Syn. trustingness, trustfulness, Ant. distrust |
| | Distrustful | a. 1. Not confident; diffident; wanting confidence or thrust; modest; as, distrustful of ourselves, of one's powers. [ 1913 Webster ] Distrustful sense with modest caution speaks. Pope. [ 1913 Webster ] 2. Apt to distrust; suspicious; mistrustful. Boyle. -- Dis*trust"ful*ly, adv. -- Dis*trust"ful*ness, n. [ 1913 Webster ] | | Mistrustful | a. Having or causing mistrust, suspicions, or forebodings. [ 1913 Webster ] Their light blown out in some mistrustful wood. Shak. [ 1913 Webster ] -- Mis*trust"ful*ly, adv. -- Mis*trust"ful*ness, n. [ 1913 Webster ] | | Rustful | a. Full of rust; resembling rust; causing rust; rusty. “Rustful sloth.” Quarles. [ 1913 Webster ] | | Trustful | a. 1. Full of trust; trusting. [ 1913 Webster ] 2. Worthy of trust; faithful; trusty; trustworthy. [ 1913 Webster ] -- Trust"ful*ly,adv. -- Trust"ful*ness, n. [ 1913 Webster ] | | Untrustful | a. 1. Not trustful or trusting. [ 1913 Webster ] 2. Not to be trusted; not trusty. [ R. ] Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] |
| | | 疑い深い | [うたがいぶかい, utagaibukai] (adj-i) doubting; distrustful; incredulous; suspicious [Add to Longdo] |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
