มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| obliterate | (อะบลิท'เทอเรท) vt. ขจัดร่องรอยทิ้ง, ขจัด, กำจัด, ลบออก, ถูออก, ขัดออก, ทำให้สูญหาย., See also: obliterable adj. obliteration n. obliterative adj. |
| | obliterate | หายไป, บดบัง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | obliteration | การขีดฆ่าข้อความ, การลบล้างข้อความ, การเพิกถอน (พินัยกรรม) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| ลบ | (v) obliterate, See also: eradicate, erase, extirpate, destroy, blot out, efface, expunge, Syn. ลบเลือน, Ant. ใส่, เพิ่ม, Example: ถ้าลบความรู้สึกเหล่านี้ไปได้ คุณก็จะมีความสุข, Thai Definition: ทำให้หายไป |
| หักล้าง | [haklāng] (v) EN: confute ; destroy ; erase ; obliterate ; refute ; disprove FR: réfuter | ลบ | [lop] (v) EN: erase ; rub out ; obliterate ; wipe out ; eradicate ; extirpate ; destroy ; blot out ; efface ; expunge FR: effacer | ลบล้าง | [loplāng] (v) EN: wipe out ; eradicate ; destroy ; blot out ; wash off ; be obliterated FR: supprimer ; abolir | ลบเลือน | [lopleūoen] (v) EN: fade away ; be dim ; dissolve ; vanish ; obliterated ; be dim FR: s'estomper ; s'effacer | มองข้าม | [møng khām] (v) EN: overlook ; look over ; neglect ; ignore ; deny ; blur out ; obliterate FR: laisser échapper ; négliger ; ignorer |
| | | obliterate | (v) remove completely from recognition or memory, Syn. efface | obliterate | (v) do away with completely, without leaving a trace | obliterator | (n) an eliminator that does away with all traces |
| Obliterate | v. t. [ imp. & p. p. Obliterated p. pr. & vb. n. Obliterating. ] [ L. obliteratus, p. p. of obliterare to obliterate; ob (see Ob-) + litera, littera, letter. See Letter. ] 1. To erase or blot out; to efface; to render undecipherable, as a writing. [ 1913 Webster ] 2. To wear out; to remove or destroy utterly by any means; to render imperceptible; as, to obliterate ideas; to obliterate the monuments of antiquity. [ 1913 Webster ] The harsh and bitter feelings of this or that experience are slowly obliterated. W. Black. [ 1913 Webster ] | Obliterate | a. (Zool.) Scarcely distinct; -- applied to the markings of insects. [ 1913 Webster ] | obliterated | adj. 1. destroyed so thoroughly as to be unrecognizable or imperceptible. Syn. -- wiped out, obliterate. [ WordNet 1.5 +PJC ] 2. made illegible or imperceptible by erasing or abrading away; -- of writing or surface designs on objects. Syn. -- blotted out, obliterated. [ PJC ] | obliterating | adj. making undecipherable or imperceptible; as, obliterating mists. Syn. -- obscurant. [ WordNet 1.5 ] | Obliteration | n. [ L. obliteratio: cf. F. oblitération. ] The act of obliterating, or the state of being obliterated; extinction. Sir. M. Hale. [ 1913 Webster ] | Obliterative | a. Tending or serving to obliterate. [ 1913 Webster ] |
| | 抹殺 | [まっさつ, massatsu] (n, vs) erasure; denial; obliteration; ignoring (an opinion); (P) #15,580 [Add to Longdo] | 滅殺 | [めっさつ, messatsu] (n, vs) obliteration; annihilation [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |