ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -succor-, *succor* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ succor | (n) การช่วยเหลือ, See also: ความช่วยเหลือ, Syn. aid, assistance, help, relief | succor | (n) ผู้ช่วยเหลือ, See also: สิ่งที่ช่วยบรรเทา, Syn. assistant, helper | succor | (vt) ช่วยเหลือ, See also: บรรเทา, สงเคราะห์, Syn. aid, assist, help, relieve |
| succor | (ซัค'เคอะ) n. การช่วยเหลือ, การ |
|
| succor | (n) การสงเคราะห์, การช่วยเหลือ, การบรรเทา | succor | (vt) สงเคราะห์, ช่วยเหลือ, บรรเทา |
| | | อนุกูล | [anukūn] (v) EN: help ; support ; aid ; back up ; assist ; succor ; relieve ; befriend FR: aider ; supporter ; soutenir ; assister ; favoriser | ช่วยชีวิต | [chūay chīwit] (v, exp) EN: save one's life ; rescue ; succour = succor (Am.) FR: sauver la vie ; secourir ; venir à l'aide (de) | การช่วยงาน | [kān chūay ngān] (n, exp) EN: helping ; assisting ; succoring ; supporting ; aiding ; encouraging ; backing FR: aide [ f ] ; assistance [ f ] ; support [ m ] |
| | | Succor | v. t. [ imp. & p. p. Succored p. pr. & vb. n. Succoring. ] [ OE. socouren, OF. sucurre, soucourre, secorre, F. secourir, L. succurrere, succursum, to run under, run to the aid of, help, succor; sub under + currere to run. See Current. ] To run to, or run to support; hence, to help or relieve when in difficulty, want, or distress; to assist and deliver from suffering; to relieve; as, to succor a besieged city. [ Written also succour. ] [ 1913 Webster ] He is able to succor them that are tempted. Heb. ii. 18. [ 1913 Webster ] Syn. -- To aid; assist; relieve; deliver; help; comfort. [ 1913 Webster ] | Succor | n. [ OE. socours, sucurs, OF. sucurs, socors, secors, F. secours, L. succursus, fr. L. succurrere. See Succor, v. t. ] 1. Aid; help; assistance; esp., assistance that relieves and delivers from difficulty, want, or distress. “We beseech mercy and succor.” Chaucer. [ 1913 Webster ] My noble father . . . Flying for succor to his servant Bannister. Shak. [ 1913 Webster ] 2. The person or thing that brings relief. [ 1913 Webster ] This mighty succor, which made glad the foe. Dryden. [ 1913 Webster ] | Succorable | a. Capable of being succored or assisted; admitting of relief. [ 1913 Webster ] | Succorer | n. One who affords succor; a helper. [ 1913 Webster ] | Succorless | a. Destitute of succor. Thomson. [ 1913 Webster ] | Succory | n. [ Corrupted from chicory. ] (Bot.) A plant of the genus Cichorium. See Chicory. [ 1913 Webster ] |
| | | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |