| กระคน | น. ประโคน คือ สายรัดจากใต้สัปคับไปที่อกช้างหลังขาหน้า แล้วลอดมาบรรจบกันโยงใต้ท้องช้างและที่หน้าขาหน้าไปจากสายชนักที่คอช้าง. | | เขี้ยวหนุมาน | น. แร่ประกอบหินชนิดหนึ่ง มีรูปเป็นผลึกหกเหลี่ยม หัวท้ายแต่ละเหลี่ยมมีด้านสามเหลี่ยมเอนเข้าไปบรรจบกันเป็นยอดแหลมดูคล้ายฟันลิง แร่นี้มีแทบทุกสี ตั้งแต่ใสเหมือนกระจกจนขาวขุ่น ชมพู เขียว ม่วง ตลอดจนดำ. | | ชาลา ๒ | น. ชานเรือน, พื้นภายนอกเรือน, เช่น หน้าตึกเป็นบันไดขึ้น ๒ ข้างมาบรรจบกัน ตรงกลางเป็นชาลาย่อม ๆ | | ทางร่วมทางแยก | น. พื้นที่ที่ทางเดินรถตั้งแต่สองสายตัดผ่านกัน รวมบรรจบกัน หรือติดกัน. | | น้ำชน | น. ลักษณะที่กระแสนํ้าไหลขึ้นกับกระแสนํ้าไหลลงหรือนํ้าจืดกับนํ้าเค็มมาบรรจบกัน. | | บรรจบ | จดกัน, ใกล้ชิดติดต่อกัน, เช่น ปูกระดานให้บรรจบกัน ทาง ๒ สายมาบรรจบกัน, ทำให้เข้ากันสนิท เช่น ติดกรอบหน้าต่างให้มุมบรรจบกัน | | ประโคน ๒ | น. สายรัดจากใต้สัปคับไปที่อกช้างหลังขาหน้า แล้วลอดมาบรรจบกันโยงใต้ท้องช้างและที่หน้าขาหน้าไปจากสายชนักที่คอช้าง, (กลอน) กระคน ก็ว่า. | | พีระมิด | น. สิ่งก่อสร้างที่มีฐานเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส ด้านข้างทั้ง ๔ เป็นรูปสามเหลี่ยม มีปลายสุดไปบรรจบกันที่ยอด, ในอียิปต์เดิมใช้เป็นที่ฝังพระศพ ต่อมาบางทีก็ใช้เป็นเทวสถาน, ส่วนพีระมิดที่เม็กซิโกใช้เป็นเทวสถานอย่างเดียว, เรียกสิ่งหรือรูปที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้นว่า รูปพีระมิด | | มอบ ๓ | น. ไม้ที่ตีเป็นขอบตามแนวเพดานห้องทั้ง ๔ ด้านเพื่อให้ดูเรียบร้อยหรือเพื่อทับรอยต่อตอนมุมที่ฝาเรือน ๒ ด้านมาบรรจบกัน หรือไม้ที่ตีประกบด้านนอกของกราบเรือทั้ง ๒ ด้าน เรียกว่า ไม้มอบ. | | มุม | น. จุดที่เส้น ๒ เส้นมาบรรจบกัน เช่น เดินชนมุมโต๊ะ, เนื้อที่ตรงด้านยาวกับด้านสกัดมาบรรจบกัน เช่น วางตู้ไว้ที่มุมห้อง, ที่ว่างซึ่งเกิดจากเส้นตรง ๒ เส้น แยกออกจากกัน โดยปลายข้างหนึ่งของแต่ละเส้นอยู่ร่วมจุดเดียวกัน เช่น มุมฉาก มุมแหลม, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ถูกต้อนเข้ามุม จนมุม. | | ไม้มอบ | น. ไม้ที่ตีเป็นขอบตามแนวเพดานห้องทั้ง ๔ ด้านเพื่อให้ดูเรียบร้อยหรือเพื่อทับรอยต่อตอนมุมที่ฝาเรือน ๒ ด้านมาบรรจบกันหรือไม้ที่ตีประกบด้านนอกของกราบเรือทั้ง ๒ ด้าน. | | รอบ | ลักษณนามเรียกลักษณะที่มาบรรจบกันเป็นต้น เช่น รอบหนึ่ง ๒ รอบ. | | รอบ | บ. อาการที่เวียนมาบรรจบกัน เช่น วงสายสิญจน์รอบบ้าน เดินรอบตลาด. | | วง | น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น วงราชการ วงดนตรี | | วง | ก. ล้อมรอบ, ทำเครื่องหมายเป็นรูปวงอย่างเอาดินสอเขียนเป็นรูปวงหมายไว้ หรือใช้ด้ายหรือเชือกอ้อมมาบรรจบกัน เช่น วงสายสิญจน์. | | สบ | น. บริเวณที่แม่นํ้าตั้งแต่ ๒ สายขึ้นไปมาบรรจบกัน เช่น สามสบ คือบริเวณที่แม่น้ำบีคี่ใหญ่ ห้วยซองกาเลีย และแม่น้ำรันตี รวม ๓ สาย มาสบกัน แล้วไหลลงสู่แม่น้ำแควน้อย. | | สามสบ | น. บริเวณที่แม่น้ำ ๓ สายมาบรรจบกัน. | | หัวมุม | น. จุดรวมทั้งบริเวณใกล้จุดที่เส้น ๒ เส้น แนว ๒ แนว หรือระนาบ ๒ ระนาบมาบรรจบกัน. |
