(เฟนซฺ) {fenced,fencing,fences} n. รั้ว,เครื่องกั้น,คอกล้อม,พะเนียด,ศิลปะหรือกีฬาฟันดาบ,ความชำนาญในการโต้แย้ง,บุคคลผู้รับและจำหน่ายของโจร,สถานที่รับและจำหน่ายของโจร. -Phr. (sit on the fence เป็นกลาง,ไม่เข้าข้างฝ่ายใด) . vi. เล่นหรือฝึกฝนการฟันดาบ,ล้อมรั้ว, [Hope]
