ผลลัพธ์การค้นหาสำหรับ

dissua

   
ภาษา
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -dissua-, *dissua*
Possible hiragana form: ぢっすあ
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่
ปรับการตั้งค่า
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


English-Thai: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
dissuade(vt) ห้ามปราม, See also: เตือน, แนะนำ, Syn. againt, deter
dissuasion(n) การห้ามปราม, See also: การตักเตือน, การแนะนำ
dissuasive(adj) ซึ่งห้ามปราม, See also: ที่ตักเตือน
dissuasive(adj) ที่ห้ามปราม, See also: ที่ไม่แนะนำ, Syn. discourageable
dissuade from(phrv) ชักนำให้...ต่อต้านกับ

English-Thai: HOPE Dictionary [with local updates]
dissuade(ดิสเวด') vt. ชักชวนไม่ให้ทำ, หน่วงเหนี่ยว, ห้ามปราม, ยับยั้ง., See also: dissuadable adj. ดูdissuade dissuader n. ดูdissuade, Syn. discourage, avert, warn, Ant. encourage
dissuasion(ดิสเว'เชิน) n. การชักชวนไม่ให้ทำ, การหน่วงเหนี่ยว, การห้ามปราม, การยับยั้ง
dissuasive(ดิสเว'ซิฟว) adj. ซึ่งหน่วงเหนี่ยว, ซึ่งห้ามปราม, ซึ่งยับยั้ง., See also: dissuasiveness n. ดูdissuasive

English-Thai: Nontri Dictionary
dissuade(vt) ยังยั้ง, หน่วงเหนี่ยว, ห้ามปราม, ปราม
dissuasion(n) การหน่วงเหนี่ยว, การยับยั้ง, การห้ามปราม, การปราม

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
dissuaShe tried to dissuade him from participating in the project.
dissuaThey dissuaded her from cutting her long hair.

Thai-English: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
ห้ามปราม(v) dissuade, See also: warn, discourage, deter, Syn. ห้าม, Example: ลูกชายกับลูกสะใภ้ทะเลาะตบตีแล้วร้องไห้เสียงลั่นจนผู้เป็นแม่ต้องออกมาห้ามปราม, Thai Definition: สั่งไม่ให้ทำ
เหนี่ยวรั้ง(v) dissuade someone from doing something, See also: deter, discourage, advise someone not to do something, Syn. ชะลอ, ประวิง, Example: คำพูดของเขามีน้ำหนักเหนี่ยวรั้งการตัดสินใจของฉันไว้

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 1.0
คัดค้าน[khatkhān] (v) EN: oppose ; object ; disagree ; protest ; reject ; dissuade ; dispute ; ban  FR: s'opposer ; être en désaccord ; protester ; contester ; contredire
เหนี่ยวรั้ง[nīorang] (v) EN: dissuade someone from doing something ; deter ; discourage ; advise someone not to do something  FR: retenir ; retarder ; dissuader
ปราม[prām] (v) EN: dissuade ; advise not to  FR: dissuader ; mettre en garde
ท้วงติง[thūangting] (v) EN: advise against ; dissuade

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]
dissuade
dissuaded

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)
dissuade
dissuaded
dissuades
dissuading
dissuasion

WordNet (3.0)
dissuade(v) turn away from by persuasion, Syn. deter, Ant. persuade
dissuasion(n) a communication that dissuades you
dissuasion(n) persuading not to do or believe something; talking someone out of a belief or an intended course of action, Ant. persuasion
dissuasive(adj) deterring from action, Ant. persuasive

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53
Dissuade

v. t. [ imp. & p. p. Dissuaded; p. pr. & vb. n. Dissuading. ] [ L. dissuadere, dissuasum; dis- + suadere to advise, persuade: cf. F. dissuader. See Suasion. ] 1. To advise or exhort against; to try to persuade (one from a course). [ Obsolescent ] [ 1913 Webster ]

Mr. Burchell, on the contrary, dissuaded her with great ardor: and I stood neuter. Goldsmith. [ 1913 Webster ]

War, therefore, open or concealed, alike
My voice dissuades. Milton. [ 1913 Webster ]

2. To divert by persuasion; to turn from a purpose by reasons or motives; -- with from; as, I could not dissuade him from his purpose. [ 1913 Webster ]

I have tried what is possible to dissuade him. Mad. D' Arblay. [ 1913 Webster ]

Dissuader

n. One who dissuades; a dehorter. [ 1913 Webster ]

Dissuasion

n. [ L. dissuasio: cf. F. dissuasion. See Dissuade. ] 1. The act of dissuading; exhortation against a thing; dehortation. [ 1913 Webster ]

In spite of all the dissuasions of his friends. Boyle. [ 1913 Webster ]

2. A motive or consideration tending to dissuade; a dissuasive. [ 1913 Webster ]

Dissuasive

a. Tending to dissuade or divert from a measure or purpose; dehortatory; as, dissuasive advice. -- n. A dissuasive argument or counsel; dissuasion; dehortation. Prynne. -- Dis*sua"sive*ly, adv. [1913 Webster]

Dissuasory

n. A dissuasive. [ R. ] [ 1913 Webster ]

This virtuous and reasonable person, however, has ill luck in all his dissuasories. Jeffrey. [ 1913 Webster ]

Japanese-English: EDICT Dictionary
慰留[いりゅう, iryuu] (n, vs) dissuasion from resigning or leaving [Add to Longdo]
諌止[かんし, kanshi] (n, vs) dissuasion [Add to Longdo]
思い切らせる[おもいきらせる, omoikiraseru] (v1) to dissuade; to change someone's mind; to make someone give up the idea of [Add to Longdo]
諫止[かんし, kanshi] (n, vs, adj-no) dissuasion [Add to Longdo]
諫死[かんし, kanshi] (n, vs) preparing to die in an effort to dissuade one's lord [Add to Longdo]
諫臣[かんしん, kanshin] (n) retainer who dares to dissuade his lord [Add to Longdo]

เพิ่มคำศัพท์


ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ


Are you satisfied with the result?



Discussions

ว่าด้วยโฆษณา
เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม
Go to Top