| | converge | (vi) บรรจบกัน, Syn. meet, unite | | convergence | (n) การมาบรรจบกัน, Syn. meeting, concurrence | | convergent | (adj) ซึ่งมาบรรจบกัน, Syn. converging, meeting | | corner | (n) หัวถนน, See also: หัวต่อถนน, จุดที่ถนนสองสายมาบรรจบกัน | | converge on | (phrv) บรรจบกันที่, See also: มุ่งไปที่ | | intersection | (n) จุดที่ทาง 2 สายมาบรรจบกัน, See also: จุดตัด, ชุมทาง, สี่แยก, Syn. junction, interchange | | join | (vt) รวมเข้าด้วยกัน (ถนน, แม่น้ำ), See also: บรรจบกัน | | quadrivial | (adj) ซึ่งเป็นทางสี่แยก, See also: ซึ่งมีถนน 4 สายมาบรรจบกันตรงจุดเดียวกัน |
| |
| | confluence | (คอน'ฟลูเอินซฺ) n. การไหลบรรจบกันของแม่น้ำหลายสาย, ที่บรรจบกันของสายแม่น้ำ, แม่น้ำที่เกิดจากการบรรจบกันดังกล่าว, การชุมนุม, กลุ่มคน, กลุ่มชุมชน., Syn. conflux, juncture, gathering | | confluent | (คอน'ฟลูเอินทฺ) adj. ซึ่งไหลไปด้วยกัน, ซึ่งบรรจบกัน, ไปด้วยกัน, ซึ่งออกดอกพร้อมกัน n. ส่ายน้ำร่วม, แคว, สายน้ำที่แยกไหล | | conterminous | adj. มีพรมแดนร่วมกัน, ซึ่งบรรจบกันตรงปลาย., See also: conterminousness n. ด | | converge | (คันเวอจฺ') { converged, converging, converges } vi. เบนเข้าหากัน, เข้าหาผลประโยชน์ร่วมกัน vt. ทำให้บรรจบกัน | | convergence | (คันเวอ'เจินซฺ, -ซี) n. การบรรจบกันที่จุดหนึ่งหรือเส้นหนึ่ง, ภาวะหรือลักษณะที่บรรจบกัน, Syn. confluence | | convergency | (คันเวอ'เจินซฺ, -ซี) n. การบรรจบกันที่จุดหนึ่งหรือเส้นหนึ่ง, ภาวะหรือลักษณะที่บรรจบกัน, Syn. confluence | | convergent | (คันเวอ'เจินทฺ) adj. ซึ่งบรรจบกันที่จุดหนึ่งหรือเส้นหนึ่ง, ซึ่งเบนเข้าหากัน | | estuary | (เอส'ชุอะรี) n. ปากแม่น้ำซึ่งเป็นบริเวณที่น้ำจืดและน้ำเค็มบรรจบกัน, อ่าว, ปากน้ำ., See also: estrual adj. ดูestrus |
| | concurrence | (n) การรวมกัน, การบรรจบกัน, ความพร้อมกัน, การเห็นด้วย | | confluence | (n) การไหลมารวมกัน, การบรรจบกัน, การชุมนุม | | confluent | (adj) ไหลมารวมกัน, ซึ่งบรรจบกัน | | conflux | (n) การไหลมารวมกัน, การบรรจบกัน, แควน้ำ | | converge | (vi) ลู่เข้าหา, เบนเข้าหากัน, บรรจบกัน, รวมกัน | | convergence | (n) การลู่เข้า, การมาบรรจบกัน, การมารวมกัน |
| | accolade | ส่วนที่ประดับบนประตูโค้ง มักเป็นเส้นโค้งรูปตัวเอสที่มาบรรจบกันตรงกลาง แต่ละส่วนจะโค้งเว้าออกไปทางส่วนปลายและจะนูนออกไปทางจุดที่เส้นบรรจบกัน |
| | 収束 | [しゅうそく, shuusoku] (n) การลู่เข้า, การมาบรรจบกัน, การมารวมกัน |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
