ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: infract, -infract- |
| |
| infraction | (อินแฟรค'เชิน) n. การทำให้แตก, การละเมิด, การฝ่าฝืน, Syn. violation |
| | infraction | การฝ่าฝืนกฎหมาย, การละเมิด (กฎหมาย สัญญาหรือหน้าที่) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| Infraction | รอยร้าวของกระดูกที่เป็นโรคในภาพรังสี, การแตกของกระดูก [การแพทย์] |
| | | อาบัติ | [ābat] (n) EN: offence ; infringement ; misdemeanor ; offense FR: transgression [ f ] ; infraction [ f ] | การฝ่าฝืน | [kān fāfeūn] (n) EN: breach ; disobedience ; contravention ; violation ; infringement ; infraction FR: infraction [ f ] | การฝ่าฝืนกฎจราจร | [kān fāfeūn kot jarājøn] (n, exp) FR: infraction au code de la route [ f ] ; infraction de roulage [ f ] (Belg.) | การฝ่าฝืนกฎหมาย | [kān fāfeūn kotmāi] (n, exp) EN: infraction | การละเมิด | [kān lamoēt] (n, exp) EN: disobedience ; tort ; infraction | กระทำผิดกฎหมาย | [kratham phit kotmāi] (v, exp) EN: break a law ; infract a law ; infringe a law ; break (the rule) ; commit an offence ; violate ; offend FR: violer la loi ; commettre une infraction |
| | | misdemeanor | (n) a crime less serious than a felony, Syn. infringement, infraction, misdemeanour, violation | transgress | (v) act in disregard of laws, rules, contracts, or promises, Syn. offend, breach, go against, break, violate, infract, Ant. keep |
| Infract | a. [ L. infractus; pref. in- not + fractus. p. p. of frangere to break. ] Not broken or fractured; unharmed; whole. [ Obs. ] Chapman. [ 1913 Webster ] | Infract | v. t. [ imp. & p. p. Infracted; p. pr. & vb. n. Infracting. ] [ L. infractus, p. p. of of infringere. See Infringe. ] To break; to infringe. [ R. ] Thomson. [ 1913 Webster ] | Infractible | a. Capable of being broken.[ R. ] [ 1913 Webster ] | Infraction | n. [ L. infractio: cf. F. infraction. ] The act of infracting or breaking; breach; violation; nonobservance; infringement; as, an infraction of a treaty, compact, rule, or law. I. Watts. [ 1913 Webster ] | Infractor | n. [ Cf. F. infracteur. ] One who infracts or infringes; a violator; a breaker. [ 1913 Webster ] |
| | 背反行為 | [はいはんこうい, haihankoui] (n) act of disobedience (betrayal); violation; breach; infraction; infringement [Add to Longdo] | 犯則 | [はんそく, hansoku] (n, vs) violation, infraction [Add to Longdo] |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |