(เรคควิซิช'เชิน) n. การเรียกร้อง, ความต้องการ, คำเรียกร้อง, ปัจจัยที่ต้องการ, ปัจจัยที่จำเป็น, แบบหนังสือเรียกร้อง vt. เรียกร้อง, ต้องการ, See also: requisitionary adj. requisite ist n. requisitioner n.
(n) the act of requiring; an authoritative request or demand, especially by a military or public authority that takes something over (usually temporarily) for military or public use
n.[ Cf. F. réquisition, L. requisitio a searching. ] 1. The act of requiring, as of right; a demand or application made as by authority. Specifically: (a) (International Law) A formal demand made by one state or government upon another for the surrender or extradition of a fugitive from justice. Kent. (b) (Law) A notarial demand of a debt. Wharton. (c) (Mil.) A demand by the invader upon the people of an invaded country for supplies, as of provision, forage, transportation, etc. Farrow. (d) A formal application by one officer to another for things needed in the public service; as, a requisition for clothing, troops, or money. [ 1913 Webster ]
2. That which is required by authority; especially, a quota of supplies or necessaries. [ 1913 Webster ]
3. A written or normal call; an invitation; a summons; as, a reqisition for a public meeting. [ Eng. ] [ 1913 Webster ]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย
